Unexpectedly Kiss

Unexpectedly Kiss

Nang magising si Jerome halata sa mga kilos nito na may hangover pa ang binata. Nang makita niya ang note na iniwan sa kanya ni Steaven, Kinuha niya ang kanyang cellphone at saka tinawagan ang number ni Steaven.

-Napatawag ka?.''tanong sa kanya ni Steaven''

-Ahh, nakakahiya naman ikaw pala ang nag asikaso sa akin kagabe. ''paliwanag nito''

-Wala yon ok lang.. ''sagot naman nito..''

-Pwede ba kitang makausap ng personal at nang sa ganon makapag pasalamat ako ng maayos.. ''pakiusap nito kay Steaven''

Hindi naman nag dalawang isip pa si Steaven kahit na bussy ito dahil kahit gaano ito ka bussy ay may oras ito kay Jerome kahit na alam ni Jerome na ang trabaho nito ay kasing hirap lang ng kanya para sa taong kagaya niya ang posiyon. Sa isang sikat na restaurant sila nag kita ni Steaven at doon nag usap. Hindi makatingin ng maayos sa kanya si Steaven dahil sa nangyari kagabe.. Marahil ay walang alam si Jerome sa kung ano ang nangyari.

-May problema ba?? ''tanong ni Jerome kay Steaven''

-Ah, Ano.. ahh wala naman.. ''sagot nito''

-Kanina ko pa kase napapansin na parang balisa ka.. may problema kaba.. may gusto kabang sabihin? '' tanong kay Steaven ni Jerome.''

-Ahh wala naman wag mo akong intindihin.. ''wika nito''

-Ahh ganun ba?

-Ohh, by the way k kana ba?,, Hang over? ''tanong ni Steaven kay Jerome''

-Ahh.. ok na ako.. gusto ko lang mag pasalamat sayo ng personal at nang maayos.. Nahihiya na kase ako parang sa tuwing makakainom ako ikaw ang laging nasa tabi ko.. ''paliwanag ni Jerome kay Steaven''

-Wala iyon, ok lang alam ko naman bussy din si Justine kaya minsan hindi ka niya naasikaso.. ''tugon nito''

Marami silang napag kwentuhan matapos mag pasalamat ni Jerome kay Justine, Sa dami nga ng kanilang napagusapan ay kung saan saan na napunta ang kanilang usapan hanggang sa dumating na nga sila sa usaping pag ibig. Ikinuwento ni Jerme ang past lovelife niya kay Steaven kahit alam niyang hindi naman dapat.. Hindi din naman niya alam sa sarili niya kung bakit niya nasabi ang mga ganitong bagay gayong alam niyang wala naman itong kinalaman sa pag punta niya dito.

-Pasensya kana, dapat hindi ko sinasabi ang mga ganitong bagay sa iyo..''paliwanag ng binata kay Steaven.''

-Ok lang.. walang kaso sakin yon.. Masaya nga ako at napag kwekwentuhan mo ako sa mga ganitong bagay.. Ngayon alam ko na sa sarili ko na pinag kkatiwalaan mo ako.. '' sagot sa kanya ni Steaven''

-Ahh ganon ba.. masaya ako at naiintindihan mo ako.. Wala na kase ako mapag sabihan bukod kay Justine ii..

Sa kanilang pag uusap ay narinig ni Jerome na tumunog ang cellphone ni Steaven nang hindi nito napapansin..

-Parang nag riring ang phone mo.. ''wika ni Jerome kay Justine''

-Ahh, salamat..

Matapos sabihin ni Jerome na nagring ang kanyang cellphone ay agad na sinagot niya agad dahil mukang importante ito dahil si Jusper ang taong tumatawag sa kanya..

-Anong problema nito.. ''bulong ni Steaven sa sarili'' Sagutin ko muna..''wika nito kay Jerome''

-Sige,.. ''tugon naman nito''

Matapos na masagot ni Steaven ang tawag mula kay Jusper ay muli na itong nag paalam kay Jerome.

-Ahh.. sige mauna na ako..

--Ahh wala problema, salamat nga pala sa time..'' ang tugon naman ni Jerome kay Steaven''

-Walang anuman, '' sagot nito''

Matapos na magpaalam ni steaven ay agad na itong umalis nag balik sa kumpanya matapos siyang tawagan ng kanyang skretarya. Umuwi naman si Jerome sa kanyang bahay para mag isip ng plano para hindi siya matanggal sa ganong posisyon.. Inisip niyang hindi lang naman late ang nakikita sa kanya dahil alam naman niya nung una palang ay may nag hahangad na ng kanyang posisyon bilang ceo sa kanyang company. Alam din niya ang tao sa likod ng nangyayaring ito sa kanya.. Ang kailangan lang niyang gawin sa ngayon ay mag hintay at kumilos ng pino para sa kanyang mga kalaban. Mag handa para sa susunod nilang aksyon.. Yan lang ang huling sinabi sa kanya ng kanyang ina matapos silang mag kita. Kinabukasan, pumasok ng maaga si Jerome na siyang ikinagulat ng lahat.

