ส่วนที่ 1 ตอนที่ 202

ตอนที่ 202 ทันใดใจคิด

บุรุษผู้นั้นหันกายเดินเข้าไปในกระท่อม มองดูพื้นและโต๊ะเก้าอี้ที่ถูกเก็บกวาดอย่างสะอาดเอี่ยม เงียบไปสักพัก จากนั้นสูดกลิ่นหอม พบข้าวที่เพิ่งสุกและปลาเค็ม ต่อมาเห็นผักเขียวกะละมังนั้นที่วางอยู่บนเตาทำอาหาร เขาใช้มือเสยผมยุ่งเหยิงหน้าดวงตา หันศีรษะมองไปที่เฉินฉางเซิง ทว่ามิได้เปล่งวาจา

เฉินฉางเซิงเดาได้ว่าบุรุษผมเผ้ายุ่งเหยิงหน้าตาสกปรกผู้นี้น่าจะเป็นเจ้าของกระท่อมหลังดังกล่าว สืบเท้าขึ้นหน้า หยิบหนังหมูก้อนหนึ่งที่เตรียมไว้ก่อนหน้าแล้ว ถูกไปมาบนหม้อเหล็กที่กำลังร้อน จากนั้นเอาผักเขียวเทเข้าไป ขยับตะหลิว ตามเสียงฉ่าๆ ที่ดังขึ้นเป็นช่วงๆ ผ่านไปไม่นานผักก็ถูกผัดจนสุก

ผักเขียวถูกตักใส่จาน เนื่องจากไม่มีน้ำมัน ดมแล้วไม่ค่อยมีกลิ่นหอม มองดูลักษณะแล้วไม่ได้สวยงามประการใด แต่ว่าการกินของเฉินฉางเซิงแต่ไหนแต่ไรมามักเน้นมันน้อยเกลือน้อย ตอนอยู่ที่เมืองซีหนิงส่วนมากใช้น้ำต้มผัก จึงไม่รู้สึกไม่เหมาะสมใดๆ จากนั้น เขานำปลาเค็มที่นึ่งสุกแล้วหั่นเป็นท่อน วางต้นหอมฝอยนิดหน่อย และเริ่มตักข้าว