0196 รองเท้าตัวตลก
ตอนที่ 196 รองเท้าตัวตลก
บนเฉินเตี้ยนเฮ่า ซางหยิงฮ่าวที่กำลังมองไปบนจอม่านแสง ถึงกับผิวปาก ‘วิ้ว’ ออกมา
“นับตั้งแต่เริ่มลงมือจนทุกอย่างจบลง เขาใช้เวลาไปเพียงแค่สองวินาทีเท่านั้นเอง นี่มันนับว่าเป็นศิลปะโดยแท้” เขายกมือขึ้นลูบคาง ปากเอ่ยชื่นชม
“ศิลปะ? การฆ่าคนที่แม้กระทั่งคิ้วก็ยังไม่ทันขยับนี่เรียกว่าศิลปะอย่างนั้นเหรอ?”เหลียวฮังกล่าว
“แล้วคุณจะให้เรียกว่ามันอะไรล่ะ?”
“ฉันรู้สึกเหมือนกับว่ามันเป็นการตัดผลไม้มากกว่า แกก็เห็นนี่ ดาบนั่นวาบผ่าน ตามด้วยน้ำผลไม้สีแดงที่ทะลักล้นออกมา” สีหน้าของเหลียวฮังค่อนข้างตื่นเต้น
“…ฉันว่าตัวฉันที่เป็นหัวหน้านักฆ่านี่หนักแล้วนะ แต่คุณนั่นแหละที่หนักยิ่งกว่า อย่างกะคนบ้าโดยแท้”
“ขอแก้ไขนะ ฉันเป็นนักวิทยาศาสตร์ ไม่ใช่คนบ้า”
แต่แล้วจู่ๆ เหลียวฮังก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เขาชี้ไปบนจอม่านแสงและเอ่ยถาม “แล้วเจ้าเด็กนั่นล่ะ? ก่อนหน้านี้เจ้าเด็กนั่นทำอะไรมาก่อน?”
“ก็…คงเป็นนักเรียนล่ะมั้ง ไม่สิได้ข่าวว่าถูกเชิญไปเป็นศาสตราจารย์นี่นา แต่อย่างไรก็เถอะ ฉันไม่เคยเห็นเขาเข้าไปยุ่งวุ่นวายกับชั้นเรียนเลย” ซางหยิงฮ่าวกล่าวอย่างไม่แน่ใจ
Capítulo Bloqueado
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com