➪AKISHA'S POV
Pagkaalis ni hailey ay doon ako humagulgol ng humagulgol
mahirap gumawa ng desisyon lalo na kung mga taong mahal mo ang nakataya..
Hanggang ngayon ay hindi ko parin matanggap, si kuya, ako ang tunay niyang kapatid ni hindi niya nagawang paniwalaan, si xian na mahal ako, pero mas inuna pa niya ang nararamdaman non kesa saakin, matagal na kaming magkakasama pero bakit hindi nila alam na akin ang aura na yon?
napakadaming tanong ang naglalaro sa pag iisip ko, hindi ko mawari kung anong kailangan niya, hindi ko maintindihan kung bakit kailangan niyang magpanggap sa pwesto ko
anong kailangan mo?
"𝐈𝐤𝐚𝐰 𝐩𝐫𝐢𝐧𝐜𝐞𝐬𝐬" halos mapatalon ako sa gulat
"𝐃𝐚𝐫𝐞 𝐭𝐨 𝐜𝐨𝐦𝐞 𝐢𝐧 𝐦𝐲 𝐫𝐨𝐨𝐦? 𝐰𝐡𝐨 𝐚𝐫𝐞 𝐲𝐨𝐮!?"galit na tanong ko
"𝐜𝐡𝐢𝐥𝐥, 𝐩𝐬𝐡 𝐢𝐭𝐬 𝐦𝐞 𝐛𝐮𝐭𝐭𝐞𝐫 𝐈'𝐦 𝐭𝐡𝐞 𝐛𝐮𝐭𝐭𝐞𝐫𝐟𝐥𝐲 𝐦𝐚𝐫𝐤 𝐨𝐧 𝐲𝐨𝐮, 𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐠𝐮𝐢𝐝𝐞"
"𝐈-𝐈 𝐝𝐨𝐧'𝐭 𝐮𝐧𝐝𝐞𝐫𝐬𝐭𝐚𝐧𝐝"
"𝐈'𝐥𝐥 𝐥𝐞𝐭 𝐲𝐨𝐮 𝐮𝐧𝐝𝐞𝐫𝐬𝐭𝐚𝐧𝐝 𝐭𝐡𝐞𝐧, 𝐈'𝐦 𝐭𝐡𝐞 𝐛𝐮𝐭𝐭𝐞𝐫𝐟𝐥𝐲 𝐦𝐚𝐫𝐤 𝐨𝐧 𝐲𝐨𝐮, 𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐠𝐮𝐢𝐝𝐞 𝐭𝐨 𝐛𝐞 𝐬𝐩𝐞𝐜𝐢𝐟𝐢𝐜𝐭, 𝐰𝐚𝐥𝐚 𝐚𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐫𝐤 𝐬𝐚𝐲𝐨 𝐝𝐚𝐡𝐢𝐥 𝐰𝐚𝐥𝐚 𝐚𝐤𝐨 𝐬𝐚 𝐤𝐚𝐭𝐚𝐰𝐚𝐧 𝐦𝐨, 𝐦𝐚𝐭𝐚𝐠𝐚𝐥 