ตอนที่ 997 เป็นข้าจริงๆ
เมื่อร่างเปลือยเปล่าในกระจกสะท้อนสู่สายตา ฮูหยินรองก็ล้มถอยไปอย่างไม่อยากเชื่อ สองขาอ่อนยวบทรุดนั่งลงบนพื้น
คนในกระจกเป็นเช่นหญิงชรา ร่างกายที่เดิมทีทรงเสน่ห์อิ่มเอิบยามนี้เปลี่ยนไปแก่ชราและเหี่ยวเฉา ใบหน้าซูบผอมไม่กลับไปงดงามเช่นแต่ก่อน เส้นผมขาวยิ่งทำให้นางดูราวกับหญิงชราอายุเกือบร้อย ทั้งร่างไม่เห็นคุ้นเคยสักนิด
“ทำไม? ทำไมถึงเป็นเช่นนี้? ข้าเปลี่ยนไปเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร? ได้อย่างไรกัน?”
สองแขนเธอกอดร่างกายน่าเกลียดที่ล่อนจ้อนไว้แน่น พร้อมพึมพำเสียงเบาอย่างเงียบเสียงไม่ได้ ท่าทางมีความงุนงง ไม่มีทางเชื่อว่าตนเองตื่นมาจะมีสภาพไม่เหมือนคนไม่เหมือนผีเช่นนี้
ระหว่างที่ใจลอยนางเหมือนนึกอะไรได้ มองยังผู้นำตระกูลซ่งที่นุ่งผ้ายืนข้างๆ และถลึงมองมาด้วยสีหน้าโกรธเคืองอย่างใจสั่งทำอะไรไม่ถูก ร่ำไห้ว่า “นายท่านๆ ทำไมถึงเป็นเช่นนี้? ข้าเปลี่ยนไปเช่นนี้ได้อย่างไร?”
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com