Ang Katapusan (10)

Sa tagal ng pagkakakilala ng assistant kay Lu Jinnian, ngayon niya lang

narinig na may taong kinayang kausapin ang amo niya ng ganun ka'bossy

kaya lalo pa siyang humanga kay Qiao Anhao. "Sobrang tapang pala talaga ng

bride natin…"

Pero bago pa siya matapos sa pagsasalita, nakita niyang nakatingin ng

masama sakanya si Lu Jinnian. Para sa mata ng ibang tao, mukhang normal

na tingin lang ito, pero para sakanya…alam niyang patay na siya… Kaya dal-

dali siyang tumawa at biglang pinalitan ang topic. "Pero ang mas gusto

naming malaman ngayon ay paano kaya kung ngayon ibinigay ng bride ang

tatlong rule na yun? Papayag pa rin ba ang groom natin? Hahayaan niya bang

maging lihim ulit ang kasal nila ng bride?

Kung ngayon….medyo nahuli ng assistant si Lu Jinnian sa pagkakataong ito

ah…kaya ilang segundo rin siyang nagisip bago muling magsalita, "Kung hindi

ko siya pwedeng hawakan sa publiko, edi chachansingan ko nalang siya."

At dahil sa napakapilyong sagot na ito, hindi napigilan ng mga bisita na

mapahalakhak.

'Tsk, napaka manyakis mo talaga' Muling itinapat ng assistant ang microphone

sakanyang bibig at muling nagtanong, "Eh yung pangalawang rule?"

Walang bakas ng kahit anong kaba sa itsura ni Lu Jinnian nang muli siyang

sumagot, "Kung hindi ko pwedeng sabihin sa lahat na misis ko siya, edi

sasabihin kong mister niya ako."

At dahil sobrang pilosopo, muling nagsihalkhakan ang mga bisita, na sa

pagkakataong ito ay may kasama pang palakpakan.

'Grabe, sagad na talaga ang kamanyakan mo…' Paghihimutok ng assistant sa

loob-loob nito bago ito muling magsalita, "At ang pangatlong rule naman?"

Ang pangatlong rule? Yung hindi niya pwedeng ipaalam sa lahat na nakatira

sila sa iisang bubong?

Hmmm… Halos limang segundong natigilan si Lu Jinnian kaya ang buong

akala ng assistant ay natalo niya na ito, pero noong magsasaya na siya, muli

nitong iniangat ang microphone at kalmadong sinabi, "Sasabihin ko na gabi-

gabi kaming magkatabi sa kama ni Qiao Anhao."

At kagaya ng naunang dalawang reaksyon, muling nagsilahakhakan ang mga

bisita na may kasama pang palakpakan at hiyawan.

Maging ang assistant ay napapalakpak ng wala sa oras, pero sa loob-loob

niya ay hindi niya pa rin tanggap ang kanyang pagkatalo. 'Higit pa 'to sa

manyakis eh! Hmft. Mas bagay sakanya ang salitang walang hiyang

manyakis!"

Pagsapit ng alas dose bente otso, pormal ng nagumpisa ang seremonya.

Muling tumahimik ang mga bisita at nangibabaw ang wedding march mula sa

mga speaker, na nakapwesto sa bawat sulok ng venue.

Hindi nagtagal, dahan-dahang nagbukas ang malaking pintuan sa dulo ng

mahabang aisle na gawa sa salamin, na punong puno ng mga chandelier.

Suot ang napaka gandang wedding dress, humawak si Qiao Anhao sa braso ni

Uncle Qiao at dahan-dahang naglalakad papunta sa altar.

Habang patagal ng patagal, ang kanina'y kalmadong Lu Jinnian ay pabhilis ng

pabilis ang tibok ng puso.

Halos sampung metro rin ang layo niya mula sa pintuan at medyo mabagal

ang paglalakad ni Qiao Anhao.

Pinaghalong saya at kilig ang makikita sa mga ngiti ng mga bisitang

nagaabang ng mga sunod na mangyayari.

Habang binabaybay ang kahabaan ng aisle, nakatitig lang si Qiao Anhao sa

mga mata ni Lu Jinnian.

At noong oras na para ipasa siya ni Mr. Qiao kay Lu Jinnian, masaya niyang

tinignan ang kanyang uncle at nang nakita niyang mangiyak-ngiyak ang mga

mata nito, maging siya ay naluha rin.

Dahan-dahan niyang hinawakan ng mahigpit ang kamay ni Lu Jinnian at mga

taong naglalakad sa likuran nila, ay mabagal ring sumunod sakanila papunta

sa entablado.

Sobrang gwapo ng groom at walang salita ang makakahambing sa

kagandahan ng bride.

At ang tingin ng lahat sakanila ay para silang hari at reyna.

Sa loob ng siyam na minuto, seryosong binasa ng assistant ang ceremonial

speech. Pagkatapos, maingat niyang isinarado ang pulang libro at sinabi, "Mr.

Lu Jinnian, do you take Miss Qiao Anhao to be your lawfully wedded wife? Do

you promise to be faithful to her in good times and in bad, in sickness and in

health, to love her and to honor her in all the days of your life?"

Muli, tinitigan ni Lu Jinnian si Qiao Anhao ng diretso sa mga mata at punong-

puno ng emosyong sumagot, "I do."