0098 ก่อกบฏ

บทที่ 98 ก่อกบฏ

“ศิษย์พี่ไป๋ สีหน้าของท่านย่ำแย่จริงๆ การรับรู้เสียหายใช่หรือไม่? ข้ามียาอุ่นการรับรู้ เป็นยาที่สำนักข้าหลอมขึ้นเอง มีประสิทธิผลในการฟื้นฟูการรับรู้และลดความเจ็บปวด” เห็นไป๋เจี่ยนจู๋มีสีหน้าเขียวคล้ำ ฮวาลั่วฉิงก็หยิบยาที่บรรจุในกล่องหยกออกมา นางเดินมาคิดจะยื่นยาส่งให้เขาอย่างเอาใจใส่

ทว่าไป๋เจี่ยนจู๋กลับถอยหลังไปก้าวหนึ่ง มือกุมไผ่ซวีซิงแน่น เอ่ยเบาๆ อย่างเจ็บปวด “เพราะเหตุใดเจ้าจึงไม่ใช่จินเฟยเหยา? ถ้าเจ้าเป็นนางจะดีสักเพียงใด”

“หา?” ฮวาลั่วฉิงตะลึงงัน ทรวงอกอึดอัดราวกับถูกศิลาก้อนใหญ่กดทับ ทำให้คนหายใจไม่ออก นางหันหน้าไปทางอื่น ดวงตาจับจ้องพื้น เอ่ยอย่างเสียใจ “ศิษย์พี่ไป๋ สตรีที่ชื่อจินเฟยเหยาช่างโชคดีจริงๆ ในสถานที่เช่นนี้ ศิษย์พี่ไป๋ยังจำได้แต่นาง”