Chapter 18

Chapter 18: All the Time

Mahimbing ang tulog ko dahil sa mainit na yakap ni Alec. Kung kagabi ay may suot siyang pang-itaas, ngayon ay wala na. Marahil dahil lasing siya at naiinitan siya.

Pinagmasdan ko ang kanyang maamong mukha. Why do I keep looking at him? Why do I get butterflies whenever I look at him?

Naistorbo ako sa pagtulog nang tumunog ang phone ko. Nag-flash ang pangalan ni Papa sa screen.

"Hello? Pa?" Paos pa ang aking boses.

"Anak, Did I disturb you?"

"No, Pa. It's okay. Bakit Po?"

"You have to come home today or tonight."

"What? Why, Pa?" Bahagyang halata ang pagkagulat sa boses ko.

"Your cousins. Uuwi na sila dito and I want you to be here."

"Pa, I don't think that's possible."

"Then make a way! I want you home today."

"Okay, Pa." Hindi na ako nakipag-talo pa kay Papa.

Wala sa hulog akong tumayo sa kama at kinuha na ang maleta ko. Nakita ko rin na nagising na si Alec at sinabi na dapat na kaming umuwi.

"What? Ngayon talaga?" Mapungay pa ang mga mata niya.

"Yes, I'm sorry. Kain na muna tayo ng almusal sa restaurant."

"Okay, Mag-ayos ka na muna at kakausapin ko na ang driver."

Sinunod ko siya at naligo na ako para diretso biyahe na. Pagkalabas ko ay si Alec naman.

Ako na ang nag-ligpit at nag-ayos ng mga gamit niya because his things looks like a disaster. Kalat-kalat ang t-shirt at underwear niya sa bag.

"Alec! Ang kalat ng gamit mo!" Sigaw ko pagkalabas niya.

"Ilalagay ko rin naman sa labahan yan so what's the point of organizing?"

"Kahit na! You should keep things in order. Hay! I'm done fixing your stuff. Mag-bihis ka na."

"What if I want to go out like this?"

"Then go out! Let the girls drool." Umirap ako.

"You will let me? I wonder how you look when you're jealous."

"Whatever you asshole." Umirap muli ako.

"This is gon' be fun."

Sumunod na siya sa akin palabas at nagtungo sa restaurant. Nakasabay namin sina Addie at Zach na sasakay sa elevator.

"Carmen! You guys having breakfast?" Bati ni Addie.

"Yes, Uuwi na rin kasi kami ng Siargao."

"What? Sayang naman." Ngumuso siya.

"Let's set another vacation together. Uuwi kasi ang mga relatives ko."

"Oh, I see. Let's go." Sabay hatak sa akin papunta ng restaurant.

Hindi ko pinansin si Zach dahil busy rin naman siya na kausap si Zach. Umuwi na pala kagabi ang mga pinsan niya. Sayang at hindi ako nakapag-paalam sa kanila.

"What do you want?" Tanong ni Alec.

"Beef Tapa with Egg and Rice. Big cup of black coffee."

"Okay."

Nagkwentuhan pa kami ni Adrianna habang naghihintay sa pagkain.

Habang nakikipag-usap ako ay may nag-text sa phone ko.

Alec Pakboi:

I'm jealous. Can you talk to me?

Me:

Get lost, Sweetheart ;/

Alec Pakboi:

I want to sleep in your house.

Me:

Ask Dad, Alec. And please stop texting. You're talking to Zach.

Alec Pakboi:

Okay, Kiss me?

Me:

Later, Sweetheart.

Alec Pakboi:

I'll wait. :)

Itong lalaki na ito ay hindi ko minsan maintindihan ang ugali. Minsan masungit then masaya.

"We'll go ahead, Zach and Addie." Paalam ni Alec.

"Okay, Mag-iingat kayong dalawa." Paalala ni Zach sa aming dalawa.

"We'll see you soon and maybe visit you in Siargao." Niyakap ako ni Addie.

Kinuha na namin ang mga gamit at naroon na sa labas ang sasakyan. Mahaba haba ang biyahe dahil sa traffic sa Edsa. Nag-text na naman sina Papa kung nasaan na ako.

Papa:

What time you'll be here? I'll have you picked up at the airport.

Me:

We'll land at two in the afternoon.

