Disesuaikan

[Nie Lubang Kosong : Adik Ye Terkenal, saya salah, saya salah! Saya minta maaf! Apa pun, jangan risau! Saya akan cari mak dan ayah Tang Tang secepat mungkin!]

[Ye Wan Wan : Awak tak perlu tergesa-gesa! Betul!]

[Nie Lubang Kosong : Adik Ye Terkenal, awak tak percaya dekat saya ke? Tiga bulan, tak, dua bulan, tak, tak, tak… saya boleh cari mereka dalam masa sebulan!]

Ye Wan Wan menggigil menahan amarah. 'Mana otak lelaki ni?'

Dia sudah pun begitu berterus-terang, tetapi lelaki itu masih tidak faham.

Ye Wan Wan memeluk bantal dan berbaring di atas katil, hatinya terbakar marah.

Lupakan… walaupun ibu bapa kandung Tang Tang dijumpai, itu tak bermaksud dia tidak boleh lagi berjumpa dengan Tang Tang, bukan? Dia masih boleh menjadi ibu pembaptisannya!

Walaupun dia memujuk dirinya seperti itu, dia masih merasakan hatinya direntap dari semua arah apabila dia berfikir bagaimana Tang Tang akan menjadi anak kepada orang lain.