Chapter 45

Please Vote!

Rough draft, thanks for hanging mr. wattpad.

"Good evening, sweetheart." Malambing naman na bati ng pamilyar na boses sa kanyang tabi. Hindi pa tuluyang dumidilat ang mga mata niya ngunit para na namang tambol ang kanyang puso dahil sa bilis ng tibok.

"W.. What the hell?" Asik niya dito at dahan dahan na bumangon.

Na pa singhap naman siya ng bigla siyang alalayan nito umupo sa pagkakahiga at nilagyan nito ng unan ang kanyang likod. It is as if he was hugging her. May ilang sandali naman siyang hindi makapag salita dahil sa gulat.

"A... Ano ang ginagawa mo dito?" Sa wakas ay sabi niya ng maka hupa siya sa gulat.

"I am waiting for you to wake up." Simple namang sagot nito.

"How many hours are you here?" Tanong niya dito.

"Almost a day." Simple na naman na sagot nito.

"Huh?!" Na isambit niya ng ma realize ang sinabi nito. Another day had passed. Ang dami niyang gagawin at mas dumami pa.

"You should've woke me up. Why can't everyone just woke me up?" Na iinis niyang sabi dito.

"Shut up and just eat." Pagdi- dismiss nito sa hysterics niya. Pakiramdam naman niya ay pumalo ang kanyang blood pressure sa pinaka mataas na level. Tinangka niyang bumangon sa kama ngunit pinigilan siya nito.

"You are not going anywhere, Rence. Kumain ka muna para maka inom ka ng gamot." He said to her.

"Get lo--

"I am not going to take a 'No'. Kaya huwag mo akong pilitin na gumamit ako ng ibang paraan para mapa kain ka." Pananakot naman nito sa kanya. Hindi naman na siya nag salita pa dahil talagang gagawin nito iyon.

"I'll feed you kaya don't move." Utos nito sa kanya.

"I can manag-- And she doesn't finished what she was trying to say dahil tinignan siya nito ng masama. Na pa buntong hininga na lang siya sa kanyang frustration. Kinuha naman nito ang kanyang pagkain at sinubuan na siya.

"A.. Ayoko na.." Sabi niya dito matapos ang ilang mga pag subo niya ng lugaw.

"N.. No, you need to eat." Matigas na sabi nito at sinubuan siyang muli.

"Ayoko na sabi.." Na iinis niyang sabi habang nginunguya ang kanyang kinakain. Sinimangutan niya ito dahil hindi siya nito pinansin. Para siyang bata na sinusubuan ng kanyang Tatay at wala siyang magawa.

"Rey, can you listen to me? Ayoko na nga.." Na iinis niya nang sabi dito ngunit sinubuan siyang muli nito.

"I can't eat it. Masakit lalamunan ko. Ang hirap lumunok." Sa wakas ay bulalas niya. Doon naman na ito tumigil sa pag subo sa kanya.

"Okay.. Okay.. I'm sorry. Masakit pa ba?" Hingi naman nito ng tawad at na puno ng pag aalala ang mukha nito.

"It still hurts." Sabi naman niya dito. Hindi naman na siya pinilit nito na kumain pa.

Itinabi nito sa lamesa ang tray at kinuha na lamang ang kanyang gamot at inabut iyon sa kanya na may kasamang tubig. Nag buntong hininga naman siya dito at kinuha na ang ilang tableta ng gamot at ininom iyon.

"Ah... Ahm.. Rey, do you mind? I'm holding a glass with water." She sarcastically said when he hugs her tight.

Sa gulat nga niya ay muntik na niyang mabitawan ang baso at naka basag pa siya kung sakali. She was just staying cool and calm but, deep inside nagwa wala ang kanyang puso. She really missed him. She wants to hug him tight too but, she's restraining herself.

"The days when you are not waking up, were the days that I almost got insane. I am so, dead worried. Really.."

"Please, don't do that again. Baka ako pa ma una sa'yo. Hindi ko na alam ang gagawin ko nang mga oras na 'yon." He said to her and hugs her a bit tighter. Halata ang pag aalala sa boses nito.

Hindi naman siya nakapag salita. Mukha yatang pinag alala niya ito. Na pa tingala naman siya sa kisama at na pa kagag labi dahil aminado siya na siya ang mali. And she feel so darn, guilty. Hindi niya alam ngunit bakit mas masakit para sa kanya na makita itong na sasaktan. Kung maaari nga lang ay ayaw niya itong makita na ganoon.

"I... I... I'm sorry." Iyon na lamang ang na sabi niya at sinuko na lamang ang kanyang pride. Iniharap naman siya nito at tinitigan sa kanyang mga mata.

"N.. No, I'm the one who need to say sorry. Hindi ko sinasadya na tratuhin ka ng masama. I'm s..sorry it just really pissed me off when I saw him hugging you. I really wanted to cut his throat.. Kung alam mo lang.."

"I've just been so, worried about you the whole night. Pagkatapos ay ganoon pa aabutan ko. Just thinking of that makes me feel like sh---

"Rey.. Okay, okay. No harmed done. It was also my fault. Pero wala naman siyang ginawa sa akin na masama. He is a bit nice too." Hindi niya ito pina tapos dahil mukhang ma ha- high blood na naman ito and she is a bit scared of him kapag ganito ito.

"And now, kinakampihan mo pa siya.." Tila naman nag se- selos na sabi nito and how she knows that? His face tells it all. Naka sibangot ito. But, why does he looks so handsome kapag ganito itsura nito? Parang mas guwapo ito kapag nagse selos ito.

"Ha- ha- ha, don't tell me you're jealous?" Hindi niya mapigilan na tanong dito at tinawanan pa ito.

Ngunit lalo naman itong sumibangot at hindi na nag komento pa. May ilang sandali pa ito na ganito. Na wala naman bigla ang kanyang pag tawa dahil sumeryoso ito at mukhang na pikon na nga sa kanya. Bakit ba napaka sensitive nito? Daig pa nito ang may menstrual period.

"Okay.. Okay, I'm sorry for teasing you. Why are you being so, sensitive lately? Parang hindi ikaw 'yan." Hindi niya mapigilan na sabi at ibinaba na ang baso na hawak niya sa side table.

"Come here. There's nothing you should worry about Theomoron. He is nothing, okay? He don't even cross to my mind, before sleeping and even when I woke up. 'Kay? Ang sensitive mo naman." She said to him while hugging him. Bahagya naman itong na gulat sa ginawa niya at bahagyang na nigas.

