0611 ภูเขาไฟ
บทที่ 611 ภูเขาไฟ
“ถึงเจ้าคิดจะมาหาข้า ก็ไม่จำเป็นต้องส่งสารมาสิบชิ้น ดูสินกปีกสวรรค์เหนื่อยจนไม่เป็นสารรูปแล้ว” เพิ่งส่งสารไปแค่ครึ่งชั่วยาม ปู้จื้อโหยวก็ปรากฏตัวขึ้นเบื้องหน้าจินเฟยเหยา เขาถือนกปีกสวรรค์นั่งอยู่บนขอบหน้าต่างมองจินเฟยเหยายิ้มๆ
จินเฟยเหยากลอกตามองเขาอย่างเหยียดหยาม “ที่แท้เจ้ายังไม่ไป”
“รีบร้อนทำไม ตอนนี้คนมากมายปานนี้ จะได้ดูว่าทุกคนมีเรื่องอะไรที่ไม่อยากให้ผู้อื่นรู้พอดี” ปู้จื้อโหยวยอมรับเรื่องแอบดูอย่างเปิดเผยเสมอมา
จินเฟยเหยารู้สึกแปลกใจมาตลอด หน้าตาสดใสเจิดจ้าชัดๆ แต่กลับชอบเรื่องพวกแอบดู แม้แต่พลังบำเพ็ญเพียรก็ถ่วงรั้งเอาไว้ คนแบบนี้วิปริตจริงๆ ไม่รู้ว่าเผ่ามารจะรู้นิสัยแย่ๆ ของเขาหรือไม่ ถ้าแพร่ออกไปจะขายหน้ามาก
“ซื่อเต้าจิงเพียงยอมรับข่าวสารของข้าเป็นระดับเสวียน ข้ารู้สึกว่าราคานี้ต่ำเกินไป อย่างไรก็เป็นเรื่องใหญ่ที่ทำให้โลกสองใบระดับเทพระดับวิญญาณและสามเผ่าสงบสุข ขายได้ศิลาวิญญาณเล็กน้อยแค่นี้ พวกเจ้าหน้าด้านมาก?” นางไม่ยอมให้ปู้จื้อโหยวเบี่ยงเบนหัวข้อสนทนาไปจึงรีบพูดธุระ
Capítulo Bloqueado
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com