ตอนที่ 47 ก่อให้เกิดคลื่นลม (1)
“แน่นอนว่าไหว”
บนใบหน้าของถังซานสือลิ่วไม่เห็นความรู้สึกล้มเหลวเลยแม้แต่น้อย แล้วพูดขึ้น “เจ้าได้สังเกตหรือไม่ ถึงแม้ตั้งแต่ต้นจนจบจะไม่มีคนเข้ามา แต่คนที่มาดูพวกเรายิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ แล้ว”
เซวียนหยวนผ้อถูกอากาศร้อนจนรู้สึกลำบากอย่างมาก จึงพ่นลมหายใจแล้วพูดขึ้น “คนทั่วทั้งจิงตูล้วนมาหัวเราะเยาะพวกเรา ยังจะมีอะไรดีอีก”
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เฉินฉางเซิงก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มขึ้นมา
“ช่างเป็นเจ้าหมีโง่จริงๆ” ถังซานสือลิ่วพูดกับเฉินฉางเซิง “เจ้าลองมองฝูงคนให้ละเอียด มีคนจำนวนมากที่มาดูเรื่องสนุกดูอายุน้อยกว่าก่อนหน้านี้ใช่หรือไม่ ดวงตาก็ยิ่งดูมีพลัง”
เฉินฉางเซิงมองไปทางฝูงคน และพบว่าเป็นเช่นนี้จริงๆ ในบรรดาคนที่มาชมเรื่องสนุกที่สำนักฝึกหลวงในวันนี้ โดยมากล้วนเป็นคนหนุ่มสาว
“พวกเขาไม่ได้มาชมเรื่องสนุก...” ถังซานสือลิ่วขยิบตาให้เซวียนหยวนผ้อแล้วพูดขึ้น “และก็ไม่ได้มาหัวเราะเยาะ แต่ว่ามาดูพวกเรา”
เฉินฉางเซิงถามขึ้นอย่างตะลึง “หรือเจ้าจะหมายความว่า พวกเขากำลังครุ่นคิดว่าจะสมัครดีหรือไม่อยู่จริงๆ”
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com