"Yeah, I admit it. I'm so, damn jealous. And that's because, I love you. I don't like him. Ayoko na nilalapitan ka niya." He said to her seriously at niyakap siya nito ng mahigpit.

Bahagya naman siyang na bigla sa sinabi nito at sandaling hindi nakapag salita.

"I.. I know, you don't have to say it twice." She coldly said to him kahit na ang totoo ay labis ang tuwa na kanyang nararamdaman. Inilayo siya nito at kumalas sa kanyang pagkaka yakap. Hinawi nito ang hibla ng kanyang buhok na tumatabing sa kanyang mukha.

Na pa titig naman siya ng mariin dito. Inangat naman nito ang kanyang baba at unti unti nitong nilapit ang mukha nito sa kanya. Hindi naman na siya nag inarte pa o umiwas manlang sa pag halik nito sa kanya.

She just closed her eyes. Unti unti naman niyang naramdaman ang pag dampi ng mga labi nito. Gumanti naman siya ng halik dito. His lips moves slowly tasting every corner of her lips. And she can't help but, moan.

Hindi niya alam kung gaano ka tagal ang halik na iyon. All she know is that it felt really warm, sincere and just right. It is as if all their misunderstanding and problem are gone. The once wrong meeting at the wrong place and at the wrong time becomes right.

It just makes her happy and contented. Sana ay wala nang katapusan ang mga araw na ganito. Masaya at tanging totoo lamang ang kanilang nararamdaman. Wala nang halo pang pagpapanggap at pagtatago sa kung ano talaga ang totoo.

They love each other at hindi na iyon ma itatanggi pa kahit ano pang tago nila ay hindi na nila magawa. Parehas matigas ang ulo nila kaya walang inig umamin but, when really destiny makes it happens ay wala nang makaka pigil sa naka takda.

"H.. Hey. I haven't brush my teeth." Tulak niya dito at tinakapan niya ang kanyang bibig. Tumawa lang naman ito nang pagka lakas lakas. She can still feel her a bit swollen dahil sa halik na kanilang pinag saluhan.

"Sweetheart, the hell I care... Kahit isang taon ka pang hindi mag toothbrush. I don't give a thing." Na tatawa pa din na sabi nito. Akmang hahalikan siya nito muli ng itulak niya ito. Ngunit na mula lang naman ang kanyang mukha sa kahihiyaan.

"Shut up.." Na iinis niyang sabi dito.

"Gabi na, hindi ka pa ba aali--

"You're so, cold. Heto nga po aalis na. Can't I stay here for tonigh--

"No. A deal is a deal. So, it is irrevocable. Sige na at gabi na." Matigas niya pang sabi at taboy dito. Na laglag naman ang balikat nito sa dissapointment.

"Fine.. Fine.. You're the boss. I'll see you at school tomorrow. And sweetheart, please don't try on typing in your laptop. You know that you just got sick, right?" Tila labag sa kalooban naman na pag payag nito. At na paliran naman nang frustration noong mapag usapan na ang katigasan ng kanyang ulo.

"Huwag naman matigas ang ulo mo. Please naman makinig ka sa akin kahit ngayon lang.." Parang tatay kung makapag salita na sabi nito sa kanya. She's deeply touched and moved at the same time.

Here she was with a so, gorgeous man. And how lucky she was to be treated like a queen. He is all she needs. Walang katumbas ang saya na kanyang nararamdaman. Pero gusto naman niya matawa sa itsura nito dahil alam nitong hindi niya ito susundin.

"I know that look.. Hindi ka na naman makikinig sa akin." Tila naman pag suko na nito sa kanya.

"Wh.. What are you doing?" Pinanlakihan niyang mata na tanong niya dito nang kuhanin nito ang kanyang laptop maging ang charger nito.

"I'm taking this home. I know what you're thinking. At wala ako dito para bantayan ka kaya ito ang pinaka magandang solusyon.." Paliwanag pa nito.

"A.. Are you nuts?! Give me that! Tambak na ako ng reports. And I need to attend a remedial class kaya kailangan ko na matapos 'yan mamaya." Na iinis niyang sabi dito.

"I said give it ba--

"Na- a- a. Sorry, sweetheart but you need to listen to me right now." Sabi nito at lumapit sa kanya.

"I love you. I'll see you tomorrow. And don't dream on my kisses.." Pamamaalam nito at hinalikan siya sa labi. Binulong naman nito ang huling mga sinabi nito kaya na mula ang kanyang mukha.

"I hate you.." Na mumula niyang sabi ngunit kinindatan lang siya nito bago ito tuluyang umalis.

But, then a few minutes later she just finds herself smiling. Sa hinaba haba ng pagsu- suplada niya dito at pagsu- sungit ay hindi pa din siya sinukuan nito. Bagkus ay palagi siyang iniintindi nito at inaalagan. Hindi nga niya alam na kay haba pala ng pasensiya nito.

He is the man she wants to be with for the rest of her life. And being with him gives her warmth, love and joy. And she can't ask for more. Hindi niya akalain na maaari pala siyang maging ganito kasaya.

Ang akala niya ay hindi na darating ang araw na ito. Life is really full of surprises. Kung kailan ka na sumuko ay doon pa pala darating ang tao na matagal mo nang hinihintay na magmamahal sa'yo nang totoo.

Hindi na siya nag matigas pang mag hanap ng laptop na puwed niyang gamitin para sa kanyang reports. She just relaxed herself kagaya ng gusto ni Rey kahit ngayon lang and she'll just get herself busy tomorrow, just for now she just wanted to not think of anything anymore.

"Good Morning, Nana." Bati niya sa kanyang Nana kinabukasan. Maganda ang kanyang naging gising. Marahil dahil kompleto ang kanyang naging tulog. Hindi niya alam pero ang ganda ng kanyang mood ngayong araw. Magaan at kay sarap sa pakiramdam.

"Ah... Eh.. Oo, Hija. Magandang umaga din." Sabi ng kanyang Nana sa kanya na bahagyang na gulat sa kanyang magandang mood. Pa himig himig pa siya habang kumukuha ng gatas sa refrigerator.

"Ehem... Ahm... Hija, ang ganda yata nang mood mo ngayon. May nangyari ba?" Usisa naman ng matanda sa kanya.

