บทที่ 1091 สะกดรอยตาม
บนท้องฟ้า ฉินเวยเวยที่กำลังอุ้มเหมียวอี้ถามอย่างร้อนใจว่า "จะกลับไปพักที่ยอดเขาหยกนครหลวงอย่างสงบใจก่อนมั้ย?"
เหมียวอี้ตอบอย่างอ่อนเปลี้ยเพลียแรงว่า "มู่ฝานจวินอาจจะจับตาดูที่ยอดเขาหยกนครหลวงอยู่ กลับไปตอนนี้ไม่เหมาะ รอให้ข้าพักฟื้นจนหายดีก่อนแล้วค่อยว่ากัน เมืองโบราณพังทลาย เกรงว่าคงดึงดูดให้นักพรตมาสำรวจดูทุกที่ ซ่อนตัวแถวๆ นี้ไม่สะดวก เรือลำนั้นน่าจะลอยไปไม่ได้ไกล ไปขึ้นเรือ"
ฉินเวยเวยพยักหน้า เข้าใจเจตนาของเขาแล้ว
ตอนที่พวกเขาเหาะออกจากเมืองโบราณฉางเฟิง ก็มีชายหญิงอีกคู่หนึ่งปรากฏตัวจากซอกมุมที่อยู่ในเมือง ผู้ชายหน้าตาธรรมดา แต่ผู้หญิงกลับมีทรวดทรงองเอวงดงาม ดวงตาสดใสและกลมเหมือนลูกบ๊วย ใบหน้างดงามน่าทะนุถนอม
"วรยุทธ์เจ้ายังไม่สูงพอ อยู่ที่นี่ก่อน ข้าจะตามไปดู" ผู้ชายผู้ทิ้งท้ายไว้ เตรียมจะสะกดรอยตาม
ใครจะคิดว่าผู้หญิงกลับดึงแขนเขาไว้ "ข้าไปด้วย!"
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com