ALEXANDER

Matapos ang tagpo kaninang umaga ay halos wala ako sa sarili habang binabasa ang isa sa mga nakatambak na report sa mesa. At dahil wala rin naman akong maintindihan ay tuluyan ko na iyong inilapag at napapabuntonghiningang napasandal sa aking kinauupuan.

Hanggang sa mga oras na iyon ay hindi pa rin ako makapaniwala na darating pa ang araw na ito. Matagal ko ng inihanda ang sarili na tatanda na lamang kaming magkakapatid na walang ibang makakasama kundi ang isa't isa lang.

Dahil kahit gustuhin man naming sumubok na magmahal ay hindi maaari. Tanging ang babaeng itinakda para sa amin ang kailangan naming makasama. At kahit tangkain naming hanapin siya sa labas ng lugar na ito ay hindi iyon ganoon kadali, lalo na kung hindi namin alam kung ano ang hitsura niya. Hindi rin namin maaaring iwan ang lugar na ito dahil dito kami lumaki, nagkaisip at mahalaga para sa amin ang lahat ng narito. Higit sa lahat delikado para sa amin ang siyudad.

"Mom, dad… kung narito lang sana kayo ngayon magiging madali para sa amin ang lahat. Kailan ba kayo babalik? Napakatagal n'yo nang hindi umuuwi." Hindi ko napigilang ibulong sa kawalan.

Nasa ganoon akong ayos nang basta na lang bumukas ang pinto na lumikha ng malakas na ingay. Na muntik kong ikahulog sa kinauupuan. Kaya naiinis na sinamaan ko ng tingin ang unang taong bumungad sa pinto at tanging may lakas ng loob na gawin iyon sa opisina ko.

"Anong ginagawa mo rito, Chris? Wala ka bang trabaho?" Nakasimangot na naglakad ito palapit sa isa sa dalawang bakanteng upuan na nasa harapan ng mesa ko at pabagsak na naupo. Pero bago pa man ito makasagot ay nakita kong pumasok din si Jake na may malawak na ngisi kasunod ang kunot-noong si Sam. "Anong ginagawa ninyo rito?" Naiiritang tanong ko na muling napasandal sa kinauupuan at humalukipkip.

"Ibinalita ko lang sa kanila na nakita at nakausap na natin ng malapitan si Liane," sagot ni Jake habang isinasara ang pinto.

"Dahil lang doon nagpunta pa kayo rito?" 'Di makapaniwalang tanong ko.

"Of course! Madaya kayo! Bakit hindi n'yo man lang ako tinawagan para nakausap ko rin siya," maktol ni Chris habang nakatitig lang sa akin si Sam.

"Natural lang naman na magpunta si Liane sa kinaroroonan ko dahil restaurant iyon." Napapailing na sagot ni Jake na nanatiling nakatayo malapit sa pinto. "Ano naman ang gagawin niya sa construction site at sa police station?" Pang-aasar nito.

"Kahit na! Nakakainis!"

"Chris, tumigil ka nga! Para ka talagang bata, eh, magkakaedad lang naman tayo," saway ni Sam dito kaya napahalukipkip na lang ito habang pinupukol ng masamang tingin ang sahig.

"Hindi ko rin naman inaasahan na makikita at makakausap ko siya. Nagkataon lang na naghahanap siya ng mapapasukan at dito siya dinala ni Melanie."

"Kailang siya magsisimula?" Biglang tanong ni Chris na bakas ang pagkasabik sa mukha at tinig.

"Hindi pa siya magsisimula. Mag-a-apply pa lang siya."

"Bakit hindi mo na agad tinanggap? Pinahihirapan mo pa?"

"P'wede ba, Chris? Huwag kang masyadong atat. Magtataka iyon kapag tinanggap ko agad siya ng hindi tinitingnan ang mga requirements."

"Oo na. Basta ang daya n'yo pa rin. Kailan ba tayo magpapakilala sa kaniya? Hindi na ako makapaghintay."

"Hindi pa maaari. Kailangan muna nating masigurong komportable na siya rito para hindi na siya matakot at umalis," sabi ni Sam na sa kauna-unahang pagkakataon ay nagsalita na. "Kaya kailangan nating magtiis sa pag-titig at paglanghap sa sariwa niyang katawan." Tanging mga pag-ungol na lang ang naitugon ni Chris sa sinabi Sam. Dahil pare-pareho naming alam na tama si Sam.

"Pero ngayong alam natin na siya ang babaeng itinakda para sa atin, hindi malayong matuklasan na rin ito ng kalaban," seryosong sabi ko na napakuyom pa ang mga kamao dahil sa nadaramang galit.

