webnovel

In Love With My Bestfriend

Autor: Ladybumbum
Adolescente
Contínuo · 6.3K Modos de exibição
  • 3 Chs
    Conteúdo
  • Avaliações
  • N/A
    APOIO
Sinopse

Kiara Monte is in love with her bestfriend for a long time, she doesn't want to confess to her bestfriend because she's scared that her bestfriend, Christian Josh Alfonso might ignore him so she decided to forget her feelings towards her bestfriend but everytime she's with him, she falls harder. Will he love her back? LANGUAGE: FILIPINO

Tags
1 tags
Chapter 1Chapter One

Kiara Monte's POV

"Bye Ma!" sigaw ko mula sa pinto ng bahay namin

Excited akong pumasok dahil makikita ko na ulit si Josh, bestfriend ko.

Nakangiti akong naglalakad habang nakatingin sa sapatos ko.

"Ang saya mo ah?"

Bigla akong napatigil nang marinig ko ang boses na yon. Unti-unti kong inangat ang ulo at tumingin sa taong nasa harapan ko at hindi nga ako nagkamali, sya nga.

"Josh!" masayang bati ko dito at tsaka ito niyakap

Natatawang niyakap nya naman ako pabalik.

"Bakit ang tagal mo? Sabi mo nung huli tayong mag-usap, isang linggo bago magsimula ang klase nandito ka na, eh bat ngayon ka lang? At tsaka bat hindi mo man lang ako tinawagan o kaya ti-next o kaya chinat" pinaulanan ko agad sya ng tanong matapos kong kumalas sa yakap naming dalawa

Natatawang ginulo nya naman ang buhok ko

"Sorry na bestfriend, may inasikaso pa kasi sila daddy sa Singapore tapos nasira pa yung cellphone ko kaya hindi kita nagawang contact-kin" naka-ngiting pag-hingi nito ng tawad

Pero hindi ko magawang suklian ang ngiti nya.

Bestfriend... Hay bestfriend naman talaga ako ah?

"Huy, galit ka ba? Sorry na nga eh" napabalik ako sa wisyo nang marinig ko ang boses nya

"H-ha? Ah oo, bayaan mo na yon tara na" sabi ko at tsaka nagunang maglakad pero agad nya rin naman akong sinundan at inakbayan

Walking distance lang ang bahay namin sa school na pinapasukan ko kaya naglalakad lang kami ni Josh sa tuwing pumapasok kami.

Sa isang village kami nakatira pareho at mag-kapitbahay din kami. Magkaibigan kasi si Mama at si Tita Chello, Mommy ni Josh kaya naging magkababata kami ni Josh.

Habang naglalakad papasok sa school ay nagkukwentuhan kaming dalawa tungkol sa bakasyon nya sa Singapore.

Doon kasi nakatira ang tita nya na nag-mamanage ng kumpanya nila doon, kaso ay naaksidente ang tita nya, kaya kailangan nilang pumunta doon dahil wala pang asawa at anak ang tita nya kaya walang mag-aalaga dito.

Pagkapasok namin sa main gate ng school ay maraming napapatingin sa amin lalo na sa kamay ni Josh na naka-akbay sa akin.

May itsura rin kasi 'tong mokong na 'to e. Kaya nga may mga naiinis sa akin dahil close kaming dalawa. May mga nagsasabi pa nga na nilalandi ko daw si Josh, hindi raw kami bagay at kung ano ano pang pang-lalait.

Pero hindi ko rin naman sila masisisi. Masyado kasi kaming malapait sa isa't-isa to the point na nagmumukhang kaming mag-boyfriend at girlfriend.

Bigla naman syang tumigil sa paglalakad at tinangggal din nito ang pagkakaakbay sa akin kaya takha akong napatingin sa kaniya.

Pero imbis na sumagot ay pinaharap nya ang katawan ko sa kaniya at tsaka hinawakan ang magkabilang pisngi ko at tsaka yumuko ng bahagya para magpantay ang mga mukha namin.

Gulat naman akong napatingin sa kaniya at naramdaman kong bumilis ang pintig ng aking puso.

