0360 ปฏิเสธที่จะกิน
บทที่ 360 ปฏิเสธที่จะกิน
จินเฟยเหยากลอกตาใส่เขาอย่างไม่สบอารมณ์ “ยังมีหน้ามาพูดอีก ในนี้ก็มีความดีความชอบของเจ้าด้วย หรือเจ้าลืมแล้ว วงเวทศรของเจ้าได้มาจากที่ใด ยังมีหน้ามาเอ่ยถึงอีก”
ปู้จื้อโหยวยักไหล่เอ่ยยิ้มๆ “เกี่ยวอะไรกับข้าด้วย ถ้าเจ้าไม่ได้โยนความผิดให้ข้า ผลประโยชน์คงไม่ตกถึงข้า สุดท้ายเจ้าก็ตามใต้เท้าหลงไปฆ่าเจ้าหมอนั่นมิใช่หรือ สิ่งของที่เก็บได้ต้องดีกว่าวงเวทศรมากแน่”
จินเฟยเหยาจ้องมองเขาแน่วนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง จึงด่าทอด้วยน้ำเสียงดุร้าย “อย่าเอ่ยถึงเรื่องนั้น สามารถเก็บชีวิตกลับมาได้ก็ไม่เลวแล้ว ฝันไปเถอะว่าจะเก็บสิ่งของอย่างอื่นได้”
“เจ้าจะเอาหรือไม่เอา ยังต้องเร่งรุดเดินทางอีกมิใช่หรือ” ปู้จื้อโหยวเบ้ปากพลางเอ่ยถาม
“เอาแน่นอน!” ตอบอย่างเดือดดาล จินเฟยเหยาเฉือนชือเถี่ยอย่างว่องไว นำตานศักดิ์สิทธิ์ขนาดเท่าลิ้นจี่ออกมา
“เหตุใดตานสัตว์ปิศาจของสัตว์ปิศาจขั้นเจ็ดจึงเล็กนัก?” ปู้จื้อโหยวเอียงศีรษะมามอง รู้สึกว่าตานสัตว์ปิศาจอันนี้เล็กเกินไป
จินเฟยเหยาเก็บตานศักดิ์สิทธิ์ “ควบรวมเป็นแก่น ของดีไม่ได้อยู่ที่ปริมาณ”
Capítulo Bloqueado
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com