บทที่ 242 ความจริงเปิดเผย
นางเจียงกล่าวราวกับว่าเป็นเรื่องจริง สมจริงเสียจนหน่วยกล้าตายคนที่ถูกชี้ตัวนั้นนึกสงสัยขึ้นมาว่าตนเองอาจจะลักพาตัวนางไปจริง
หน่วยกล้าตายเกาศีรษะใช้ความคิดอย่างหนัก
นายท่านรองใหญ่โมโหสุดขีด เจ้าคิดว่าเจ้าทำจริงรึ?!
ทางด้านหนึ่งนางเจียงก็ยืนกรานว่าหน่วยกล้าตายของนายท่านรองใหญ่เป็นคนลักพาตัวนางไป อีกด้านหนึ่ง นางหลี่กับลูกๆ รวมไปถึงอวี๋หวั่นและเยี่ยนจิ่วเฉาก็รู้เรื่องแล้วเช่นกัน
“ท่านแม่ข้าจับคนร้ายได้แล้วหรือ?” อวี๋หวั่นถาม
จื่อซูพยักหน้า “บ่าวได้ยินบ่าวจวนตะวันตกบอกว่าตอนนี้จวนตะวันตกเกิดเรื่องใหญ่แล้ว!”
อวี๋หวั่นลูบคาง “ในเมื่อท่านแม่จำคนร้ายได้ พวกเราก็จะอยู่เฉยไม่ได้แล้ว ต้องไปเค้นเอาคำอธิบายสักหน่อย ไปเร็ว!”
อวี๋หวั่นจูงข้อมือสามีของตนออกไปยังจวนตะวันตกอย่างรีบร้อน
นางหลี่และลูกทั้งสองมาถึงเรือนของนายท่านรองใหญ่ อวี๋หวั่นก็เพิ่งก้าวเท้าข้ามประตูเข้ามาก็ได้ยินเสียงแหลมของนางหลี่ “ข้าวกินมั่วๆ ได้! แต่คำพูดไม่อาจพูดมั่วๆ ได้! พวกเจ้าใส่ร้ายอารองของพวกเจ้าเช่นนี้ คิดจะทำอะไรกันแน่?”
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com