Você também pode gostar

CRUSH KITA ALAM MO BA {Book 1} (COMPLETED)

"Bamby!.." kahit sobrang basa na ako. Nilalamig na dahil kanina pa ako sa ilalim ng malakas na ulan. Nakaya ko pa ring tumayo at harapin ang taong tumawag saking pangalan. Hindi Bamby ang tawag nya sakin eh. Babe!. Bakit biglang nagbago?. Halos hindi ko na sya maaninag. Hapon na kasi kung kaya't madilim na ang paligid. Epekto ng malakas na ulan. Kinuyom ko ang palad nang matanaw kong palapit sya sakin. "Dyan ka lang!.." nanginginig kong sambit. Nag-init muli ang gilid ng mata ko. Hindi ko na kailangan pang magpanggap na hindi umiiyak dahil hindi naman iyon halata sa lakas ng ulan. Para ngang nakikisama sakin ang panahon. Nagdadalamhati rin sa unang pagkabigo ko. Dinadamayan ako. Sinasabing, umiyak ka lang para di masakit. Pero tangina talaga! Kahit anong iyak ko. Masakit pa rin eh. Sobrang sakit ng puso kong makitang unti unting nawawala ang taong pinangarap ko. "Babe?.." basag na rin ang kanyang boses. Isang pulgada pa rin ang agwat naming dalawa. Ngunit sa layo naming iyon, ramdam ko pa rin ang hindi ko maintindihan na presensya nya. Ang gulo. O ako ngayon ang naguguluhan sa lahat. "Di mo naman sinabi sakin na, ang tindi pala ng sikat ng araw sa inyo.." Tumingin ako sa kawalan. Natatawa. Baliw na yata ako. Pinunasan ko ang luhang naglandas saking pisngi. Di pa nga ata luha iyon eh. Kundi tubig ulan. Ganun na ako kalito sa nangyayari. "Ang init nyo masyado.... nakakapaso.." Wala na akong pakialam kung hinde nya maintindihan ang sinabi ko. Ang gusto ko lang ngayon, ay sabihin lahat ng gusto ko... sa huling pagkakataon.. "Babe?.." muli. Gumawa sya ng limang hakbang pero hanggang doon nalang sya dahil ayokong lumapit pa sya. "Dyan ka lang!." mariin kong banta. Natigilan sya. Nagmamakaawa ang kanyang mga mata. Pulang pula na rin ang kanyang ilong. Tanda na umiiyak rin sya. Hell! Wala akong pakialam. "Nangako ka hindi ba?.." suminghot ako. Sa wakas, nagkaroon ng lakas ng loob na tumingin sa kanyang mata. "Nangako ka sa akin?." hindi sya tumango o umiling o kahit na ano. Pinanood nya lang akong humagulgol sa unang pagkakataon. Bumuhos ang luhang kanina ko pa ayaw pakawalan. Hindi ko na kaya. Ang hirap. "Kumapit ako doon.. pinaniwalaan ko..pero anong ginawa mo?.." nanghina ang tuhod ko dahilan para mapaupo ako. At... doon umiyak ng umiyak. "Hindi ko alam..." "Anong hindi mo alam huh?.. Jaden, naniwala ako sa'yo.. bakit mo iyon sinira?.." Hindi sya makapagsalita. Huminga ako ng malaim bago muling tumayo. "Anong pakiramdam huh, masarap ba syang humalik?.." "Bullshit!!." malutong nitong mura. "Hindi ko yun ginusto.." dagdag nya matapos ang ilan pang mura. "Hindi ginusto pero pumayag ka!?.." mahina ngunit madiin ko itong ipinahayag sa kanya. Konting konti nalang, sisigaw na ako. Konting salita pa Jaden. Isa na namang mura ang pinakawalan nya. "Kaya pala hindi mo magawang tugunan ang mga tawag at text ko dahil masyado kang abala.." "Bamby, tama na..." mahinahon nynag himig. Di ko sya pinakinggan. Nagpatuloy lamang ako. "Mas masarap nga naman sya kaysa sakin..." "Sinabi nang tama na!!!.." sa unang pagkakataon. Nakita ko kung paano sya magalit. Ramdam ko ang apoy na nag-aalab galing sa kanyang mata kahit malamig ang bawat patak ng ulan. Galit ang namutawi sa kanya. Wanna read more?. Add this story in your library and see for yourself! You'll loved it!. Please Like, Comment And Share! Thank you!. Keep safe y'all!!!

Chixemo · Adolescente
4.7
303 Chs

Avaliações

  • Taxa Geral
  • Qualidade de Escrita
  • Atualizando a estabilidade
  • Desenvolvimento de Histórias
  • Design de Personagens
  • Antecedentes do mundo
Opiniões
Uau! Você seria o primeiro revisor se você deixar seus comentários agora!

APOIO