0279 สัตว์บินได้
บทที่ 279 สัตว์บินได้
ชีวิตบนเรือเหาะเงียบสงบและน่าเบื่อ ลี่เหนียงอยู่ว่างในห้องเล็กๆ ที่เหมือนคุกใต้ดินไม่ได้ ไม่มีเรื่องอะไรก็แล่นออกไปข้างนอก
ขอเพียงขึ้นไปอีกชั้น ห้องก็จะใหญ่กว่าที่นี่หลายเท่า บางทีเนื่องจากนางปล่อยสัตว์ภูติทั้งหมดไว้ข้างนอก ดังนั้นสำนักจึงจงใจให้นางได้ห้องเล็กชั้นล่างสุด
จินเฟยเหยาสังเกตมาหลายวัน พบว่าผู้บำเพ็ญเซียนสตรีที่ชื่อลี่เหนียงมีพฤติกรรมแปลกประหลาดยิ่ง นอกจากให้อาหารสัตว์น้อยนิดแล้ว นางก็รักเอ็นและดูสัตว์ภูติมาก แต่ท่าทีที่นางมีต่อคนอื่นกำเริบเสิบสานอย่างยิ่ง มีหลายครั้งนางถึงกับยั่วยวนผู้บำเพ็ญเซียนบุรุษที่อาศัยอยู่ชั้นเดียวกันตรงหน้าประตู
เนื่องจากปัญหาเรื่องอาหารสัตว์ จินเฟยเหยาเคยถามลูกน้องกลุ่มนั้น ในเมื่อลี่เหนียงเป็นเวทภาษาวิญญาณ เพราะเหตุใดพวกมันจึงไม่ขออาหารจากลี่เหนียงเพิ่ม แต่คิดไม่ถึงว่าพวกมันจะพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า พี่หลงลงแรงมากที่สุด ย่อมต้องให้มันกินเยอะหน่อย พวกมันออกแรงเล็กน้อย ขออาหารมากเกินไปจะทำให้ลี่เหนียงลำบากใจ
จินเฟยเหยาได้ยินคำพูดที่น่าซาบซึ้งเช่นนี้ก็นึกถึงกบสองตัวของตนเอง เอาสัตว์มาเปรียบเทียบกันคงมีโทสะตายจริงๆ
Capítulo Bloqueado
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com