"H.. Huh? W.. Wala.. Maganda lang ang gising ko." Pagpa patay malisya niya dito.

"Hay na ko, Hija. Ako pa ang gusto mong lokohin. Eh kitang kita ang sa mga mata mo ang kislap at ninging.." Pangbu- buko at tukso nito sa kanya. Pinanlikahan naman niya ito nh mga mata.

"Nana!" Saway niya dito at tinawanan lang siya nito.

"Masaya ako para sa'yo, Hija.. Kay tagal ko hinintay na mag balik ang iyong sigla at ngiti. Sa wakas ay bumalik ka na sa dati.." Na tutuwa na sabi nito sa kanya. Taimtim lang naman siyang nakinig dito habang umiinom ng gatas.

"Ma upo ka na at kumain. Baka ma late ka na.." Sabi nito at nag hain na.

Does she looks like she came back to her old self? The very so, naive Rence before? No way! That's not true! Hindi siya maaaring bumalik sa dating sarili. Ayaw na niyang maloko at hindi na niya gusto malamangan ng kanyang kapwa. Never!

Hindi nag tagal ay dumating na siya sa kanyang eskwelahan. Inayos niya ang kanyang sarili. She straighten up her head dahil kailangan niya iyon. Hindi pa din kasi maalis sa kanyang isipan ang sinabi ng kanyang Nana na bumalik na siya sa kanyang dating sarili. She can't let that to happen. Ayaw na niyang masaktan.

"Good morning, sweetheart." Malambing na bati ng kanyang asawa sa kanya. Naka ngiti ito sa kanya. Pakiramdam naman niya ay na laglag ang kanyang puso sa gulat at kilig. Ngunit kinontrol niya ang sarili upang hindi ito yakapin at ngitian.

"Don't call me sweetheart, here. Baka may makarinig." Naka sibangot niyang sabi dito. Ngunit sinundot na lang nito ang kanyang noo na naka kunot.

"Awwww. Masakit, huh." Na iinis niyang sabi dito.

"Then, stop frowning. Kay aga aga, may problema ba?" Saway nito sa kanya at pag uusisa na din nito. Pakiramdam naman niya ay malulusaw siya sa tingin nito.

"W.. Wala. Diyan ka na. Late na ako." Pag iiwas niya ng tingin at iniwanan naman ito. Naramdaman naman niya ang pag buntong hininga nito sa kanya mula sa likuran at sinundan na din siya.

"H.. Huwag mo nga ako sabayan. Mamaya niyan mapag tsismisan tayo." Sita na naman niya dito ngunit hindi naman siya nito pinansin.

Na pa irap na lang siya sa inis. Ang totoo ay mas kailangan nilang mag doble nang pag i- ingat ngayon bukod sa kasal lang sila dati ngayon naman ay they are officially in relationship na.

She can't afford to let rumors spread out. Ngayon pa na last semestral na niya sa college. Hindi na siya maaari mahanapan ng butas ng kanyang mga board of directors at share holders dahil kapag nagkataon ay maaari siyang mapa talsik sa puwesto at baka hindi na niya mabawi pa ang mga malls.

In business, kung gusto mo na mapagkatiwalaan ka ng kapwa mo dapat pangalagaan mo ang iyong isang salita. Kahit na sabihin natin na hindi ganoon ka linis ang mga business men ay dapat may integrity ka pa din. In her case, nag sinungaling siya kaya kailangan niya iyon panindigan hanaggang huli.

"Hi, Isabelle. Magaling ka na ba? You look a bit thinner than before." Bati naman sa kanya ni Theodoro pag pasok niya sa classroom. Agad naman na lumapit sa kanya sila Rina.

"Oo nga, Isabelle. Kamusta ka na? Okay ka na ba?" That's Rina.

"Wala ka na bang lagnat?" And that's Jerome.

"Seriously? Stop the nagging. I am fine." She said while rolling her eyes at na tawa naman ang mga ito sa kanya.

"C'mon guys, she's fine. She's back to her old self." Na tatawang sabi ni Rina at iniwanan na nga siya ng mga ito.

(What the hell?) Naguguluhan niyang tanong sa kanyang sarili. Mga hudyo talaga ang mga ito. Pinagti- tripan ba siya ng mga ito.

Pag baling naman niya sa kanyang likuran ay naka tingin pala si Rey sa kanila. Hindi naman niya alam kung ano bang emosyon ang mayroon sa mga mata nito. Blangko kasi ang expression nito at hindi niya mabasa kung galit ba ito, malungkot o tila depressed.

It is such a dull gray expression. Gusto naman niya kilabutan sa anyo nito. What the hell is wrong with him? Kanina lang ay naka ngiti ito at ngayon naman ay hindi niya malaman ang iniisip nito. May topak na naman ba ito?

He is such a weird man. Minabuti naman niyang mag lihis nang tingin at ma upo na lamang sa kanyang upuan. Mabilis lumipas ang mga oras oras at nag uwian na din. Maaga siyang uuwi ngayon dahil marami siyang kailangan gawin.

Bukod pa doon ay pinayagan siya mag take ng remedial quizzes at seat works kaya kailangan din niya iyon matapos by this week. Pa labas na siya ng classroom ng hindi niya namalayan na nasa likod pala niya si Rey at hinila siya nito pa punta sa gilid pa tungo sa rest room na malapit sa kanila.

"A... Ano ba?! M... Masakit, bitawan m..mo ko." Na iinis niyang sabi dito habang hila hila siya nito. Tinangka niyang kumalas sa pagkaka hawak nito ngunit hindi niya na gawa dahil parang bakal ang kamay nito.

Hindi naman siya nito pinakinggan. Na tatakot naman siya dito dahil hindi pa ito kumikibo mula kanina. Mukhang galit ito or may topak ngunit ano naman kaya ang dahilan? Is he having one of her mood swings?

"R.. Rey.." Garalgal ang boses niyang sambit sa pangalan nito. Magka halong takot at nerbyos kasi ang nararamdaman niya sa inaasta nito ngayon.

Nang makarating sila sa gilid ng rest room ay tinitigan lang siya nito. Pakiramdam niya ay hinuhubadan siya ng mga tingin nito. Bahagya itong lumapit kay siya naman ay napa atras na

"Wh...why?" She asked at him looking into his eyes habang siya ay naka sandal sa haligi ng pader sa gilid ng restroom.