𝐧𝐚 𝐤𝐢𝐭𝐚𝐧𝐠 𝐛𝐢𝐧𝐚𝐛𝐚𝐧𝐭𝐚𝐲𝐚𝐧 𝐬𝐢𝐦𝐮𝐥𝐚 𝐧𝐮𝐧𝐠 𝐩𝐢𝐧𝐚𝐥𝐚𝐛𝐚𝐬 𝐚𝐤𝐨 𝐬𝐚 𝐤𝐚𝐭𝐚𝐰𝐚𝐧 𝐦𝐨, 𝐬𝐚 𝐧𝐠𝐚𝐲𝐨𝐧 𝐦𝐚𝐬 𝐤𝐚𝐢𝐥𝐚𝐧𝐠𝐚𝐧 𝐤𝐨𝐧𝐠 𝐝𝐨𝐛𝐥𝐞𝐡𝐢𝐧 𝐚𝐧𝐠 𝐩𝐚𝐠𝐛𝐚𝐛𝐚𝐧𝐭𝐚𝐲 𝐝𝐚𝐡𝐢𝐥 𝐦𝐚𝐬𝐲𝐚𝐝𝐨 𝐤𝐚 𝐧𝐚𝐧𝐠 𝐩𝐮𝐧𝐨 𝐧𝐠 𝐞𝐦𝐨𝐬𝐲𝐨𝐧, 𝐦𝐚𝐚𝐫𝐢 𝐦𝐨𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐬𝐚𝐤𝐭𝐚𝐧 𝐚𝐧𝐠 𝐦𝐠𝐚 𝐭𝐚𝐨 𝐬𝐚 𝐩𝐚𝐥𝐢𝐠𝐢𝐝 𝐦𝐨, 𝐤𝐮𝐧𝐠 𝐩𝐚𝐢𝐢𝐫𝐚𝐥𝐢𝐧 𝐦𝐨 𝐚𝐧𝐠 𝐬𝐚𝐤𝐢𝐭 𝐧𝐚 𝐞𝐦𝐨𝐬𝐲𝐨𝐧 𝐧𝐚 𝐝𝐮𝐥𝐨𝐭 𝐧𝐢𝐥𝐚" pagpapaliwanag nito, tango naman ang naisagot ko
"𝐬𝐨, 𝐭𝐞𝐥𝐥 𝐦𝐞, 𝐰𝐡𝐚𝐭'𝐬 𝐮𝐩 𝐰𝐢𝐭𝐡 𝐭𝐡𝐞𝐢𝐫 𝐅𝐀𝐊𝐄 𝐩𝐫𝐢𝐧𝐜𝐞𝐬𝐬?"
"𝐓𝐡𝐞𝐲 𝐰𝐚𝐧𝐭𝐞𝐝 𝐭𝐨 𝐠𝐞𝐭 𝐭𝐡𝐞 𝐩𝐫𝐢𝐧𝐜𝐞𝐬𝐬, 𝐲𝐨𝐮"
"𝐰𝐡𝐲?"
"𝐏𝐚𝐫𝐚 𝐬𝐚𝐧 𝐩𝐚? 𝐒𝐢𝐲𝐞𝐦𝐩𝐫𝐞 𝐩𝐚𝐫𝐚 𝐰𝐚𝐥𝐚 𝐧𝐚𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐡𝐢𝐧𝐠 𝐡𝐚𝐝𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐬𝐚 𝐩𝐚𝐠𝐡𝐚𝐡𝐚𝐫𝐢 𝐧𝐢𝐥𝐚" tango nalang ang naisagot ko
""𝐒𝐭𝐚𝐲 𝐛𝐲 𝐦𝐲 𝐬𝐢𝐝𝐞 𝐭𝐡𝐞𝐧"
"𝐈𝐭 𝐰𝐢𝐥𝐥 𝐛𝐞 𝐦𝐲 𝐡𝐨𝐧𝐨𝐫 𝐩𝐫𝐢𝐧𝐜𝐞𝐬𝐬"
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
KINABUKASAN
➪AKISHA'S POV
nagising ako sa ingay ni butter, keso daw male late nako, kaya naman dali dali akong naligo at nagbihis ng tignan ko ang oras ay
tangina!
5am palang huhuhu
"𝐇𝐨𝐲 𝐭𝐚𝐧𝐠𝐢𝐧𝐚𝐦𝐨!"
"𝐨𝐡 𝐞𝐡 𝐛𝐚𝐤𝐞𝐭? 𝐊𝐞 𝐚𝐠𝐚 𝐚𝐠𝐚 𝐚𝐧𝐠 𝐢𝐧𝐠𝐚𝐲 𝐦𝐨"
"𝐚𝐛𝐚'𝐭-- 𝐡𝐨𝐲! 𝐚𝐧𝐨𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐥𝐞 𝐥𝐚𝐭𝐞! 𝐭𝐚𝐧𝐠𝐢𝐧𝐚 𝐦𝐨 5𝐚𝐦 𝐩𝐚𝐥𝐚𝐧𝐠!"
