ตอนที่ 933 - 934

ตอนที่ 933 เจ้าสำนักให้ข้าเข้ามา

เจ้าสำนักและรองเจ้าสำนักได้ยินคำพูดน้อยเนื้อต่ำใจของเฟิ่งจิ่ว มุมปากก็กระตุก การมีปฏิสัมพันธ์กันในเวลาสั้นๆ ทำให้พวกเขารู้แล้วว่า เฟิ่งจิ่วคนนี้ไม่ใช่ผู้รับเคราะห์แน่นอน จะถูกคนอื่นรังแกหรือ เอ่ยออกไปเช่นนี้ไม่มีใครเชื่อแน่

เจ้าสำนักชำเลืองมองเหล่านักเรียนทั้งบนและล่างภูเขา ถามอย่างค่อนข้างจนปัญญาว่า “เจ้าทำอะไรพวกเขา?”

ทุกคนที่คันทั้งตัวเสียจนเกาผิวหนังถลอกได้ยินคำพูดนี้ จะไม่รู้ได้อย่างไรว่านี่เป็นฝีมือเฟิ่งจิ่ว ดังนั้นแต่ละคนจึงด่าว่าอย่างเกรี้ยวกราด “เฟิ่งจิ่ว! นึกไม่ถึงว่าเจ้าจะใช้ยา!”

“เฟิ่งจิ่ว เจ้าช่างต่ำช้า!”

“จะ เจ้าใช้ยากับพวกเขาหรือ?” เจ้าสำนักพูดไม่ออก คนมากมายเพียงนี้ นึกไม่ถึงว่าเขาจะโปรยยาบางๆ? เขาไปเอายามาจากไหน?

“ไม่เคารพอาจารย์ย่อมต้องสั่งสอน แต่สั่งสอนทีละคนเสียเวลาเกินไป ข้าจะให้พวกเขาคันไปสักสองชั่วยาม วางใจเถอะ ฆ่าใครไม่ได้หรอกขอรับ” เธอยิ้มตาหยีจ้องมองนักเรียนพวกนั้นด้านล่าง

“เอายาแก้มาให้พวกเราเร็ว!”

“นำยาแก้มาให้พวกเราเสีย!”