"Nsisiraan ka na ba? What do you think you are doing? Baka may maka kita sa--- She didn't finished what she is trying to say because he already claimed her lips. He is kissing her passionately. He cupped her face with her two hands para wala siyang maging kawala.

Ano ba sa tingin nito ang ginagawa nito? Nababaliw ba ito? Nasa eskwelahan sila ngayon baka mamaya may biglang maka kita sa kanila. Pag mulan pa sila ng tsismis. Sinubukan niyang pigilan ito at tinulak ngunit hindi man lang ito na tinag.

He instead kiss her more deeply. His tongue makes it move inside. Lalo tuloy siyang na hirapan sa ginagawa nito.Tinaraydor naman siya ng kanyang puso dahil tinugon niya na ang halik nito at hindi na tumutol pa. She put her hands in his waist and hugs him tightly..

Narinig naman niya ang bahagyang pag ungol nito or she is the one who is really moaning. Ah, basta hindi na niya alam. She just love kissing him. And she can't get over it. Bigla naman siya nitong binitawan at tumigil na sa pag halik sa kanya.

Marahil ay sa wakas nag sawa na din ito sa kanyang mga labi. Kapwa sila nagha- habol ng hininga. All she can do is to just look into his eyes. Idinikit nito ang noo nito sa kanyang noo like he looks like he was holding on.

"You will really be in major trouble if I will not stop now.." He said to her while looking to her eyes intensely. Pinahid naman nito gamit ang thumb nito ang namumula pa niyang mga labi dahil sa halik na kanilang pinag saluhan. Napa kagat labi naman siya habang naka tingin dito.

"Now, how did you like your punishment?" He asked at her while having amusement in his tone. And she just gave him a blank expression. Kanina ay hindi ma ipinta ang mukha nito samantalang ngayon ay bumalik na ito sa normal. What the hell is this moron thinking?

"Y... You really are insane! Paano kung may maka kita sa atin?" Na iinis niyang sermon dito ng makuha ang ibig nitong sabihin at saka ito pinalo sa dibdib ngunit seryoso pa din ang expression nito.

"I don't care kung sino ang maka kita sa atin. We are officially in relationship plus the fact that we are married kaya siguro naman may karapatan tayo na gawin ito." Pagri reason out naman nito sa kanya lalo naman tumaas ang kanyang presyon niya dahil dito.

"Do you hear what you are saying? Paano kung makarating sa media ito. Ano na lang ang mangyayari? Your company will be in tabloids so do I. Hindi ba napag usapan na natin ito?" Hindi na niya mapigilan na sunod sunod na tanong dito. Ngunit hindi pa din yata nito siya naiitindihan.

"Yes but, ikaw lang ang nagsa- salita. And the last time I checked, hindi naman ako pumayag." May himig na din na reklamo nito sa kanya. And she might get nuts kapag ito ang ka usap niya, bakit ba hindi ito maka intindi?

"But, Woodma--

"It looks like you still did not get your lesson. Should I make you remember?" May himig na pagba banta sa boses nito. Napa lunok naman siya.

"E... Eh hindi naman kasi sa ganoon. This is a public place at higit sa lahat ay school ito kaya... Alam mo naman na bawal 'yan." Maayos na paliwanag na niya dito dahil natatakot siya sa maaring gawin nito or rather ay natatakot siya sa kanyang sarili dahil hindi din niya mapigilan na halikan ito.

"Hindi ba't na sabi na natin ang totoo nating nararamdaman sa isa't isa? Kaya bakit pakiramdam ko parang wala pa din nag bago? Tell me Rence, iyan lang ba talaga ang dahilan kaya ang lamig mo sa akin?" Hinanakit naman nito sa kanya. Gusto naman madurog ng kanyang puso dahil nasa harapan niya ito at na sasaktan ito. At siya ang may kasalanan niyon.

Na pansin naman niya ang bilang pag guhit ng lungkot sa mga mata nito. And that look is the look that she is avoiding for him to have. The look of sadness and loneliness. She doesn't want him to feel lonely and sad at all cost.

Higit kanino man ay alam niyang hindi naging masaya ang pagka bata nito o wala man lang itong masayang memorya noong naging bata ito dahil lagi itong mag isa. And seeing him like this, thorns her heart apart. Pakiramdam niya ay siya ang pinaka na saksaktan at hindi ito.

"O...okay. Na iintindihan ko. I'm sorry for being like this. It just upsets me because you always treat me like you didn't know me and I always feel like you don't know that I even exist." He sadly says at her. Nakaramdam naman siya ng panliliit dahil ito na naman ang nag baba ng pride at hindi siya. Samantalang siya naman talaga ang may kasalanan.

"Kung pumasok ba ako. Kung ano ba ang nararamdaman ko. Yes, we become officially in relationship but, why does I feel like I am just the same as how you see others? That I am not even special." Pagmamaktol pa nito sa kanya. Hindi naman siya maka sagot dito. Hindi siya affectionate na tao ngunit alam niyang mali pa din ang kanyang ginawa.

"I... I'm sorry. I didn't intend you to feel lonely. But, bear it. 'Kay? I just don't want us to be bothered by anyone.." And she hugs him tightly. Hindi naman ito sumagot.

Bigla naman siya na hiya sa sarili at na konsesniya. Ang totoo kasi ay hanggang ngayon ay takot pa din siya masaktan at ma iwanan. Kaya't dinibdib niya ang sinabi ng kanyang Nana sa kanya kaninang umaga na bumalik na siya sa dati.

She just don't want to get hurt, again. So, she's just protecting herself. She didn't intend to hurt him. Of all the people naman ay ito ang ayaw niya makita na masaktan. Pero na saktan na niya ito ngayon.

What have she've done? Just because of her stupid ego and fear ay na saktan na niya ang taong nagmamahal ng labis sa kanya. Wala naman itong ginawang masama sa kanya so, why is he the one paying for it.

Mahal siya nito. Kung tutuusin ay sobra sobra ang binibigay nito sa kanyang pagmamahal kaya marapat lang naman siguro na suklian niya iyon. At hindi na siya dapat matakot pa dahil hindi naman siya nito sasaktan.

Hindi ito ganoon klaseng lalaki. May be it is really the right time to love again with all she've got. Kung magmamahal naman siya ulit ay hindi naman siya magsisi kung ito man iyon. She'll just surrender her pride and everything para naman hindi unfair dito.