"𝐚𝐡 𝐠𝐚𝐧𝐨𝐧 𝐛𝐚, 𝐨𝐡 𝐞𝐝𝐢 𝐦𝐚𝐭𝐮𝐥𝐨𝐠 𝐤𝐚 𝐮𝐥𝐞"
"𝐀𝐍𝐎𝐎!!???-- 𝐓𝐚𝐧𝐠𝐢𝐧𝐚 𝐦𝐨 𝐡𝐚𝐥𝐢𝐤𝐚 𝐝𝐢𝐭𝐨 𝐩𝐚𝐩𝐚𝐭𝐚𝐲𝐢𝐧 𝐤𝐢𝐭𝐚!" agad naman siyang lumipad, at tatawa tawa, ng makalayo siya ay binatuhan ko siya ng dagger pero naiwasan niya! Pinagpatuloy ko iyon pero tangina ang likot!!
"𝐀𝐧𝐚𝐤 𝐧𝐠..."
"𝐨𝐡 𝐬𝐮𝐤𝐨 𝐤𝐚𝐧𝐚?"
"𝐒𝐮𝐛𝐮𝐤𝐚𝐧 𝐦𝐨 𝐭𝐚𝐥𝐚𝐠𝐚𝐧𝐠 𝐥𝐮𝐦𝐚𝐩𝐢𝐭 𝐬𝐚𝐤𝐢𝐧 𝐩𝐚𝐩𝐚𝐭𝐚𝐲𝐢𝐧 𝐤𝐢𝐭𝐚! 𝐥𝐞𝐭𝐬𝐞 𝐤𝐚!"
"𝐭𝐬𝐤! 𝐚𝐬 𝐢𝐟 𝐤𝐚𝐲𝐚 𝐦𝐨"
"𝐚𝐧𝐚𝐤 𝐧𝐠- 𝐦𝐢𝐧𝐚𝐦𝐚𝐥𝐢𝐢𝐭 𝐦𝐨 𝐛𝐚 '𝐤𝐨?"
"𝐢𝐤𝐚𝐰 𝐧𝐚𝐠𝐬𝐚𝐛𝐢 𝐧𝐢𝐲𝐚𝐧"
kaya naman sinamaan ko siya ng tingin, eto nanaman siya tawa ng tawa, keso daw wala siyang daplis, tangina nakakarindi na!
ng hindi matapos ang bunga-nga niyang kuda ng kuda ay napagpasyagan ko na siyang iwan
bahala ka jan, kausapin mo yung bato baka sakaling may pake
nagtungo ako sa canteen, pero sa kasamaang palad nandito ang impostorang higad! yung pangaangkin niya ng trono ko matatanggap ko pa e, pero yung landiin niya yong mahal ko? Aba't hindi ako pwedeng manood lang! akin yan e! ako nauna jan!
Sinasagad mo talaga ang pasensiya ko!
aakmang aalis na sana ako ng may humawak sa pulsuhan ko, dahilan para lingonin ko ito, si hailey na may malapad na ngiti..
"𝐇𝐚𝐢𝐥𝐞𝐲.."
"𝐭𝐚𝐫𝐚 𝐝𝐨𝐧 𝐬𝐚 𝐤𝐚𝐧𝐢𝐥𝐚" saka niya ininguso ang mga royalties at impostora
"𝐋𝐞𝐲, 𝐝𝐢𝐛𝐚 𝐧𝐚𝐩𝐚𝐠 𝐮𝐬𝐚𝐩𝐚𝐧 𝐧𝐚 𝐧𝐚𝐭𝐢𝐧 𝐭𝐨?"kumunot naman ang noo niya, at binigyan niya ako ng nagtatakang tingin
"𝐧𝐚𝐩𝐚𝐠-𝐮𝐬𝐚𝐩𝐚𝐧 𝐚𝐧𝐠 𝐚𝐥𝐢𝐧?" takang tanong niya, gulat naman akong tumitig sakanya, inosenteng inosente ang ekspresyon niya, walang bahid na pangaasar
anong nangyayari?
