Chapter 22

Chapter 22

Noah's POV

Mahigit isang linngo na rin nung nag-usap kami ni Francine. To be honest di ko kayang di siya patawarin. I still love her.

Actually napatawad ko na nga siya. Di ako nagtanim ng galit sa kaniya. Dahil iniisip ko lang nuon na baka may dahilan siya kung bakit siya umalis and thankfully i was right.

"Noah" Tawag ni mom.

"Yes mom?" Sagot ko.

"Can you go to your tita Deneise. May nakalimutan kasi ako kahapon" Sabi ni mom.

"Okay mom" Sagot ko.

Bumaba ako sa kama ko at nagbihis. Pagkatapos kong magbihis. Umalis na ako sa bahay.

Malapit na ako sa bahay nila tita Deneise ng nakita ko na naman siya.

Huminto ako sa harapan niya then ibinaba ko ang windshiled ko.

"France?" Gulat kong sabi.

"Noah?" Gulat rin niyang sabi.

"Anong ginagawa mo dito? Diba dun pa sa kabila yung subdivision niyo?" Tanong ko.

"Pinapapunta kasi ako ni tita Deneise eh" Aniya.

What! So it means kilala niya si tita Deneise? Pinaglalaruan mo ba kami tadhana?

"You know tita Deneise?" Tanong ko.

"Yes, pamangkin niya ako. Magkapatid sila ni mama" Aniya.

"I see" Sagot ko.

Ang liit nga talaga ng mundo. Sa lahat ba naman ng babae dito sa mundo. Siya pa yung pamangkin ng ninang ko. Seryoso tadhana? Do you like playing with us?

"By the way. Saan nga pala ang punta mo?" Aniya.

Nag-dadalawang isip ako kung sasabihin ko ba talaga o hindi. Bahala na nga!

"Kang tita Deneise. May naiwan kasi si mommy kahapon" Sabi ko.

Tumango lang naman siya.

"Sabay ka na sakin. Dun din naman ang punta ko eh" Sabi ko.

Nagdadalawang isip naman siya. Pero finally pumayag rin.

"Sige" Aniya.

Pumasok siya sa sasakyan ko. Balak ko nga sanang ako nalang ang magbubukas ng pinto para sa kaniya. Pero di ko magawa.

Pagkapasok niya. Sinalubong kami ng matinding katahimikan. Hanggang sa nakarating na rin kami sa bahay ng ninang ko.

Ilang minuto rin ng makarating kami sa bahay ng ninang ko. Pagkatapat namin sa bahay niya, agad kaming huminto.

"Here we are" Sabi ko.

"Thank you sa paghatid Noah" Aniya.

I just smiled at her. "Wala yun. Pano? Tara na sa loob?" Sabi ko.

Tumango naman siya.

Pagkapasok namin sa loob agad namang bumungad sakin si Tita Deneise.

"Inaanak ko." Aniya sabay yakap sa akin.

Niyakap ko rin siya at maya-maya bumitaw na rin siya sa pagkakayakap sa akin.

"Kamusta ka na inaanak ko? Ikaw ha di

mo na dinadalaw ang ninang mo" Aniya.

"Okay lang po ako tita. Busy lang po kasi ako this past weeks kaya di kita nadadalaw dito. Pero i think free naman ako this week so madadalaw na kita" Sabi ko.

"Totoo ba yan nak?" Aniya.

I nodded.

"You don't know how im happy right now " Aniya.

Ngumiti lang ako sa kaniya.

"By the way, Noah ito si Francine. Pamangkin ko. Francine this is Noah" Pagpapakilala niya sa amin sa isa't isa.

"We know each other na po" Sabi ni Francine.

I did not expect that. Akala ko i de deny niya ako but i've too much expect on it.

"Oh, interesting" Sabi ni ninang.

Sa lahat ba naman ng babae na makikita ko ngayon. Eto pang babaeng pinakamamahal ko. Talagang pinaglalaruan talaga kami ng tadhana.

"So Noah, what brought's you here?" Tanong ni ninang.

"May nalimutan daw kasi si mama dito kahapon then she told me to go on here" Sabi ko.

Tumango naman si tita. "Ah kaya pala. Akala ko dinalaw mo ako. O siya, mag tanghalian muna kayo" Aniya.

Seryoso? Nahihiya ako kay Francine eh. Pano ba to? Ano ang gagawin ko?

"Wag na po tita" Sabay naming sagot ni Francine.

Nagkatinginan kami. Umiwas siya ng tingin sa akin.

"Wag na po tita. Hinihintay po ako ni mama eh" Sabi ko.

Nag sad face naman si ninang.

"Ganun ba? O sige ingat ka Noah" Aniya.

Na konsensiya naman ako sa sinabi ko sa kaniya. Actually di naman talaga ako hinihintay ni mama eh. Umalis siya kaninang umaga. May pupuntahan daw siyang kaibigan. You know? Mga amiga na naman niya tsk.

Nagdalawang isip ako kung babawiin ko ba ang sinabi ko o hindi. Pero nakapagdesisyon na ako.

"Tita, sige po" Sabi ko.

Nagulat naman siya.

"Anong ibig mong sabihin Noah?" Aniya.

"Dito na po ako kakain. Mamaya muna ako uuwi" Sabi ko.

Nagulat naman si ninang sa sinabi ko.

"Seryoso?" Aniya.

I nodded.

Nabuhayan naman si ninang bigla.

"O sige na. Mag tanghalian na kayo dito" Nakangiti niyang sabi.

I followed her direction. I simple glared at Francine but i don't want this day make awkward to the both of us.

When were here in the dining room with Francine.

"You two, take a sit" Sabi ni ninang.

I nodded. Umupo ako. Me and francine facing each other and i feel the awkwardness of the both of us.

To be continue