Ramdam ko ang pagbabago ng paligid. Kung kanina ay magaan ang atmosphere ngayon ay nabalot iyon ng mabigat na aura, tanda na seryoso na rin ang tatlo.

"Tama ka, Alex. Kaya kailangan nating masigurong ligtas siya mula sa malayo," sang-ayon ni Sam.

"Hindi ko pa rin maintindihan hanggang ngayon kung bakit gusto nila tayong kalabanin. Hindi naman natin sila pinakikialaman sa mga ginagawa nila basta huwag lang silang manggugulo rito sa atin. " Kunot-noong sabi ni Chris.

"Huwag mo na munang isipin ang tungkol sa kanila. Ang pagtuunan mo ng pansin ay ang kaligtasan ni Liane."

"Pero, Alex, paano natin gagawin iyon ng hindi siya nilalapitan?" reklamo ni Jake.

"Oo nga. Isa pa gusto ko talaga siyang makita ng malapitan."

"Chris, Jake, pati ba naman iyan ako pa ang mamomroblema? Bahala kayong gumawa ng paraan para makalapit sa kaniya." Naiiritang sagot ko.

"Hmp! Gagawa talaga ako ng paraan," sagot ni Chris na mabilis ng tumayo mula sa kinauupuan nito at tuloy-tuloy na naglakad palabas ng pinto.

"Bumalik na kayo sa mga ginagawa ninyo. Mamaya na lang ulit natin ituloy ang usapang ito kapag nasa bahay na tayo."

Walang sali-salitang naglakad na patungo sa pinto sina Sam at Jake at tahimik na lumabas. Pagkasara ng pinto ay nahulog ako sa malalim na pag-iisip nang maalala ko ang nakaraan.

~ DECADES AGO ~

"Mommy ano pong nangyayari? " tanong ng labindalawang taong gulang na si Alex ng marinig ang malakas at nagsisigawang mga boses mula sa loob ng study room ng kanyang mga daddy isang gabi.

"Anak, bakit gising ka pa? 'Di ba sabi ko matulog na kayo. " Sa halip ay sagot ng mommy niya.

"Tulog na po sila. Hindi po ako makatulog kaya lumabas muna ako ng kwarto para magtimpla ng gatas," sagot niya. "Bakit po nag-aaway sila daddy? "

"Anak, halika doon tayo sa kusina at ipagtitimpla kita ng gatas," sabi ng mommy niya sabay hawak sa kanyang kanang braso at akayin papunta sa kusina. Nang makarating sila sa kusina ay pinaupo muna siya ng kaniyang mommy bago ito nagtimpla ng gatas. Tahimik lang sila hanggang iabot na sa kanya ang basong may lamang mainit na gatas bago ito umupo sa isa sa mga bakanteng upuan at tiningnan siya.

"Mom? " Nagtatakang tanong niya dahil nanatili itong tahimik na nakatitig sa kanya.

"Anak, alam kong alam mo ang kakaiba nating pamumuhay at kaugalian kahit bata ka pa. Hindi ba? "

"Opo. "

"At dahil apat kayo. Quadruplets. Ay sa iisang babae lang kayo magkakagusto? "

"Tulad ni daddy Noel at daddy Ian? Kaya dalawa ang daddy namin?"

"Oo. Tulad ng mga daddy ninyo."

"Pero bakit po?"

"Para maging balanse ang lahat at hindi magdulot ng gulo. Dahil kapag nagkawatak-watak kayo maaaring maging masama ang isa at gumawa ng mga bagay na sisira sa mga buhay natin at maging ng ibang tao na hindi natin katulad. "

"Eh, bakit po nag-aaway sila daddy Noel at daddy Ian? " Napabuntonghininga muna ang mommy niya bago sumagot.

"Dahil nangyari na ang bagay na kinatatakutan ng lahat. Dahil nagiging sakim na ang daddy Noel mo at gusto na rin niyang sakupin ang lugar ng mga tao. " Malungkot na sagot nito.

"Po? Paano niya gagawin 'yon? "

"Alex, anak. Sinasabi ko ito sa 'yo para kapag malaki ka na at nasa tamang edad na kayo ay alam mo na ang gagawin mo para hindi mangyari sa inyo ang nangyayari sa mga daddy n'yo ngayon. "

"Opo. "

"Kapag naging masama ang tulad natin nagagawa nilang kontrolin ang mga tao at pasunurin sa mga gusto nila. Pwede nilang utusan ang mga ito na gumawa ng masama. Magnakaw, pumatay o kahit ano pa. At isa pa kapag tuluyan kang nagpalamon sa kasamaan magbabago na rin ang mga gawi mo tulad ng pagkain. Hindi na natural na pagkain ang kakainin mo. " Paliwanag ng mommy niya.

