Chapter 90 A Warning

((( Cedrick Marlan POV's )))

Di ko naubos ang alak na nagdarasal na naman ako na makatuog ng dahil doon.

kaya bumaba ako sa may basement. Inabala ang sarili sa mga ginagawa ko na yun lang ang makakatulog sa akin para matigil ang anxiety ko.

I'm too tired of my own anxiety. But it was the reason kung bakit nanatili akong buhay ngayon. The motivation that drives me.

Until nagkamali ako at wala akong paki-ala na binasag ang pinaglalagyan nito. Nasabunutan ko ang sarili dahil nga muli na naman nagpakita sa isipan ko ang bangungot na parang isa ng plakang paulit-ulit na ipinipilit sa akin, isipin.

Nahubad ko ang gloves. Saka natagpuan na lang ang sarili sa loob ng shower. Napasuntok ako ng maalala ang sinabi ng kapatid ko noon.

I don't know what his intention. Kung bakit gusto niyang sirain ang magandang araw.

He just enter on my room. Naupo nga noon sa higaan ko. Nakangiti pa siya sa akin. And I am happy on that day.

"Kuya. Are you sure?" tanong niya sa akin na parang di nga niya gusto na mangyari ito.

"Why Dominic?"

"I heard accidentally a gossip by those stranger brother. Di iyo ang dinadala ni Ate Vanessa. I'm sorry. But I think you need to know."

"Tss. Ikaw na mismo ang nagsabi na usap-usapana lang."

"Yeah. But… honestly nakita ko noon si Ate Vanessa na patago nga siyang pumasok sa isang

hotel."

"Nagkakamali ka lang Dominic." na medyo nga nagpipigil ako para sa kapatid ko.

"Okey." napatayo na siya. "Congrats, anyway. Best wishes."

"Thanks."

Akala ko makakalimutan ko an gang pag-uusap namin ng nakakabata kong kapatid. Ngunit ng maalala ko ito. Pati siya nakikita ko ngang hadlang sa pagsasama namin ni Vanessa.

Ngayon Dominic, tignan natin kung ano ang pakiramdam na may humaharang sayo.

Monina will never be yours.

Magaling ka ngang pumili.

She is not a gold digger at social climber. She just being a motivated breedwinner na halos lahat gagawin para sa kanyang pamilya. Tss.

I'm sorry Monina, naisali ka ng magaling kong kapatid sa laro naming ito.

Isinuot ko ang bathrobe. Napatitig sa salamin.

Hangangang namalayan ko na paakyat ako sa silid ni Monina.

Binuksan ko at halos, magkaroon ng lindol dahil sa sigaw niyang pamatay.

"Ang manyak mo talaga!!!!!!!!!!!!! Manyak!!!!!"

Agad akong napalabas ng pinto. Saka huminga ng malalim. Nadatnan ko lang naman siyang nagbibihis. Ganitong oras? I expect na tulog siya. She is a normal woman right?

Oh forget. Sanay pala siya na kahit sa gabi gusto kumita.

Bumukas ang pinto. Expected niyang nasa labas ako. Kaya hampas ng unan ang sumalubong sa akin. pinaghahampas niya ako. Kala naman niya masasaktan ako.

"Di ka ba matunong kumatok! Di ka ba tinuruan ng Mama mo kumatok!"

Naagaw ko ang unan na lumipad ito kung saan.

Nagkatitigan kaming dalawa. Ngumisi ako.

Sa nakakatempt ang labi niya.

Biglang umabante palayo sa akin. Saka sinarhan ang pinto.

Napangiti ako.

Your not even safe Monina kahit ilock mo pa ang pinto.

Anyway, I just want to check you. Parang sumuko ang lagnat sayo. Keep happy Monina.

I know you don't like my brother.