C H A P T E R 40

***

Nang mag kalamalay siya naroon  na siya sa bahay ni RAFFAELO subalit wala roon ang binata hindi niya alam kung saan ito nag punta kasama sina DANILO.

"Anak.."  Napa lingon siya mula sa kanyang likuran.

"Ina.."

" Kumusta na ang iyong pakiramdam."

"Maayos na ho' ang aking

pakiramdam. Nasaan si RAFFAELO?" 

Napansin niyang umilap ang mga mata nito bago nag iwas nang tingin sa kaniya.

"Ina? "

"Bamuti pa siguro ipag handa muna kita ng iyong ma kakain---"

"Ina nasaan ho, si RAFFAELO."

Tanong niya muli masama ang kutob niya kina babahala niya na baka kung anong gawin ni RAFFAELO kay VERNNAN.

"H-hindi ko na napigilan ang Asawa mo

Anak."

Agad siyang napatayo ngunit agad rin napa upo ng makaramdam siya ng hilo' maagap naman siyang inalalayan ng kanyang Ina.

" P-pinigilan niyo' sana siya B-baka kung anong gawin niya Kay VERNNAN---"

"Huwag mo nang isipin iyon ang importante, ipahinga mo ang iyong sarili---"

"Hindi. Pupuntahan ko sila---"

"Anak. "

"Ina, baka mas lalong mapahamak si VERNNAN. " 

Nag madali siyang tumayo nang maging maayos na ang kaniyang pakiramdam.

"MEGAMI saan ka pupunta! "

Damn! Hindi siya puwedeng manahimik lamang alam niya ang mang yayari sa oras na mag kitang muli sina VERNNAN at RAFFAELO.

Bago siya lumabas nang tuluyan naka salubong niya pa si YUAN.

"Hey! MEGAMI! "

Subalit hindi niya ito pinansin importante ay mapigilan niya si RAFFAELO na huwag patayin si VERNNAN.

Yun kasi ang narinig niya kanina bago siya bumalik siya ibalik sa bahay ni RAFFAELO, nag babalak ang apat na tuluyan nang patayin si VERNNAN.

Mabilis ang kakad niya papunta sa May gate ngunit agad rin naman siyang napa hinto ng makita niya ang mga bantay roon.

Huminga siya ng malalim at taas noon'g nang lakad papunta sa mga bantay.

"M-Ma'am.."

"Padaanin ninyo' ako."  Nag t-inginan pa ang mga ito saka umiling.

"H-Hindi ho, ma aari."

"Inu-utusan ko kayo! Paraanin niyo! Ako! "

"Nguni't ang bilin saamin ay huwag kayong hahayaang umalis ng Mansiyon---"

Sa inis niya gamit ang abilidad niya na hindi pa na kaka recover mariing niyang sinakal ang isa sa mga bantay, umawat naman ang iba.

"M-Ma'am.."

"MEGAMI! "  Lumingon siya sa gawi ni YUAN na hingal na hingal.

"Padaanin niyo' ako kung ayaw n'yong mas maagang mawala sa mundo."

"P-pero.."

"MEG! Hindi ka maaring umalis---"

"Huwag mo akong pigilan, YU. " She said saka niya mas diniinan ang pag kakasakal sa Tauhan ni RAFFAELO.

"No. You stay here! "

"Bilis! Bukan mo!" Nag madaling binuksan n'ong isa ang gate.

At gano'n rin nag madali rin si YUAN upang pigilan siya subalit maagap siyang mabilis  na' na kalabasa.

"MEGAMI! Damn! Came back here! "

Agad siyang pumikit at kasabay noon nasa isang lugar na siya'Matayog na mga puno ang kaniyang nakikita inisip niya lamang kung saan na roroon si RAFFAELO at n'gayon dito siya na padpad.

Kung gayon narito nga ang kaniyang Asawa at si VERNNAN?

Fuck! Bakit niya ba tatanungin ang sarili kung kaya naman din niyang gumamit nang abilidad subalit na alala niy'a hindi pa gaanong nakaka recover ang lakas niya n'gayon pa nga lang ginamitan na niya ng teleport mahilo hilo na siya.

Nag lakad siya sa dulo noon ay may nakita siyang Malaking bahay na titiyak niya na naroon ang kaniyang Asawa.

Huwag naman sana mang yari ang nasa isip niya.

Nag lakad pa siya ng ilang minito, at nang ma karating huminga siya nang malalim.

Na ngi nginig pa ang mga kamay niya ng humawak sa doorknob.

Shit! Kinakaban ba ako? Pero bakit?

Hindi niya mawari kung bakit gano'n na laamang ang pag lakas ng kabog ng kaniyang dibdib.

