stand by you no matter what

เช้าที่สดใสในหมู่บ้านเล็กๆในชนบทแห่งหนึ่งทุกเช้าจะมีเสียงประกาศตามสายเพื่อเป็นการบ่งบอกถึงเวลาต้องตื่น ชาวบ้านทุกคนส่วนใหญ่จะมีคนเฒ่าคนแก่และเด็กๆตื่นขึ้นมาล้างหน้าแปรงฟันอาบน้ำ ตอนเช้าก็ขึ้นมาเตรียมของใส่บาตรทุกเช้าก่อนจะไปโรงเรียน นี่คือชีวิตในวัยธรรมดาของเด็กคนหนึ่ง โดยเขาอาศัยอยู่กับยายและแม่คนสวยที่สุดของเขา เขาได้ตะโกนไปหาแม่เขาว่า " แม่ครับผมหิวแล้วเมื่อไหร่ผมจะได้กินข้าวครับ" คนเป็นแม่ได้หันหลังมาพูดว่า รอหน่อยไม่ได้หรือไง หื้อออ เจ้าหนูน้อยของแม่" คนเป็นแม่หมั่นเขี้ยวเมื่อเห็นเด็กชายที่กำลังออดอ้อนบ่นว่าหิวข้าว หลังจากที่พูดคุยกับสักพัก เด็กน้อยก็วิ่งไปหายายและพูดว่า ยายครับ คุณแม่ทำกับข้าวช้าอีกแล้วครับ ผมว่าคุณแม่ต้องฝันถึงพ่ออีกแน่ๆเลยครับ" คนเป็นยายก็ได้ขมัวคิ้วใส่และถามเด็กน้อยว่า แล้วหนูรู้ได้ยังไงว่าแม่หนูฝันถึงพ่อของหนู" เด็กน้อยตอบยายไปว่า "ผมเห็นคุณแม่นั่งดูรูปภาพของคนๆหนึ่งอยู่ ผมว่าคนที่ทำให้แม่ร้องไห้ขนาดนี้ ต้องเป็นพ่อผมใช่ไหมครับ" ยายได้แต่ทำหน้าจะบ่นก็ไม่บ่นแต่ก็อดเห็นใจไม่ได้ เมื่อพูดเรื่องของพ่อเด็กคนนี้ ยายจึงหันไปถามว่าแม่ของเด็กว่า "เมื่อไหร่เด็กจะได้เจอพ่อล่ะ อายุก็ไม่ใช่น้อยๆแล้ว ให้เด็กรู้เถอะ สงสารเด็กอย่างน้อยก็ให้มันรู้ว่าพ่อยังมีตัวตนบนโลกนี้อยู่"คนเป็นแม่ได้แต่ครุ่นคิดอยู่ในใจและหันไปบอกแกมารดาว่า "ฉันว่ารอให้เด็กมันโตกว่านี้อีกสักหน่อยเถอะแม่ ตอนนี้ฉันยังไม่พร้อมที่จะเล่าความจริงให้ฟัง ฉันกลัวแกจะคิดไปต่างๆนานา ให้เวลาฉันหน่อยนะ อีกไม่นานความจริงก็จะกระจ่างเอง ถ้าถึงวันนั้นฉันเชื่อว่าเขาต้องเป็นคนใจแข็งและเป็นผู้ใหญ่พอที่จะตัดสินใจได้" คนเป็นยายได้แต่ส่ายหน้าช้าและหันไปมองเด็ก ในทุกๆเช้า เอม คนเป็นแม่จะเตรียมอาหารและไปส่ง วัตต์ ลูกชายแสนซนน่ารักของเธอ เวลาที่เธอมองหน้าลูกเช้าเธอ มันทำให้นึกถึงชายคนที่เธอรัก คนที่เธอไม่นึกไม่ฝันว่าจะมีวันนี้เกิดขึ้นกับชีวิตของเธอเขามองลูกชายของเธอ ที่มีคิ้วหนาพอดีกับหน้าตาและจมูกที่โด่งและริมฝีปากสีชมพูที่น่าจุ๊บ และแก้มนุ่มๆที่น่าหยิกน่าจับเล่น เธอมองลูกชายเธอที่เดินจูงมือคุณครูเข้าไปโรงเรียนอนุบาลแห่งหนึ่งในทุกๆเช้าเธอจะมาส่งลูกชายสุดที่รักของเธอ ก่อนที่เธอจะกลับบ้านปกติก็มีคนแอบตามและถ่ายรูปเธอโดยที่เธอไม่รู้ตัวว่าตัวเองนั้นกำลังถูกมองและแอบถ่ายอยู่....