ตอนที่ 171 คนเขาออกจะไร้เดียงสา
หึๆๆ...
ได้ยินซือเยี่ยหานเลือกตัวเองโดยไม่ลังเลเลย เยี่ยหวั่นหวันสบายใจแล้ว พอใจแล้ว
ซือเยี่ยหานใช้มือประคองเอวหญิงสาว กลัวว่าเธอจะตกลงไป เสียงทุ้มต่ำดังอยู่ข้างหู “เล่นพอหรือยัง?”
อุ้ย โดนจับได้แล้ว...
เยี่ยหวั่นหวันพึมพำเสียงอ่อน “ใครชอบให้คุณชอบใช้สายตาที่มองปีศาจเจ้าเล่ห์มามองฉันล่ะ คนเขาออกจะไร้เดียงสา...”
ไร้เดียงสา?
สายตาซือเยี่ยหานมองไปทางคนที่เรียกตัวเองว่าไร้เดียงสาอย่างเฉยชา
เยี่ยหวั่นหวันกระแอมเบาๆ เหมือนจะรู้สึกละอายกับคำพูดนี้ เบะปากพูด “เขาไม่ชอบฉัน ฉันต่างหากที่รังเกียจเขา!”
“อย่าหาเรื่องเขา” น้ำเสียงซือเยี่ยหานพูดเตือนนิ่งๆ
เยี่ยหวั่นหวันทำหน้าเสียใจทันที “คุณลำเอียง!”
แววตาเยือกเย็นของซือเยี่ยหานมองไปทางเธอช้าๆ “ผมลำเอียงจริง”
เยี่ยหวั่นหวัน “...”
เอาเถอะเอาเถอะ เธอยอมรับว่าเมื่อกี้ซือเยี่ยหานเห็นแก่หน้าเธอมากพอแล้ว เข้าข้างเธอพอแล้ว
“ยังไงก็ตาม ถ้าเขาไม่ทำฉันฉันก็ไม่ตอบโต้ ถ้าเขาจ้องฉันอีก ฉันก็จะทำลายเจ้านายเขา! ทำให้เขาโมโหตาย!” เยี่ยหวั่นหวันพูด
ซือเยี่ยหาน “...”
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com