Chapter 10 Three Hours To Save My Brother

<Sena>

Napamulat lang ako bigla. Di ako nanaginip or what, basta napamulat lang ako.

Pero agad naman pumikit ulit. Sa sarap matulog eh.

Mahimbing nga ang tulog ko at parang bagong sanggol ang feeling ko. Sarap kaya matulog sa may aircon.

Gandang ganda pa naman ang feeling ko sa sarili ko, kapag nagigising ako. Ahahahaha. Ang cute ko kaya… Sadista nga lang din talaga… Oo na ako na ang mapanakit din… Atleast di mamatay tao… Sa huli kasi ako lang naman ang humihingi ng sorry with matching lambing pa.

Wait...

Ang Unan, ang lambot at mabango sa ilong, Yung kumot, tinitimpla ang tamang temperatura para maging comportable ako. Yung kama, super lambot... Parang nasa ulap ako.

Ganto sana ang higaan ko sa amin.

Teka?!

Napamulat ulit ako,

At halos mapatalon ako ng mapatitig ako sa dalawang tao na yung isa parang doctor at yung isa may hawak na papel, parang nurse.

Nasa Hospital ba ako?

Napamasid ako sa sa boung paligid, Wala ako sa hospital… kundi…

Silid ito ng isang anak mayaman na buhay princessa nga.

Malaking chandelier, magagarang tela na ewan, figurines na parang sa ibang bansa pa galing. Yung nagtataasang Bintana na yung kurtina Regal Type masyado… Yung parang pang-Royal.

Napatayo ako... Parang nagulat bigla yung Doctor at Nurse, na tumayo ako sa pagkahiga ko…

Sa naalala ko...May kaaway ako.

Sila ba?

Nang makaramdam ako ng panghihina sa tuhod ko… kaya…

Arayyy...

"Sabihin mo kay Sir George na gising na siya."

Sinabi ng Doctor at nilapitan ako ng gwapong doctor at inalalayan ako na tumayo. Agad din tumakbo palabas yung Nurse. Awww…

"Ako nga pala si Miguel, Personal doctor mo."

Ang gwapo... Hahaha. Parang si Michael Angelo… yung Angel sa bible…. Wait, personal Doctor. Hahahaha, ni-magpa dentist nga regular di ko kaya, magka personal Doctor pa kaya. Nagkakamali ba sila sa napulot na tao… Or wait, nakuha na ako ng mga totoo kong magulang. Hindi. Mahal ko parents ko… at sila lang Parents ko. Period.

Natawa na lang ako sa nangyayari… Ano ba kasi ang nangyayar?

Tinignan niya ako. Tinignan ko siya. Oo na, siya na gwapo, Ako ba Doc, ganda diba?

"Do you still remember something?"

So, kala nila may Amnesia ako? Kilala ko Kuya ko… yung mukhang si Gory sa Slumdunk… Yung pamangkin ko na si Tolits, na sa super liit,,, Bulilit… na kung kumilos ang liit-liit!

Napatango na lang ako. Ako parin ito na illusyunada at syempre maganda kapag kakagising pa lang.

At nawala nga ang tawa ko ng mapansin ko na, iba ang suot ko... hindi naman hospital gown… kundi isang putting dress na … Oh my ghad… Anong nangyayari… Pumasok ba ako sa ibang katawan, at andito ako sa katawan ng iba… Naghanap ako ng refleksyon ko… AT ng makita ko sa lampshade ang mukha ko… Cute parin… Ako nga parin… So, ano nga ito?....

"Miss Sontoria?"

"Wait...Anong nangyayari?"

"Miss---"

"Nasaan ako. Si-sino nagbihis sakin!"

"Miss, kumalma ka lang. Almost one week kayong walang malay."

"One Week!" Napigilan kong tarantang sabi ko…

Tumango na lamang yung Doctor.

"Teka! Asaan yung damit ko!"

"Pinatapon na namin."

Sabat ng isang lalaki...

At nang makita ko... naalala ko ang mukha niya. At rush yung back scene…. Hangang sa nawawala yung ID ko…

"Sir George." Bati sa kanya ng Doctor…

At inilahad sa kanya yung folder.

Napasinghap ako... Natauhan…

Tumango - tango sakin yung kararating na lalaki na ang pangalan George.

"However Miss Sontoria, you have 3 hrs. to save your brother from death."