"𝐀𝐡 𝐧𝐞𝐱𝐭 𝐭𝐢𝐦𝐞 𝐧𝐚𝐥𝐚𝐧𝐠, 𝐦𝐚𝐲 𝐠𝐚𝐠𝐚𝐰𝐢𝐧 𝐩𝐚 𝐤𝐚𝐬𝐢 𝐚𝐤𝐨"hindi ko na siya hinintay sumagot, dumeretso na ako sa paglalakad hanggang sa dorm
"𝐁𝐮𝐭𝐭𝐞𝐫" sambit ko dahilan para magpakita siya "𝐚𝐧𝐨𝐧𝐠 𝐧𝐚𝐠𝐲𝐚𝐲𝐚𝐫𝐢 𝐤𝐚𝐲 𝐡𝐚𝐢𝐥𝐞𝐲?" takhang tanong ko, bumuntong hininga naman siya at tumingin sakin ng seryoso
"𝐍𝐚𝐰𝐚𝐥𝐚 𝐬𝐚 𝐚𝐥𝐚-𝐚𝐥𝐚 𝐧𝐢𝐲𝐚, 𝐧𝐚𝐰𝐚𝐥𝐚 𝐬𝐚 𝐚𝐥𝐚 𝐚𝐥𝐚 𝐧𝐢𝐲𝐚𝐧𝐠 𝐢𝐤𝐚𝐰 𝐚𝐧𝐠 𝐩𝐫𝐢𝐧𝐬𝐞𝐬𝐚, 𝐠𝐚𝐧𝐨𝐧 𝐝𝐢𝐧 𝐤𝐚𝐲 𝐚𝐬𝐡" gulat naman akong tumitig sakanya
"𝐩𝐚𝐧𝐨?"
"𝐓𝐡𝐞 𝐟𝐚𝐤𝐞 𝐩𝐫𝐢𝐧𝐜𝐞𝐬𝐬 𝐝𝐢𝐝 𝐢𝐭, 𝐩𝐚𝐫𝐚 𝐰𝐚𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐩𝐮𝐧𝐭𝐚 𝐬𝐚 𝐬𝐢𝐝𝐞 𝐦𝐨, 𝐩𝐚𝐫𝐚 𝐰𝐚𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐬𝐚𝐠𝐚𝐛𝐚𝐥 𝐬𝐚 𝐩𝐥𝐚𝐧𝐨 𝐧𝐢𝐲𝐚.. 𝐧𝐢𝐥𝐚" bumuntong hining nalang ako at tumango
"𝐩-𝐩𝐚𝐧𝐨 𝐬-𝐬𝐢 𝐱-𝐱𝐢𝐚𝐧?" nangingilid ang mga luha kong tanong
bumuntong hininga siya ng napaka lalim, umupo siya sa tabi ko at yumakap, dahilan para kabahan ako ng todo
"𝐩𝐫𝐢𝐧𝐜𝐞 𝐱𝐢𝐚𝐧.... 𝐟𝐨𝐫𝐠𝐨𝐭 𝐞𝐯𝐞𝐫𝐲𝐭𝐡𝐢𝐧𝐠 𝐲𝐨𝐮 𝐡𝐚𝐯𝐞 𝐝𝐨𝐧𝐞 𝐭𝐨𝐠𝐞𝐭𝐡𝐞𝐫" para akong binuhusan ng malamig na tubig sa narinig ko, halos hindi ako makagalaw, hindi ako makapagsalita, natulala ako sa kawalan, naramdaman ko nalang ang sunod sunod na pagpatak ng mga luha ko, ang paninikip ng dibdib ko na siyang dahilan upang mahirapan ako sa panghinga...
tila nawalan ako ng ganang mabuhay ng mga sandaling 'to, ang mga taong dahilan ng buhay ko ay siya ring dahilan ng pagkasira ko..
