Chapter 16

Chapter 16

AUTHOR'S NOTE:

Sino kaya yung babaeng yun? Abangan sila sa susunod kong story

Kevin's POV

"Alam mo babe. Sana wala ng gulo no? Gusto ko kasi pag ikinasal na tayo. Gusto ko kasi ng tahimik na buhay with our kids" Sabi ko.

Ngumiti naman siya.

"Sana nga, pero kahit ano mang pagsubok yan. Malalampasan din natin yan" Aniya.

Ngumiti nalang ako.

Niyakap ko siya habang nakahiga pa rin siya.

"Sana di mo ako sukuan babe" Sabi ko.

"Hinding hindi kita susukuan. Basta ipaglaban mo ako ipaglalaban din kita" Aniya.

Hinalikan ko lang siya sa noo.

"Hinding hindi kit susukuan Ella" Sa isip ko.

Noah's POV

"Nakakatuwa talaga yung panahon na yun ano? Yung naglalaro tayo ng patentero. Kahit na High School na tayo" Sabi ko.

Were actually classmates noong High School. Siya pala yung nanalo ng Spelling bee Competition sa 12th Eastern Spelling Bee Competition na ginanap sa U.P.

"Bryan. Kung magaling ka talaga. Sige nga spellingin mo nga ang mussachuset" Sabi ko.

Ngumiti naman siya.

"Yan lang ba, sus ang simple lang nyan. Mussachusset. M..a..double s..a..c..h..u..double s..e..t. Massachuset" Aniya.

Aba! Magaling nga talaga siya.

"Sige isa pa. Spellin mo yung Andrenocorticotrophic in less than 5 seconds" Sabi ko.

Tignan natin yung galing mo ngayon!

"Aba. Ang bilis naman nun. Ano ako robot? Di ko kaya yun. Ang bilis naman. Pwede bang 10 seconds or more than pa?" Aniya.

Umiling ako.

"O sige, ita try ko" Aniya.

Huminga siyang malalim.

"Wait lang. Kailangan natin ng timer" Sabi ko sabay labas ko sa phone ko

"O ayan may timer na. Ready ka na?" Tanong ko

"Sige na" Aniya.

I sigh.

"Okay, again spell the word adrenocorticotrophic in 5 seconds timer start now" Sabi ko

Agad naman siyang bumigkas ng mga letra

"Adreno-ocorticotrop-phic. Adrenocorticotrophic" Aniya.

Inis stop ko naman ang timer. Tinignan ko ito. Aba ang tindi! In just 3 seconds na spelling niya yung ganung kahabang salita.

Tinignan ko siya. Di ako makapaniwala.

"Aba ang tindi mo naman talaga Bryan" Sabi ko.

"Eh?, di na nga ako gaya ng dati eh. Sabi nga nila mom and dad, malaki daw yung pagbabago ko" Aniya.

"Okay lang yan Bryan, everyone of us will changed. Kaya okay lang yan. Kesa naman yung nagbago ka nga pero napakasama mo namang tao" Sabi ko.

Tumango naman siya.

"Actually your right Noah. Everyone of us will changed. By the way i have a sister. Her name was Francine. Would you like to meet her?" Aniya.

Di ako sumagot.

"Actually i invited her to come with us" Aniya.

Nagulat ako sa sinabi niya.

"Wait. I call her" Aniya.

Dinial niya yung numero ni Francine.

"What! She invite Francine? My Ex?" sa isip ko.

"Francine? Where are you? Were waiting here to you" Aniya.

"I need to scape" Sa isip ko.

"Okay, okay we'll wait for you" Aniya

Binaba niya yung telepono.

"Noah. We'll just wait Francine in an hour. Na stuck kasi siya sa traffic eh" Aniya.

Tumango lang ako.

"Do something Noah!" Sa isip ko.

An hour later...

"Im sorry guys if i make you wait" Aniya.

Boses pa lang niya alam na alam ko na kung sino siya.

"Its okay France. By the way this is Noah" Aniya sabay pakilala sa akin.

Tumingin ako sa kaniya ng straight.

"Noah this is Francine" Sabi ni Bryan.

Nagkatinginan lang kami ni Francine. Pero maya maya umiwas ako ng tingin sa kaniya.

"Hi again Noah" Aniya.

Di ko siya sinagot.

"Magkakilala kayo?" Tanong ni Bryan.

Di ako sumagot.

"Yes" Sabi ni Francine

Nagulat naman si Bryan

"Oh! Small world" Aniya.

Di ko na matitiis ang pagmumukha niya.

"Bryan? I have to go. Im sorry. Thank you for your treat, bye" Sabi ko.

Aalis na sana ako ng tinawag ako ni Francine.

"Noah wait" Aniya.

Huminto ako pero di ko siya nilingon.

"Di mo pa ba ako napapatawad hanngang ngayon? Can we just moved on for the sake of both of us" Aniya.

Di ko siya nilingon.

"Sana ganun kadali yun. Pero hindi eh! Di ikaw ang iniwan eh. Dahil ikaw yung nang iwan ng walang paalam" Sabi ko.

Nagbabadya na ang mga luha ko.

"Noah. I have my reason why i'd do that to you. Di naman ako aalis ng walang dahilan. Mahal kita nuon pero i have a big reason why i letting you go" Aniya.

Umiiyak ba siya? Akala ko ba di na niya ako mahal?

"Alam ko naman yun eh! You left me because of that jerk" Galit kong sabi.

Umiyak lang siya ng umiyak.

"Totoo ba talagang umiyak siya?" Sa isip ko.

"Alam mong di totoo yan Noah. Walang kami ni Steve, were just friends-" Aniya.

Di ko na siya pinatapos.

"Its okay! You don't need to explain besides i already moved on on you" Sabi ko sabay alis sa reastaurant.

Alam ba niya kung anong mga pagdudusa ko nung iniwan niya ako? Tapos ngayon, babalik na lang siya bigla na para bang wala talaga siyang pakialam sa nararamdaman ko. Its hurt! Its fvcking hurt!

To be continue