"I'm sorry, if I've become too much. This is all my fault. I... I am still afraid of being hurt kaya gusto ko sana mag draw ng line sa pagitan natin para kung sakaling magka hiwalay tayo ay makaya ko pang muling bum---

"Hiwalay agad, Rence--- He tried cutting her off ngunit pina tahimik niya ito.

"Shhhhh. Let me finish." Saway niya ang mga labi nito gamit ang kanyang hintuturo at tumango naman ito.

"As I was saying, I am afraid of being hurt. Na... Na kapag nag mahal ako ay iwan na naman ako.. I.. I don't want that to happen.. Kasama na doon ang takot ko na mag bago ako. Hindi ko alam ngunit hindi ko na makilala ang sarili ko." Now, she is being honest about how she feels.

"H.. Hindi ko alam kung ano ang ginawa mo sa akin.. B.. Basta ang alam ko.. Mahal kita at hindi ko na uulitin na baliwalain ka. I'm sorry and I will never let you feel being lonely again." At tuluyan na talaga niyang binaba ang kanyang pride at inamin ang kanyang totoong nararamdaman.

"I promise... J... Just don't do t...this again here. I.. I really can't think straight." Pangako pa niya dito at yumakap muli dito.

"I will now break the walls that I had. I will now love you with all my heart, Rey. Kaya huwag ka nang aalis sa tabi ko. Mawala na silang lahat, huwag lang ikaw." She now, declared to him. At maging sa sarili. This time she'll just erase all the fears and just be happy loving and being with him.

"I... I'm speechless. I.. I didn't know you can be this sweet. Ako na yata ang pinaka masayang lalaki sa buong mundo. Hindi kaya kunin na ako ni Lord?" Halata ang saya sa boses nitong sabi sa kanya. Pinalo naman niya ito dahil sa huling biro nito.

"I love you so much, Rey. Mahal kita and this time I really mean it badly." Pagtatapat niya ng maayos dito.

"D.. Don't, I.. I'm damn, shy right now. Let's just stay like this for a moment." Sabi niya dito nang tangkain nitong kumalas sa kanyang pagkaka yakap upang tignan ang kanyang mukha. Ngumiti lang naman ito at hinimas ang kanyang ulo.

"R... Rey?" Tawag niya dito.

"Yes, sweetheart.." Sagot naman nito.

"H.. How about a movie?" Suggestion niya dito.

"R.. Really?" Gulat naman na sabi nito sa kanya. Halatang excited at masaya ito.

"Aha. Come to my house this sunday, may be at... Hmmm.. 8pm..." Yaya niya dito.

"Walang bawian." Paninigurado niya dito at tumango siya dito.

"I promise." Naka ngiti niyang pangako dito.

*****

"Hija, nandito na si Ryuuki." Katok sa kanya ng kanyang Nana.

"Nana, pa akyatin mo na. Sandali lang." Utos niya sa kanyang Nana sa kabilang pinto.

"This is the movie you are talking about?" May himig na iritasyon na bungad nito sa kanya matapos niyang buksan ang pinto. Paano ba naman ang suot niya ay pajama at tila handa na siya matulog. She is still wearing her glasses.

"Pasok ka. I'm sorry.. Naging busya ako ngayon.. May biglang nangyari kasi.." Hingi naman niya agad ng tawad dito.

"*Sigh. And why I even bothered to dressed up nicely?" Disappointed pa na sabi nito. Gusto naman niya matawa sa itsura nito. Para kasi itong pinag sukluban ng langit at lupa.

"You look handsome." Puri niya dito at totoo iyon. Hindi tuloy niya ma iwasan mapa ngiti sa guwapo niyang asawa. He is wearing a 3/4 sleeve polo na navy blue at jeans. Pormal na pormal talaga ito dahil naka gel pa yata ito. Maayos kasi ang buhok nito ngayon.

"Huwag mo na akong bolahin pa." Naka simangot na sabi nito sa kanya. Hindi na tuloy niya mapigilan na matawa dito.

"Oh, here are some roses. Sayang lang pala ang pagdadala ko niyan.." Malungkot pa na sabi nito at nag buntong hininga muli. Pinigilan naman niya na matawa sa inaasal nito.

"T.. Thank you. But, next time don't give me flowers dahil ayoko ng bulaklak. Ang dali kasi mamatay." Pagpapasalamat niya naman kahit pa paano dito. Hindi namn siya nito kinbo at gloomy pa din ang expression nito.

"Hey., I said I'm sorry. Hindi lang talaga ako maka alis ngayon." Hingi niya muli ng pa umahin dito.

"Save it, it is okay..." Pa suplado na sabi nito sa kanya. Marunong din pala itong mag tampo. This is new.

"Hay ang arte.. Nag sorry na nga ako, galit ka pa din.. Oh heto.. Peace offering.." She said to him and gave him a kiss in his cheeks. Na gulat naman ito sa kanya. His mood got even sadder. Bakit kaya? Ayaw ba nito ng kiss?

"Magbi bigay ka na nga lang ng halik.. Bitin pa.. Hay." Na iirita na sabi nito sa kanya. And she gave him a devious smile.

"Arte talaga ng asawa ko." Lambing niya dito at binigyan ito ng peck sa mga labi nito. Hindi naman na nito mapigilan ma pa ngiti.

"God. Iyan lang pala ka tapat mo.." Na papa iling niyang sabi dito.

"H...hoy! Bawal yan dito sa kuwarto ko! Si.. Si... Sisipain kita pa labas ng kuwarto ko. Sige ka." Babala niya dito nang hapitin nito ang kanyang katawan at tila may binabalak gawin sa kanya. Bigla naman pinsil nito ang ilong niya at saka tumawa.

(Siraulo, talaga.) Sabi niya sa sarili habang kinokontrol ang kanyang puso na nagwa wala.

"Ano ba ang ginagawa mo?" He asked at her habang naka subsob siyang mabuti at seryosong seryoso sa kanyang laptop na binalik nito kahapon.

"Report.. Na tambakan ako ng trabaho. Thanks to you.." May himig na inis niyang sagot dito.

"Want me to help ya?" Alok naman nito ng tulong sa kanya.

"No thank you..." She cooly declined his offer.

"C'mon.. You know I am smarter than you kaya mas madali ko matatapos 'yan." Pagyayabang naman nito sa kanya na ikina pitik ng ugat niya sa noo. Does he have to say it out loud?