Masakit...
napakasakit....
pano mo nagawang kalimutan ang mga bagay na dapat pinanghahawakan?
Tayong dalawa ang gumawa non pero ako nalang mag isa ang nagpapanatili nito.
Mukhang hanggang sa ilusyon at imahinasyon nalang tayo, aking mahal...
mahal na mahal kita...
matapos kong humagulgol ay lumabas na ako ng dormitoryo, walang pakiramdam, walang ekspresyon..
ang malamig na simoy ng hangin, ang indayog ng mga puno't halaman na siyang sumisimbolo sa pinagdadaanan ko, tumapat ako sa hardin na puno ng aming ala-ala pumikit ako ng marahan at dinamdam ang sakit sa loob ko, ang mukha niyang may malapad na ngiti, ang mga yakap niya na walang kasing sarap, ang halik niyang walang kasin tamis, ang mga salita niyang pinanghagawakan ko... unti unti nanamang tumulo ang mga luha ko, pero wala akong balak punasan iyon-
"𝐲𝐨𝐮 𝐥𝐨𝐨𝐤 𝐬𝐚𝐝" halos maestatwa ako sa pamilyar na boses na iyon
dahan dahan akong humarap sa gawi nito, at nagtama ang paningin namin, parang maiiyak na naman ako, hindi niya ako maalala, wala siyang ideya sa nararamdaman ko, ako ang unang umiwas ng tingin matapos ng malalim na mga titig niya, tinalikuran ko siya, humakbang ako pero hinawakan niya ang pulsuhan ko, nangingilid na naman ang mga luha kong tignan ang mga kamay naming magkahawak, nakagat ko ang sariling labi para pigilan ang mga luha ko.
may kinuha siya sakanyang bulsa, isa iyong panyo, saka niya ibinigay sakin saka ko ito tinanggap
"𝐖𝐢𝐩𝐞 𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐭𝐞𝐚𝐫𝐬, 𝐜𝐫𝐲𝐢𝐧𝐠 𝐝𝐨𝐬𝐞𝐧'𝐭 𝐬𝐮𝐢𝐭𝐬 𝐲𝐨𝐮, 𝐦𝐲 𝐡𝐞𝐚𝐫𝐭 𝐢𝐬 𝐛𝐫𝐞𝐚𝐤𝐢𝐧𝐠 𝐬𝐞𝐞𝐢𝐧𝐠 𝐲𝐨𝐮 𝐜𝐫𝐲 𝐰𝐨𝐦𝐚𝐧"
mataman ko siyang tinitigan
"𝐏𝐬𝐡, 𝐃𝐨𝐧'𝐭 𝐬𝐭𝐚𝐫𝐞 𝐚𝐭 𝐦𝐞, 𝐒𝐭𝐚𝐫𝐢𝐧𝐠 𝐢𝐬 𝐥𝐢𝐤𝐢𝐧𝐠 𝐰𝐨𝐦𝐚𝐧"
nandon parin ang pagiging seryoso at coldness sakanya, ang pagkatao niyang minahal ko, napangiti naman ako sa naisip ko, napagtanto ko nalang na nakatitig pala siya sakin, mabilis niyang iniwas ang paningin niya kaya mas lalo akong napangiti
"𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐛𝐞𝐚𝐮𝐭𝐢𝐟𝐮𝐥 𝐰𝐡𝐞𝐧 𝐲𝐨𝐮 𝐬𝐦𝐢𝐥𝐞"natigilan naman ako kaya nilingon ko siya, nasa malayo parin ang tingin niya, ng biglang bumaling siya sakin at nagtama ang mga paningin namin "𝐣𝐮𝐬𝐭 𝐝𝐨𝐧'𝐭 𝐜𝐫𝐲 𝐚𝐠𝐚𝐢𝐧" sabi niya at tinalikuran ako
xian...
𝑻𝒐 𝒃𝒆 𝒄𝒐𝒏𝒕𝒊𝒏𝒖𝒆𝒅....