"Po? Ano pong ibig ninyong sabihin? Ano nang kakainin kapag naging masama na? " Halata ang pagdadalawang-isip ng mommy nya bago sumagot.

"Hindi na normal ang pagkain dahil ang hahanapin na ng katawan nila ay sariwang laman at dugo ng tao. " Napasinghap si Alex sa narinig. At parang masusuka pa.

"Totoo po ba 'yan? " Tumango ang mommy nya bilang sagot. "Paano na po 'yan? Kailangan nating pigilan si daddy Noel bago pa siya tuluyang maging masama." Natatarantang sabi ni Alex at akmang tatayo ng muling magsalita ang mommy niya na nagpayanig sa mundo niya.

"Huli na a-anak..." Mahinang sabi nito sa garalgal na tinig.

"Ba-bakit po? " Kinakabahang tanong nya.

"Kaya sila nag-aaway ngayon dahil nahuli ng daddy Ian mo ang daddy Noel mo na pumatay at kumain ng tao...kanina... " At tuluyan ng napahagulgol ang kaniyang mommy. Kaya sa halip na tunguhin ang kinaroroonan ng kaniyang mga daddy ay nilapitan na lang niya ito at niyakap ng mahigpit.

"Ano na pong mangyayari kay daddy Noel? " Mahinang tanong ni Alex.

"Kailangan siyang parusahan... Pero dahil hindi kayang gawin ng daddy Ian mo na parusahan siya ng kamatayan dahil kapatid niya pa rin ito ay paaalisin na lang siya rito sa lugar natin at ipatatapon sa malayong lugar. "

Natahimik si Alex nang marinig ang isinagot ng kaniyang mommy. At ang unang pumasok sa isip niya ay ang magiging reaksiyon ng kaniyang mga kapatid dahil walang kamalay-malay ang mga ito sa nangyayari.

---

At tulad nga ng sinabi ng kaniyang mommy kagabi ay pinaalis ang daddy Noel nila kinaumagahan sa harap ng lahat maging nang mga kapatid niya na wala nang ibang nagawa kundi ang umiyak. At pagkatapos ay gumawa ng isang orasyon ang mga nakatatanda upang maging proteksiyon sa kanilang buong lugar upang hindi na basta-basta makapasok ang kahit na sino tao man o kauri nila.

At nang matapos ang lahat ng iyon at makauwi na sila ay doon lang ipinaliwanag ng kanilang mommy at daddy Ian ang dahilan ng pagpapaalis kay daddy Noel. Kaya tumigil na rin ang mga ito sa pag-iyak nang napagtanto ang kasamaang nagawa ng daddy Noel nila.

Matapos ang pangyayaring iyon ay ramdam niyang may nagbago sa kanilang mga magulang. Ramdam niyang hindi na kumpleto ang mga ito dahil sa pagkawala ni daddy Noel.

Kaya naman para maibsan kahit papaano ang lungkot na nararamdaman ng mga ito ay nagpasya ang kanilang mga magulang na magpunta sa ibang lugar upang sandaling magbakasyon at pansamantalang makalimot.

Na sinang-ayunan naman nilang magkakapatid upang kahit papaano ay bumalik ang sigla ng kanilang mommy.

Muling naging maayos at tahimik ang mga lumipas na panahon at inakala nilang pangmatagalan na iyon. Pero isang araw ay nakatanggap ang pamilya nila ng isang sulat ng pagbabanta.

At nakalagay roon na sa oras na matagpuan nilang magkakapatid ang babaeng itinakda para sa kanila ay babalik ito para kunin ang babae at gamitin laban sa kanila.

Kahit walang nakalagay na pangalan nang nagpadala ay kilalang-kilala na nila kung sino ang maaaring magpadala ng ganoong klase ng sulat.

At dahil nagkataong wala ang kanilang mga magulang nang ipadala iyon ay tanging silang magkakapatid lang ang nakakaalam niyon. At dahil alam nilang mayroong harang ang kanilang lugar ay kampante silang hindi mangyayari ang banta.

~ PRESENT ~

Ngunit lingid sa kaalaman naming magkakapatid ay mayroong lihim ang harang na sadyang hindi ipinaalam ng aming mga magulang.