ธาตุ

บทที่ 271 ธาตุ

เคโมเสร็จงานทดลองประจำวันแล้วก็กลับบ้าน ภรรยาของเขาทำครัมเป็ตและซุปเห็ดรอไว้แล้ว ทั้งยังรินเหล้าขาวให้เขาอีกหนึ่งแก้วด้วย

สองอย่างหลังนั้นเป็นสินค้าที่ขายในตลาดชาวบ้าน โดยเฉพาะเห็ดขาวอวบชนิดนี้ เขาบอกได้เลยว่าเป็นอย่างคำโฆษณาทุกประการ ‘ท่านจะไม่มีวันพบรสชาติที่หอมหวานและสดกรอบกว่านี้อีกแล้ว’ และหลังจากที่ได้ลิ้มลองแล้ว เขาก็พบว่าเป็นอย่างนั้นจริงๆ แค่กินไปชิ้นเดียว เขาก็จำรสชาติกลมกล่อมอันเป็นเอกลักษณ์ของมันได้ขึ้นใจ

แน่นอนว่าราคาของมันก็ไม่ใช่ถูกๆ เช่นกัน เห็ดขนาดเท่าฝ่ามือมีราคาสูงถึงหนึ่งเหรียญเงิน หากไม่ใช่เพราะเคโมได้เงินเดือนสูงล่ะก็ เขาคงซื้ออาหารราคาแพงขนาดนี้ไม่ลงแน่ และนอกจากเห็ดแล้ว ก็ยังมีสินค้าราคาแพงแบบนี้อีกหลายชนิด อย่างเช่นสบู่หอมและกระจก ขอแค่มีเงินเสียอย่าง คนธรรมดาๆ ในเมืองชายแดนก็อาจมีชีวิตที่สุขสบายกว่าขุนนางทั่วไปได้

เจ้าชายโรแลนด์เป็นคนที่ไม่อาจคาดเดาจริงๆ นี่เป็นภาพที่เขาจำฝังใจที่สุด

หลังจากกินอาหารเย็นเสร็จแล้ว ภรรยาของเขาก็ยื่นจดหมายให้เขาหนึ่งฉบับ

“อะไรหรือ”