"Ah. Right. Thank you for reminding me.." Na aasar niyang sabi dito. Pakiramdam niya kasi ay ini insulto siya nito. And he just smile at her sweetly na ikina laglag yata ng kanyang puso.

"You are very welcome.." Sabi pa nito na tila inaasar pa siya. At biglang inagaw ang ginagawa niya at ito na mismo ang nag type sa laptop niya.

And amazingly he is so damn fast and accurate. Ang galing nito. Gusto naman niya yata lalo ma inis dahil wala yata itong hindi kayang gawin. Is he really perfect? Hindi na naman niyang mapigilan na tanong sa sarili at na pa titig sa ginagawa nito.

"D.. Don't get near me.. You are ruining my concentration..." Na uutal na saway nito sa kanya at bahagya itong namumula. Na pa taas naman siya ng kilay. Is he uncomfortable?

"Are you blushing?!" She amusedly tease at him na lalong ikina pula nito. Ibig naman niya matawa dito.

"No! I'm not! Ano ka ba. Tumigil ka na.." Todo tanggi naman na sabi nito at sinaway na siya.

"Yes you are, Rey..." Tukso pa niya. Hindi naman ito sumagot. She is really amused and surprise right now. May cute side din pala ito na siya pa lang yata ang nakaka kita.

"I thought you are a toad. But, I guess you do become human sometimes.. Oh, so cute..." Pang aasar pa niya dito at pinisil ang pisngi nito. She really can't get over him. Kahit ilang taon pa marahil ang lumipas na mag sama sila ay hinding hindi siya magsa sawa dito.

"Rence, nakakarami ka na.." May himig na pag pikon na sabi nito sa kanya.

"Why? I am just saying the truth.. You really are cute.. Much cuter than a puppy." Hinest na sabi niya dito at binigyan siya nito ng "are you serious?" na tingin.

"A puppy?" Hindi makapaniwala na ulit nito. Tumango naman siya unconsciously.

"Ang dami daming hayop bakit aso pa?" Reklamo nito.

"Why? Puppy is the cutest animal in Earth, 'no." Depensa naman niya dito.

"You really are weird.." Buntong hininga na sabi nito sa kanya.

"Not as weird as you.." Balik niya dito ng matamis.

"Oh my God.. Ha- ha. Stop blushing.. Halatang halata. Ang puti mo kaya.." Hindi na niya mapigilan na sabi dahil na mumula pa din ito. Sa sakit pala ang tiyan niya kakatawa.

"Hindi nga sinabi ako namumula.." Na iinis ng matigas na sabi nito.

"Patingin nga? Oh, see. You are blushing." Tukso niya dito.

Na gulat naman ito nang kumandong siya dito saka ito tinitigan ng malapitan. Halata naman ang labis na pagka gulat nito sa ginawa niyang pag lapit at hindi na ito naka kilos. He is frozen. Paano ba naman ay naka kapit pa siya sa leeg nito.

"Ha- ha- ha.. Oh my.. You really are weird.." Na tatawa pa din niyang sabi dito at tumahimik na lang ito habang na papa iling. May be, he accepted his defeat.

"Hey... Look. I am wearing your mom's ring. It really fits my finger parang sinukat.." She said while proudly showing her wedding ring to him. Hindi nga niya alam kung ano ang kanyang na isipan at isinuot niya iyon.

"You are just wearing that here. Hindi mo naman sinusuot sa eskwelahan.. " May himig na sarcasm na sabi nito sa kanya.

"Heh? How the hell am I supposed to wear it there? They might sense something.. Especially that Theomoron..." Na tahimik naman siya ng maalala si Theodoro. Hindi pa nga pala niya na sasabi na alam na nito na kasal na sila at na ngako ito sa kanya na hindi nito iyon sasabihin kahit kanino.

"Hmmm, ikinakahiya mo lang yata ako eh.." Tila naman pagtatampo nito.

"Of corse not.. Ano ka ba?" She boldly denied at him.

"How am I gonna be shy to introduce you to everyone? My very ever tall.. Ahm.. Pale.. handsome, smart.. and loving boyfri-- husband pala." Tila biro niya dito.

"Eh siguradong mamatay silang lahat sa inggit kapag nalaman nila.. May be I should try tying my hair from this day forward.." Pang bo- bola pa niya dito. But, that was all the truth after all. She just don't want to make it too mushy.

"You sound sarcastic and not sweet.. Baka naman puwedeng lambingan mo para ma touch ako.." Sarcastic na sabi nito sa kanya at gusto naman niya matawa. He looks disappointed kasi.

"Should I?" Biro naman niya dito.

"And why will you tie your her? I like it when it like that." Tanong naman nito sa kanya at inamoy pa ang kanyang buhok. Bigla tuloy siya na pa lunok sa ginawa nito. Suddenly, everything becomes sensual.

"Ah... Eh ayoko kasi makalbo kapag na sinabunutan ako ng mga fans mo.." Na uutal niyang sabi habang nag lihis ng tingin dito.

"Ha- ha. That might happen.." Na tatawa naman nitong sabi sa kanya. Nasa eksena siya ng pag palo sa balikat nito nang biglang bumukas ang pinto.

"Hija, heto na ang pagkain ni-- Naku! Pasensiya na!" Halos mapa lundag naman siya pag tayo sa kandungan nito.

"Naku! Nana! Hi--

"Naku po! Huwag ka nga tumawa diyan! Hindi nakakatawa. Baka mamaya kung ano isipin niya..." Na iinis naman niyang saway dito dahil napaka luntong ng pag tawa nito.

"Eh bakit kumandog ka kasi.." Sisi naman nito na tatawa pa din.

"Ka inis!" Na iinis niyang sabi.

"C'mon, tama na 'yan.. Na huli naman na tayo kaya come here.. It feels good when you are always near me.." At hinila siya nito pa balik sa kandungan nito. Na pa subsob naman siya sa dibdib nito.

"Really? Binobola mo yata ako eh.. Well, it doesn't sounds awkward like when we are in LA." Biro niya dito na tinatago ang pagwawala ng kanyang puso.

"Hindi kita binobola.. It just felt right.. Something like that.. Hmmmm.. What is your perfume? It smells really cooling.." Tapos inamoy amoy pa siya nito. Napa igtad naman siya ng ka unti dahil na kikiliti siya sa hininga nito na dumadampi sa kanyang leeg.

