0594 เงาดำ

บทที่ 594 เงาดำ

ไม่รู้ว่ามังกรเจียวกับปลาหลี่ยักษ์ตัวนั้นมีความสัมพันธ์อะไรกัน ถึงอย่างไรเห็นปลาหลี่ตัวอ้วนใหญ่ตาย มังกรเจียวก็มีเพลิงโทสะเผาผลาญทันที ส่งเสียงมังกรคำรามอย่างเดือดดาล

จินเฟยเหยาไม่สนใจมัน ดวงตาจ้องมองปลาหลี่ยักษ์ตัวนั้น ถึงปลาหลี่ตายแล้วแต่ยังมีตานสัตว์ปิศาจอยู่ เกล็ดบนร่างพวกนั้นก็ส่งแสงเป็นประกาย ดูแล้วน่าจะมีราคา ยามนี้นางกำลังใช้กรงเล็บคว้าหางปลา ฉวยโอกาสที่มังกรเจียวยังไม่มา ใช้มืออีกข้างขอดเกล็ดปลาลงมา

พอมังกรเจียวเห็น สายตาก็เคร่งเครียดคิดจะพุ่งมา ร่างเพิ่งขยับก็ถูกบุรุษบนหัวมันยับยั้งไว้ เป็นสัตว์ภูติก็ไม่ดีตรงนี้แหละ ไม่มีอิสระเลยสักนิด อยากจะฆ่าใครก็ยังต้องเชื่อฟังเจ้านาย

เห็นมันมาไม่ได้ ต้องช่วยเจ้านายต่อกรกับใต้เท้าหลง จินเฟยเหยาก็หัวเราะหึๆ ออกแรงขอดเกล็ดบนตัวปลาหลี่ สิ่งนี้แข็งอย่างยิ่ง ไม่ว่าจะขายหรือหลอมสร้างเอง ก็เป็นของดีที่จะสิ้นเปลืองไม่ได้

นางขอดเกล็ดอย่างตื่นเต้นดีใจ ใต้เท้าหลงกลับจัดการสองคนหนึ่งสัตว์ภูติเพียงคนเดียว ยุ่งวุ่นวายสุดๆ จินเฟยเหยาเงยหน้าขึ้นมองและเริ่มเหลียวซ้ายแลขวาค้นหา “พั่งจื่อ?”