Ang Desisyon ni Xu Jiamu (15)

Hinimas ni Lu Jinnian ang buhok ni Qiao Anhao at malambing na sinabi, "Qiao

Qiao, basta kasama kita, masaya ako kahit na dumugin pa ako ng pinaka

mabibigat na problema."

Ano bang sinasabi mo Qiao Qiao… Hindi mo alam kung gaano ako kasaya na

hinayaan mong dugtungan ng pangalang 'Lu Jinnian' ang napakagandang

pangalang 'Qiao Anhao'.

Para sa akin, wala ng gaganda pa sa pinagsamang 'Lu Jinnian' at 'Qiao Anhao'.

Ngayon na nailabas na ni Qiao Anhao kay Lu Jinnian ang lahat, di hamak na

mas gumaan na ang kanyang pakiramdam at para nalang siyang bata na

naghahanap ng lambing, "Pero sabi ng netizens, hindi raw ako karapat-dapat

sayo."

"Totoo naman yun…" Sobrang seryoso ng pagkakasabi ni Lu Jinnian kaya si

Qiao Anhao, na naguumpisa palang sumaya, ay muli nanamang nalungkot. Hindi

pa naman kasi siya tapos… Itinuro ni Lu Jinnian ang sarili niya at nagpatuloy,

"Ako ang…" at tinapik si Qiao Anhao, "….hindi karapat-dapat sayo."

Hay nako, kainis….ang linaw ng pagkakasabi ko na ako ang hindi karapat-dapat

sakanya, pero bigla naman namang pinalitan na siya ang hindi karapat-dapat

sakin....

Naiinis si Qiao Anhao dahil malinaw na niloloko siya ni Lu Jinnian sa

kalagitnaan ng pagdadrama niya kaya kahit gusto niyang magalit, natawa

nalang siya habang mangiyak-ngiyak, "Lu Jinnian, para ka namang tanga eh!"

Kalmadong tumingin si Lu Jinnian sa namumugtong mga mata ni Qiao Anhao.

Kanina, sobrang bigat ng pakiramdam niya habang pinagmamasdan itong

malungkot at umiiyak, kaya ngayon na medyo nabuhayan na ito, masaya na rin

siya.

Pinisil niya ang matanong nitong ilong at pabirong sinabi, "Hindi ka ba nahihiya?

Kanina umiiyak ka tapos ngayon naman tumatawa ka. Para ka talagang bata."

"Bakit? Bakit naman talaga ako ha… Isang three and a half years old…" pacute

na sagot ni Qiao Anhao.

"Talaga?" naghahamong tanong ni Lu Jinnian bago niya biglang isandal si Qiao

Anhao sa pader at dahan-dahang ipasok ang kanyang kamay sa loob ng damit

nito para pisilin ang isa nitong dibdib. "Paano naman nagkaroon ng ganito ang

isang three and a half years old?"

"Lu Jinnian, ang bastos mo naman!" Naiinis na sigaw ni Qiao Anhao, pero bago

pa siya magpatuloy, bigla siyang hinalikan ni Lu Jinnian at sumagot, "Mmmm…"

At lumapit ito sa kanyang tenga para bumulong na halatang nangaakit, "Kaya ko

pang mas maging bastos."

Sa pagkakataong ito, hindi na siya umalma at tuluyan na ring nagpadala sa

tawag ng kanyang katawan.

-

Si Qiao Anhao lang ang nagiisang taong nagbibigay kay Lu Jinnian ng

kapanatagan kaya pagtapos nila, sinulit niya ang pagkakataon na yakapin ito ng

mahigpit at titigan ng diretso sa mga mata. Alam niyang hindi pa rin tuluyang

napapawi ang lungkot nito kaya gusto niyang iparamdam dito ang suporta at

tiwala na mayroon siya.

"Qiao Qiao, wag mong intindihin ang mga sinasabi ng ibang tao. Na hinila mo

ako pababa o hindi ka karapat-dapat sa akin…sinasabi lang nila 'yun, kasi hindi

ka nila kilala.

"Napakaraming babae sa mundong ito ang mas maganda sayo, mas matalino,

mas magaling, pero ito lang ang tandaan mo… hindi ko sila kailangan, dahil ang

gusto ko lang ay ang nagiisang tinitibok ng puso ko.

"Ay yun ay walang iba, kundi ikaw.

"Mula noon, hindi yun nagbago at pinapangako ko sayo na kahit kailan ay hindi

yun magbabago.

"Kaya wag ka ng magoverthink at malungkot. Nangangako ako sayo, gagawan

ko ito ng paraan para tantanan na nila tayo. Magtiwala ka lang sa akin."

Ramdam na ramdam ni Qiao Anhao ang pagmamahal at sinseridad sa bawat

salitang binitawan ni Lu Jinnian kaya pagkatapos nitong magsalita, hindi niya

napigilan ang isang luha na pumatak mula sakanyang mata.