"S..stop it.. Nakaka kiliti ka.." Saway niya dito.

"Really? Hindi naman ah?" Patay malisya pa nito.

"Ah!" Sigaw niya ng sundutin nito ang kanyang tagliran. Malakas kasi ang kiliti niya doon.

"Ha- ha- ha." Tawa naman nito at kiniliti muli siya.

"Rey!" Sigaw niya dito.

"Sinabing tama na! Are you going to kill me?!" Na aasar niyang sabi sa pagki kiliti nito sa kanya. Hanggang sa natatawa siyang niyakap nito.

"Hmmmm.. You know what?" Untag sa kanya nito habang hinahalikan siya sa ibabaw ng kanyang ulo.

"Hmmm?" She asked at him.

"This is the first time I felt that someone will stay by my side forever." Sabi nito sa kanya na bahagya niyang ikina gulat. Why is he so, emotional?

"Bakit naman?" Tanong muli niya dito.

"Nothing... I'm just so, darn happy.." Masaya na sabi nito and he sounds thankful too.

"Now you are back to sounding weird.." Puna niya dito.

"Thank you for making me happy.." Pagpapasalamat nito ag hindi pinansin ang kanyang sinabi.

"Kaya nga bilan mo ako ng helmet. Baka ma untog ako at mata uhan sige ka.." Biro niya dito na ikina tawa nito.

"Ha- ha- ha.. What?!" He unbelievably asked at her joke.

"I am serious. Baka matauhan ako sige ka.." Biro na naman niya dito and this time naka ngiti na.

"Fine. I am gonna make you dellusional all the time para hindi ka matauhan.." At siya naman ang hindi mapigilan matawa sa sinabi nito. He is really, crazy.

"You sounds like you are making me now a crazy person." Biro niyang muli dito.

"Sort of!" Mabilis na balik naman nito sa kanya.

"Hmmm! Rey!" Saway niya dito at tumawa lang ito.

"Y.. You know, I am really tired. Mabuti na lang at dumating ka.. It somehow clears my mind.." Paglalambing niya dito at humiga siya sa dibdib nito.

"Do you want me stay here? Puwede naman." Biro nito sa kanya. Pinalo naman niya ito sa dibdib.

"You know you can't do that.. Mamaya niyan may gawin ka pang masama sa akin." Mabilis niyang tanggi agad dito.

"Hey. Ano naman tingin mo sa akin? Mapag samantala?" Gulat naman na tanong nito sa kanya.

"Hmmm.. Hindi nga ba?" Matalim niya naman na balik dito.

"Siyempere hindi!" Very defensive na pag tanggi nito sa binibintang niya.

"Why are you so defensive?" Tanong niya naman dito.

"Mas mabuti na ang nagkaka intindihan.." Sagot naman nito.

"Is that even bad if we do it? We are even married." Napa upo naman siya ng matuwid at humarap dito dahil sa sinabi nito.

"A.. Are you crazy?!" Bulyaw niya dito na magkanda bulol na.

"What? Did I say something wrong?" Patay malisya pa nito. Napa ekis naman siya sa dibdib niya ng kanyang braso.

"I am just joking. Napaka seryoso mo naman. I'm not gonna force you 'Kay?" Tila naman pagbabawi nito sa sinabi nito.

"Le.. Let's just change the topic. Kumain na lamang tayo.." Na iilang niyang sabi dito. Bigla kasing uminit sa kanyang kuwarto at hindi malaman kung bakit.

"Eiii.. I told Nana to not put carrots secretly in my food. Ang tigas talaga ng ulo." Na iinis niyang sabi ng makita ang kanyang pagkian na may mga carrots. Hindi aksi siya kumakain n'on.

"Hindi ka kumakain niyan?" Tanong nito sa kanya.

"No.. I hate veggies.." Mabilis niyang sagot dito at tila na didiri pa sa mga gulay na nasa kanyang harapan.

"That might be the reason you have poor eyesight.." Tila naman doctor ito na sinesermunan siya.

"Malinaw ang mata ko no'?" Pagsisinungaling namn niya dito.

"Then, why are you wearing glasses and contacts?" And he hits a bullseye.

"Shut up. Kumain ka na nga." Na iinis na lamang niyang sab dito.

"From now on, you should try eating carrots, squash and spinach. Makaka tulong 'yon para luminaw mata mo.." Payo naman nito na tila ito isang doktor.

"It tastles like grass. Ayoko nga.." Mabilis niyang kontra dito. Nakita naman niya ang pag buntong hininga nito.

"Para ka namang bata.." Sabi nito na tila naman ito ay matanda kaysa sa kanya.

"Sino ang parang ba--

"Yuck!" She said in gross ng malunon at malasahan niya ang sinubo nito na kung ano man na klaseng dahon.

"Good. One more time.." Puri pa nito sa kanya.

"Re--- Sinubuan muli siya nito.

"Aaack! Rey! I am really g...going t..to kill y..you." She said while chewing a mouth full of veggies.

"Sweetheart, don't talk when your mouth is full." Naka ngiti na sabi nito.

Pinahid naman nito ang sauce ng gulay sa gilid ng kanyang labi gamit ang thumb nito. Tinangka naman niyang kagatin ang daliri nito ngunit mabilis itong naka iwas kaya tumawa pa ito.

Wala naman siyang na gawa kung hindi ang ka inin ang lahat ng gulay sa kanyang plato. Salamat dito at naka quota na yata siya ng gulay sa kanyang buong buhay. Bakit ba kasi hindi ito maka intindi na ayaw niya ng gulay? Ang pilit talaga nito. But, somehow she thinks it is sweet dahil sinusubuan pa siya nito na tila siya bata.

"Kunwari ka pa, na ubos mo din naman." Biro pa sa kanya nito noong huli.

"I hate you." Naka sibangot niyang sabi dito.

"I love you too, sweetheart." Malambing naman na sabi nito na ikina pula ng kanyang mukha. Kahit kailan talaga ay hindi na siya nanalo dito. Ini lapag naman nito sa lamesa ang kanilang pinagkainan.

Naka talikod ito sa kanya. His back is such a beautiful creature for her. Kung dati ay parang palagi itong aalis at mawawala sa kanya ngayon naman ay she feels like this can be forever na para sa wala ng hanggan. Hindi naman niya na malayan na niyakap na pala niya ito mula sa likuran.

