0072 ดอกจวี๋ฮวาเบ่งบาน บาดแผลกระบี่ทั่วร่าง

บทที่ 72 ดอกจวี๋ฮวา[footnoteRef:1]เบ่งบาน บาดแผลกระบี่ทั่วร่าง [1: ดอกจวี๋ฮวา คือ ดอกเบญจมาศ]

ดวงตาจินเฟยเหยาพร่าพราย ยืนอยู่บนสนามหญ้าเขียวขจีอย่างตะลึงงัน ดอกไม้ป่าในพุ่มไม้งอกงาม ในบรรดานั้นยังปะปนด้วยหญ้าวิญญาณเล็กๆ มากมาย มีกลิ่นหอมของยาลอยมาในอากาศ ทำให้นางอดสงสัยไม่ได้ ตนเองใช่มาถึงสวนสมุนไพรของผู้อาวุโสคนใดหรือไม่

กำลังลังเลว่าจะไปเก็บหญ้าวิญญาณเหล่านั้นให้หมดดีหรือไม่ นางพลันตื่นตัว สองฟากข้างของนางมีผู้บำเพ็ญเซียนขั้นสร้างฐานที่ดุร้ายอำมหิตสองกลุ่มกำลังจับจ้องอีกฝ่ายเหมือนพยัคฆ์จ้องมองเหยื่อ บรรยากาศคุกรุ่นอย่างยิ่ง ส่วนจินเฟยเหยาปรากฏตัวขึ้นระหว่างพวกเขาอย่างกะทันหันดึงดูดความสนใจของทุกคนได้สำเร็จ

“อา รบกวนอารมณ์สุนทรีของทุกท่านแล้ว ข้าจะไปเดี๋ยวนี้แหละ พวกท่านเชิญต่อเถอะ” จินเฟยเหยาหัวเราะหึหึ ถอยร่างไปข้างหลัง คิดจะออกไปจากสถานที่ที่มีความขัดแย้งแห่งนี้

ผู้บำเพ็ญเซียนทั้งสองฝ่ายมองนางก้มศีรษะถอยหลังไป ทันใดนั้น มีคนหนึ่งเอ่ยปากตะโกน “จินเฟยเหยา?”