0161 ตั๊กแตนหรือนกหวงเชวี่ย

บทที่ 161 ตั๊กแตนหรือนกหวงเชวี่ย[footnoteRef:1] [1: นกหวงเชวี่ย คือ นกขนาดเล็กชนิดหนึ่งในตระกูลนกกระจิบ]

จินเฟยเหยารับประทานอาหารที่โต๊ะ พลางสังเกตสภาพโต๊ะของจินเฟยหยาง

คำนวณดูแล้วไม่ได้พบหน้ากันเกือบหกสิบปี จินเฟยหยางไม่ใช่เด็กน้อยที่ขลาดเขลาคนนั้นแล้ว แต่เป็นชายร่างกำยำนั่งอยู่ที่โต๊ะ หากมิใช่บนใบหน้าเพียงเพิ่มริ้วรอยแห่งวันเวลา สีผิวคล้ำนิดหน่อย และองคาพยพทั้งห้าไม่ได้เปลี่ยนไปมากนัก จินเฟยเหยาคงจำเขาไม่ได้

พวกเขาสามคนรับประทานอาหารบนโต๊ะอย่างเงียบๆ เงียบกริบ ไม่พูดอะไรแม้แต่ประโยคเดียว

ส่วนโต๊ะของหอซวีชิงด้านหลังกลับพูดมาก ทว่าล้วนพูดคุยเรื่องสำนักตงอวี้หวง ทำให้จินเฟยเหยารับฟังจนรู้สึกประหลาดใจอยู่บ้าง คนของหอซวีชิง เหตุใดจึงพูดเรื่องสำนักตงอวี้หวง ฟังเนื้อหาแล้วไม่เหมือนเป็นศัตรู ในนั้นยังมีเรื่องจิปาถะเล็กๆ น้อยๆ เหมือนกำลังพูดถึงสำนักของตนเองมากกว่า

สำนักตงอวี้หวง...ข้าจำได้ว่าก่อนหน้านี้เหมือนเคยเห็นซื่อเต้าจิงเอ่ยถึงว่าจัดงานเลี้ยงฉลองอะไรสักอย่าง นึกไม่ไม่ออก จินเฟยเหยาหวนนึกถึง น่าเสียดายที่เวลาผ่านไปนานมาก นางจึงนึกไม่ออกว่าในเนื้อหาเขียนไว้ว่าอย่างไร