Chapter 844 Accept Your Damness

@International_Pen

((( SEAN )))

But his punch not ended at it.

Sa inis ko bumangon din ako at tuluyan ko na ring pinakawalan ang insi ko sa mundong to. Bakit nga ba ako na lang ang laging punupuntirya ng problema! Napapagod din ako… nahihirapan. OO! Inaamin ko pagod na ako! Nahihirapan na. Sa totoo nga lang parang gusto ko na sumuko.

Sh*t Luis.

I'm too tired.

Hangang sa napagod ako kakasuntok kay Luis…

He just keeping on coughing… as he punch me back.

Natawa na lamang siya na pareho na naman duguan ang mukha naming dalawa.

"Is this you again Sean."

… na bigla na lang ikinangiti niya… saka tumulo sa kanyang mga mata ang luhang ni minsan di ko nakita. He never cried.

He leaned on the wall… breathing continuously dahil nga sa ginawa naming dalawa, na halos di kami napigilan ng mga tauhan ko.