-Jerome? ..''ang wikang tanong sa kanya ni Justine'

-Bakit naguat ka?? ''tanong sa kanya ni Jerome..''

-Dahil nakakagulat naman talaga.Ang aga mo pumasok oh..'' wika ni Justine sa kanya''

-Oho, bakit, wala naba ako karapatang pumasok ng maaga.. ''biro ni Jerome sa kanyang sekretarya''

Nag patuloy ang ganong istilo ni Jerome pumasok ng maaga at good performance lage.. Sabagay.. bilang isang ceo ay kailangan talaga na goog performance ka.. Halos lahat naman yata ng magandang katangian ay nasa kanaya na maliban na nga lang sa pag pasok nito ng maaga.. Halos naging hobby na ni Jerome ang pag pasok niya ng maaga kaya naman...

- Kailangan mo umisip ng ibang paraan, '' ang wika ng uncle ni Jerom na si Bernard na anak nito na si Lance''

-Dad!, alam kong madali lang naman ito para sa kanya.. pero makakahanap din tayo ng butas para sa kahinaan niya at mag intay intay lang siya..'' ang wika nito sa kanyang ama..''

-Bilisan mo ang kilos Lance, hindi habang panahon ay buhay ako at kaya kitang protektahan sa kanya at sa posisyon mo.. ''ang tugon ni Bernard sa kanya.. '''

-Wag ka mag alala, tingnan lang natin kung ang kahinaan niya makayanan niya.. ''ngising sagot nito sa ama''

=================================

-San ka pupnta??..''tanong no Justine kay Jerome''

-Sa labas mag papahangin lang..''sagot nito..''

Hindi naman na nag tanong sa kanya si Justine at nag tungo nalang ito sa kanyang opisina at pinag patuloy ang kanyang trabaho. Samantala si Steaven naman ay pansamantala munang lumabas din ng kanyang kumpanya para mag pahangin at sa hindi inaasahan ay nag kita sila ni Jerome sa isang coffe shop. Nakita siya ni Jerome na nakaupo kaya naman nilapitan niya ito at...

-Steaven?, anong ginagawa mo dito?.. '' tanong niya ng makita niya ito dito''

-Ahh, wala nag papahangin lang hanggang sa nagustuhan ko ang mag kape!! '' paliwanag niya'' ikaw?

-Ako, gaya mo.. mag papahangin lang din sana tapos nakita ko ito naisip kong mag kape.. '' ang wika niya.''

-Ganon ba?? '' tanong nito''

-Hmmm... ''tugon niya''

Matapos ang tagpong yon ay pinaupo niya ang binata sa bakanteng upuan na nasa harap niya.

-Kmusta? bakit naisip mong mag pahangin, ''tanong ni Jerome kay Steaven''

-Wala naman,''tugon naman nito''

-Ako nag iisip kung ano ang susunod kong gagawin? ''sagot nito''

-hmm.. bkit may problema ba? tanong sa kanya ni Steaven''

-Madami lang naman ako iniisip, hindi ko na nga alam kung alin ang uunahin ko ii.. ''sagot nito sa kanya''

-Madali lang yan, isipin mo muna kung alin ang kaya mong gawin tapos saka mo nalang gawin yung iba.. gawin mo kung alin muna ang dapat.. kailangan isipin mo muna kung alin ang makakabuti sayo ngayon bago mo gawin yung iba mo pang dapat na gawin. ''mahabang paliwanag sa kanya ni Steaven..''

-Teka, bakit pala parang ang dami mo naman yatang problema ngayon? ''tanong nito sa kanya''

-Hmmm.. hindi ko nga alam bigla nalang silang nag dadatingan ii.. ''sagot nito sa kanya''

-Ganyan talaga kapag boss ka, akala ang nila madali ang ginagawa ng mga boss.. akala nila easy easy lang pero ang totoo.. mahirap pa sa kanila ang ginagawa naten, '' tugon sa kanya ni Steaven''

-oo nga ii, salamat nga pala sa oras mo ha.. ''wika ni jerome sa kanya''

-Sus wala yun..''sagot ni Steaven sa kanya..''

Pag katapos ng kanilang pag uusap ay nag balik na sila sa kani kanilang kumpanya..

-Ohh, siya jan kana muna. ''wika ni Jerome sa kanya''

-Oh teka, san ka pupunta.? '' tanng sa kanya ni Steaven''

-ha?, syempre sa opisina ko.. ''sagot ni Jerome sa kanya''

-Oo nga pala, sige ingat..

Naiwan si Steaven sa kanyang kinauupuan, inubos ang kanyang kape at saka nag tungo sa kanyang opisina. Sa di sinasadya ay nakita nya si Jerome na mahahagip ng isang truck kaya naman nag tatakbo ito para sagipin ang binata sa kakaharaping aksidente. Mabilis ang pang yayare, nahawakan agad niya ito sa braso at saka hinila pabalik sa kanya kaya naman, pareho silang natumba at nakapatong si Jerome sa ibabaw ng katawan ni Steaven. Sa lakas ng pag kakatumba nila ay napadikit ang kanilang mga labi kaya naman dilat ang kanilang mga mata dahil sa nangyari..