Ang mga text message sa phone (24)

Kinaumagahan, ginising si Lu Jinnian ng isang tawag. Mataas na ang araw na

noong sandaling imulat niya ang kanyang mga mata.

Matagal na noong huling beses siyang nagising ng tanghali kaya medyo

kumunot ang kanyang noo noong nakita niyang mataas na ang araw.

Pagkakuha niya ng kanyang phone para silipin kung sino ang tumatawag, doon

niya lang din napansin na alas onse na pala ng umaga. Malinaw na

naalimpungatan siya kaya halos kalahating minuto pa ang lumipas na nakatitig

lang siya sa screen ng kanyang phone bago niya sagutin ang tawag.

Tawag mula sa America – magkakaroon sila ng isang emergency meeting na

kailangang kailangan ang presensya niya at hindi na siya pwedeng tumanggi

dahil may nagbook na ng ticket para sakanya.

Pagkaputol ng tawag, muli niyang sinilip ang oras. Mayroon nalang siyang

natitirang tatlong oras bago ang kanyang flight, pero imbes na magmadaling

bumangon ay muli siyang pumikit at niyakap si Qiao Anhao.

Buong magdamag na itong natutulog sakanyang braso, pero wala manlang

siyang naramdaman na kahit kapiranggot na pagkangalay, sa halip, sobrang

komportable at panatag niya lalo na noong maamoy niya ang katawan nito na

puno pa rin ng mga bakas ng pagmamahalang ginawa nila kagabi.

Hindi siya makapaniwala na pagkalipas ng limang buwan ay magkakaroon ng

araw na makakatulog siya ng mahimbing hanggang sa mag'tanghali. Para

sakanya, isang masamang panaginip nalang ang ilang buwan na nilagi niya sa

America, kung saan wala siyang ibang ginawa kundi ang manigarilyo lang

buong magdamag.

Walang nakakaalam kung anong klaseng pagtitiis ang ginawa niya sa bawat

segundong lumipas noong lumayo at nagtago siya.

Mahal na mahal niya si Qiao Anhao at kahit sobrang nasaktan na siya nito,

hindi niya talaga kayang sumuko.

Pero aminado siyang nakaramdam din siya ng matinding galit dahil sa mga

ginawa nito sakanya.

Sa totoo lang, sinubukan niyang kalimutan si Qiao Anhao pero sa tuwing

sasapit ang gabi, hindi niya mapigilan ang sarili niyang isipin ito buong

magdamag.

Para siyang pinaparusahan…

Kung pwede lang, wala talaga sana siyang balak na sabihin kahit kanino ang

tungkol sa mga madidilim niyang pinagdaanan.

Pero kung hindi dahil kay Lucy, malamang matagal na siyang namatay sa ibang

bansa.

Habang inaalala niya ang mga nangyari sa nakaraan, sinilip niya ang isang

bagay na mula noong sinuot niya ay hindi niya na muli pang tinanggal kahit

tuwing naliligo o nagswiswimming siya.

Paano niya ba makakalimutan ang mga nangyari noong gabing natanggap niya

ang text, na sobrang dumurog sakanyang pagkatao, habang matyaga siyang

naghihintay sa labas ng mansyon ng mga Qiao...Kabisdo niya pa rin ang baat

detalye pero hindi kagaya ng dati, hindi na siya nasasaktan sa tuwing naalala

ang mga ito, na para bang hindi ito nangyari sakanya.

Ibig sabihin... ganun talaga kalakas ang kapangyarihan ni Qiao Anhao

pagdating sakanya dahil kung kaya siya nitong itulak papuntang impyerno,

kayang kaya rin siya nitong buhayin muli.

Pero kahit gaano pa kadilim ang mga nangyari sa nakaraan, ang importante

naman ngayon ay mahal na rin siya nito, tama?

Ngayong nasuklian na ang labintatlong taon na wala siyang ibang ginawa kundi

magmahal at magsakripisyo, wala na siyang ibang mahihiling pa at sigurado

siyang magiging masaya na siya hanggang sa huli niyang hininga.

Sa wakas, pinagbigyan na rin siya ng langit.

Hindi mapigilan ni Lu Jinnian na mapangiti sa sobrang saya at kilig. Kung wala

lang sana siyang emergency meeting, wala siyang balak na iwanan si Qiao

Anhao... Pero bago siya maghanda, dahan-dahan niya munang hinaplos ang

magandang mukha na maihimbing na natutulog sakanyang tabi at maingat itong

hinalikan sa noo. Alam niyang sobrang napagod ito sa mga ginawa nila kagabi

kaya tahimik siyang naglakad papunta sa CR para hindi ito maistorbo sa

kagustan niyang makabawi ng lakas. Pagkatapos niyang magbihis, kumuha

muna siya ng sticky note para magiwan ng ilang paalala sa salamin ng kanilang

CR, bago siya mabilisang nagempake at lumabas ng bahay.

'start niya na ang sasakyan at handa na sana siyang umalis nang may bigla

siyang naalala. Dali-dali niyang kinuha ang kanyang phone at nag-dial ng isang

number galing sakanyang Contacts. "Lucy, it's me... No, she's good... but could

I trouble you to come over with your husband… Yea, I'll send you the directions

in a moment. I have an emergency matter to tend to in America now… Yea,

thank you…

Pagkaputol ng tawag, muli niyang sinulyapan ang mansyon na nasa kanyang

harapan bago siya tuluyan na magmaneho palabas.

Kahit na alam niyang nananiwala naman si Qiao Anhao sa paliwanag niya,

gusto niya pa ring papuntahin si Lucy para makapagpaliwanag din ito.

Dahil kahit na natuwa siya noong nakita niya itong nagseselos, ayaw niya

namang hayaang na manatiling may lamat ang tiwala nito sakanya.