Nakakuha na kami ng ticket patungo sa Siargao. Puro pang-aasar ang ginagawa sa akin ng mokong na ito.

"I want you jelly, Sweetie." Bulong niya nang nakaupo kami sa eroplano.

"Shut up. I won't be."

"And why is that?" Ngumuso siya.

"I am used to see you going from one girl to another. Sanay na ako, Sweetheart."

"Hmp! I'll sleep in your room."

"Better tell that to Papa." I smirked.

Naka-sandal sa aking balikat si Alec. Buti nalang ay naka business class kami at kaming dalawa lang sa upuan.

Di nagtagal ay nakarating na rin kami at kinuha ang mga bagahe namin. Lumabas kami sa airport at naroon na nga ang kulay itim Land Cruiser ni Papa.

"Ihahatid ka nalang namin sa bahay ninyo?" Tanong ko.

"Nope, Sa inyo na lang muna ako. I have to be with you when you are home. I left with you so i'll go home with you too."

"Hmm, You have a point."

Mga dalawang oras ang biyahe papunta sa aming bahay. Nasa tabing dagat kasi ang aming bahay kaya medyo malayo ito.

Sinalubong kami ni Mama at Papa sa labas ng bahay. Naroon sila sa silong papasok ng bahay. Kaka-busina pa lang ni Manong ay lumabas na sila Mama at Papa.

Naka board shorts si Papa at button down shirt. Habang si Mama ay naka lounge pants at loose shirt.

"Ma! Pa!" Niyakap ko sila.

"Carmen, My Baby." Hinagkan ako ni Mama.

"Were you good?" Tinaliman ni Papa ang tingin niya sa akin.

"Of course, Dad!"

Pota! I am a big liar.

"Alec." Nakipag-kamay si Papa kay Alec.

"Sir, Thank you for letting Carmen come with me."

"I think I trusted the right man."

"Thank You, Sir." Sagot ni Alec.

"Let's go inside. I prepared meryenda for the two of you." Pag-aaya ni Mommy.

Naghanda siya ng palabok para sa aming meryenda. Hindi naman halata na gutom itong lalaking kasama ko dahil sa naka-tatlong plato siya ng palabok.

"Ang sarap po, Tita." Puri ni Alec habang umiinom ng Mango Shake.

"That's my specialty." Pagmamalaki ni Mommy.

"Carmen, Magpahinga muna kayo. Your cousins will arrive at 7pm at susunduin ninyo sila."

"Okay po. Hindi po ba kasama sina Tito at Tita?"

"Hindi, Nauna na ang mga pinsan mo. Gusto nila na magkasama muna kayo at sabay na rin ata kayong mag-eenroll."

"Wow! Buti naman at nakauwi na sila ng Siargao."

"I know kaya dito sila mag-stay habang wala pa sina Kuya."

"How about you, Alec? Sumama ka nalang sa airport para sunduin sila." Dagdag ni Mama.

"Hindi kayo magkakasya sa iisang sasakyan. Dalhin niyo na lang ang Ford Everest."

"No, Ma. Ako na lang ang pupunta."

"No, Carmen. Gusto mo ba sumama? Para makilala mo ang mga pinsan ni Carmen. But, You can stay here if you don't want."

"It's okay. Ako na lang po ang magmamaneho para sa kanila."

"You sure?" Tanong ko.

"Yup." He smiled.

"Naka-handa na ang guest rooms. Alec can stay with the boys and the girls can stay in your room." Paalala ni Mama bago umakyat.

Nahiga muna ako sa kwarto ko. Bawal kami magsama ni Alec sa iisang kwarto not unless kasama ko ang mga pinsan ko. He is in the guest room.

Nag-alarm ako ng four in the afternoon dahil bibiyahe pa kami patungo sa airport.

Pero mas nauna pa ata akong gisingin ni Alec. Hindi ko alam paano siya naka-akyat dito sa kwarto ko.

"Dalian mo! Pumasok ka na." Hinatak ko siya at baka makita pa siya ni Papa.

"I miss you, Sweetheart." Niyakap niya ako ng mahigpit.

"Miss mo lang ako inisin." Sagot ko pabalik.

"I still have thirty minutes before it turns 5. I want to stay here with you."

"Do you really want to stay?" I asked him.

"I want to be with you, Sweetheart. All the time. I want you."