"I should be the one thanking you for coming to my life, Rey. Ang akala ko talaga ay hindi na darating ang lalaki na magmamahal sa akin ng totoo." Pagpapasalamat niya dito habang yakap yakap ito ng mahigpit.

"I am really so, happy right now dahil hindi na ako mag isa." Hindi niya mapigilan na sabi dito at hinawakan naman nito ang kanyang kamay.

"You will never be, sweetheart." Paninigurado naman nito sa kanya at iniharap siya nito dito. Tinitigan siya nito ng mariin habang siya naman ay naka tingala dito.

"I love you." He said to her meaningly.

"I love you too." Sagot naman niya at buong loob na tinanggap ang halik nito.

Na pa kapit naman siya sa batok nito. And she heard him moan. Hindi niya alam kung gaano katagal ang halik na iyon na hanggang ngayon ay hindi pa din na tatapos. Apa singhap naman siya ng mas idikit nito ang katawan sa kanya.

Ngayon kasi ay hinapit siya nito sa kanyang bewang. And the hell she cares. She just want to kiss him badly right now.

At wala siya sa tamang kaisipan para mag isip pa nang kung ano ano. Bahagya naman siyang na gulat ng pangkuin siya nito at dalhin pa tungo sa kama.

She is a bit tense right now at kinakabahan. Are they really gonna do it? Right now? Right here? Puno ng pangamba ang kanyang mga mata na naka tingin dito. But, all she can see is desire from his eyes. And that is the first time she saw him like that.

"R.. Rey.." Puno nang pag aalala niyang sabi habang naka kapit pa din sa leeg nito.

"Trust me with this, sweetheart." He guaranteed at her and he softly put her down in the bed.

Taimtim itong naka tingin sa kanya. He is as if a hungry wolf looking into a lamb. Hanggang sa dahan dahan nitong hinawi ang kanyang buhok na naka takip sa kanyang magandang mukha at hinawakan siya sa kanyang leeg.

She started kissing her softly. Hanggang sa ilang sandali ang lumipas ay lumalim na ang halik nito. He once again moan. Bumaba naman ang halik nito pababa sa kanyang leeg. Doon naman na siya na pa singhap.

"Ahm... Hmmm... R.. Rey.." Tawag niya dito ngunit hindi siya nito pinansin.

"R.. Rey.." Tawag niyang muli at itinulak na ito para ito ay tumigil.

"W.. Why?" Tila naman mababaliw na ang itsura nito dahil sa pag tulak niya.

"Your phone is ringing. Ano k.. ka ba?" Saway niya dito at tinuro ang bulsa nito kung saan nang gagaling ang tawag.

"The hell I care.." He ignored his phone and once again tried kissing her. Iniharang naman niya ang palad sa mga labi nito.

"Hep. I am so, irritated with that tune kaya sagutin mo muna. Baka importante dahil kanina pa 'yan nagri- ring."

"Damn." Na iinis na sabi nito at gusto naman niyang matawa sa itsura nito.

"Just stay put at huwag kang aalis diyan. Ahm... Ah... Just g...give me a minute or less.. Basta sandali lang." Tila hindi naman nito malaman ang sasabihin para hindi siya umalis sa kanyang kinahihigaan.

"Okay. Just go, ano ka ba?" Na tatawa niyang sabi dito.

"Wait here. Sandali lang 'to. Ka inis naman." Makulit pa na ulit nito at hinalikan pa siya sa labi bago umalis.

Na pa ngiti naman siya habang na iiling. He is so, darn cute. Ngunit ilang minuto ang lumipas at wala pa din ito. Hindi niya namalayan na naka tulog na pala siya sa paghi- hintay dito.

"R.. Rence, I'm sorry that was my Kuya. Pinapa uwi lang pala ak--- Hindi naman nito na tapos ang mahabang paliwanag nito sa asawa dahil naka tulog na pala ito sa paghi- hintay sa kanya.

Na pa tampal naman siya ng marahan sa noo dahil sa disappointment. Tinulugan na kasi siya ng kanyang asawa.

Hindi niya alam kung magkakaroon pa siya muli ng ganitong pagkakataon. May be, not pero hindi na din niya maiwasan matawa sa nangyari.

"You really are one in a million, Rence. Nakuha mo pa talaga akong tulugan samantalang ako buhay na buhay ang katawang lupa ko.." May himig na reklamo niya dito habang siya ay naka upo sa gilid ng kama nito.

"And I don't think if I will be able to sleep for the next three days dahil sa nangyari ngayon." Dagadg pa niya dito at pinagmamasdan ang pag tulog nito na tila kay payapa. Para kasi itong sanggol.

"Unbelievable.. Good night, sweetheart. Sleep well, I'll see at school tomorrow. And I love you, coldie." He can't help but, say and just wave goodbye after kissing her in her forehead.

He really can't asked for more. Right now everything is falling into its places kaya't labis ang saya na nararamdaman niya.

Sana ay wala na itong maging katapusan. Hindi naman niya inakala na magugustuhan din pala siya ni Rence. Wala kasi sa mukha nito ang magpakita ng amor kahit kanino.

May be after all the efforts, hard works and love he've put into ay mukhang na buksan din niya ang sarado at may pader na puso nito. Mahirap at masakit ang daan na kanyang tinahak ngunit sulit naman iyon ngayon lalo na't minahal na siya nito.

And that makes him a one hell happy man na wala nang hihilingin pa na kahit ano dahil labis na ang saya at contentment niyang nararamdman.

Kahit tanggalin ang lahat ng karangyaan na mayroon siya ngayon ay hinding hindi niya ipagpapalit si Rence sa kahit na ano man.

-----

Yeeeeee! At last!

Sa hinaba haba ng prosisyon sa pag ibig din pala ang tuloy.

Nakaka in love naman si Rey.

At sa wakas tao na ang ating Isabelle! Eh- ehe

Naks! Congratulations sa fans club ng dalawa dahil Chapter niyo ito!

Please do, comment and vote!

Sorry, for updating late!

Sinulit ko naman!

Love is in the air.

The hell hath frozen. Really..

Thank you for so much love!

Abangan ang napaka gandang twists next chapter!

Hello, present time!

Mwaa! Mwaa!

Walang bibitiw! Dahil nasa climax na tayo!

See you soon!