Damn!

Binuksan niya ang pinto nag pa salamat siya at hindi iyon naka lock. 

Tudo ang ginawa niyang pag hinga ni ayaw niyang makagawa ng ingay kakabakaba siya ng mga sandaling iyon. Shit!

Nang makapasok siya sa loob inilibot niya ang paningin sa ka buuan maayos na kagamitan mula sa mga lumang antigo.

Napa kunot ang kaniyang noo, nasaan si RAFFAELO?

Nag simula siya' mag lakad muli papunta sa kusina subalit walang tao kaya nag lakad pa siya, palabas ng kusina hanggang ma isip niyang libutin niya'muna ang loob ng Bahay hindi lamang kasi basta bahay ang pinasukan niya'bagkos malaki iyon kumpara sa normal na bahay lamang.

Nang wala siyang makitang tao ang huling hindi niya pa na pupuntahan ay yung pinto sa pinaka dulo ng pasilyo Fuck! Bakit ba kasi napakali ng bahay.

Pina kiramdaman niya' ang presensya ng kanyang Asawa, nguni't hindi niya madama.

Pota!

Nang buksan niya ang pinto ganon na lamang ang gimbal niya sa nakita.

Mula sa Lapag naka logmok si VERNNAN  wala itong malay punong puno rin ito ng galos habang sa harapan nito naka upo si RAFFAELO akala mo ay isa itong Hari dahil sa Posisyon ng pag kaka upo nito.

"V-VERNNAN.."

"Your here.." Malamig nitong sabi inaasahan na nito na darating siya'Habang naka tunghay lamang sina DANILO, JIGS at LENARD kasama si OLE sa harapan nila.

Walang paki alam sa paligid at sa N'angyari kay VERNNAN.

"A-Anong ginawa niyo! Sa kaniya!? "  Agad niyang dinaluha si VERNNAN.

"Stay away MEGAMI."  JIGS said sa malamig na boses.

"No! All off you Stay away From him."

Galit niyang Sabi bago siya tumingin kay RAFFAELO na walang emosyon sa mukha.

"Kasalanan naman niya iyan kung bakit siya nag kaganiyan ."

"Pero hindi niyo! Kailangan ang saktan

siya---"

"You worried'Don't you? " RAFFAELO said.

"Yes! I'm worried---"

"Fuck! "

Isang Iglap lamang hawak na ni RAFFAELO si VERNNAN mula sa leeg nang lilisik ang mga mata nito saka ito tumingin sa kaniya.

" Alam mong kaya ko siyang patayin, ano mang oras."

"No! You can't."

"Kaya ko."  Na nginig ang mga tuhod niya dahil sa Itsura ng Asawa.

"I-I L-love h-him s-so please don't

Kill him..." Shit!

Yun lamang ang paraan niya upang mabaling ang tingin nito sa kaniya' subalit mali ata ang ginawa niya dahil mas lalo pa itong nagalit sa kaniya.

Taina! Bakit kasi iyon pa ang nasabi niya, oo mahal naman niya si VERNNAN pero hindi na katulad noon'g dati.

Fucking shit! Talaga.

"You love him? " She's nod bago siya napa lunok ng pasimple.

Ang gulat niy'a ng walang ano ano'y ibinalya nito si VERNNAN na parang papel lamang.

Malakas ang kabog ng dibdib niya nang nasa harapan na niya ito habang hawak siya sa siko.

"Say it again." Umiling siya.

"Fuck! Say it! " Napa igik siya nang bumaon ang mga kuko nito mula sa siko niya.

"Dude she's hurting---"

"Shut up NILO."  Agad naman tumahimik ang huli dahil sa galit ni RAFFAELO.

"You can't love him! "

"N-na S-sasaktan ako! "

"Mas masasaktan ka sa gagawin ko n'gayon dahil sa sinabi mong mahal mo siya! "

"B-Bitiwan mo ako! "

"LED, kayo nang bahala d'yan kung kina kailangan tapusin niyo' tapusin niyo na." 

"No! LENARD! no! "

"Ask you wish."

Walang ganang sagot ni LENARD.  Mas lalo siyang kinabahan dahil sa utos ni RAFFAELO sa mga kaibigan nila.

"LENARD! please don't kill him! "

Subalit wala ito naging tugon Saka siya kinaladkad ni RAFFAELO papalabas ng kuwarto.

"Bitiwan mo ako! Hayop! Ka hayop!

Ka! "

Aniya' rito at pilit Kumakawala mula sa pag kakahawak nito sa kaniya.

"I won't let you escape this time."

No!

©Rayven_26