ส่วนที่ 5 บทที่ 015-1

บทที่ 15-1 ฉินอวี้พิโรธ

เซี่ยฟางหวากับจินเยี่ยนออกจากตำหนักไทเฮาก็ตรงไปยังอุทยานหลวง

ทั้งสองมิได้คุยกันตลอดทาง ครั้นมาถึงศาลาอวี่ฮวาเหนือทะเลสาบมรกตในอุทยานหลวงแล้ว

จินเยี่ยนจึงหยุดเท้าลง กล่าวกับเซี่ยฟางหวาว่า “ที่นี่เงียบสงบ รอบด้านล้วนเป็นน้ำ มีทัศนวิสัยโล่งกว้าง ไม่มีข้ารับใช้คนใดมารบกวน และไม่มีใครมาแอบฟังอย่างโจ่งแจ้งด้วย ถึงแม้มาแอบฟังก็ห่างไกลจนมิได้ยิน เหมาะเป็นที่ที่เราจะพูดคุยกัน”

เซี่ยฟางหวาพยักหน้า

จินเยี่ยนดึงเซี่ยฟางหวานั่งลง มองนาง แล้วถามด้วยเสียงทุ้มต่ำ “น้องฟางหวา เจ้าคงเดาถึงเจตนาที่ข้าชวนเจ้ามาที่นี่ออกแล้วใช่ไหม”

เซี่ยฟางหวามองนาง ก่อนจะพยักหน้าตอบเชื่องช้า

“เช่นนั้นเจ้าบอกความจริงกับข้า ตระกูลเจิ้งแห่งสิงหยางมีปัญหาใดกันแน่” จินเยี่ยนพูดกับนาง

เซี่ยฟางหวามิเอ่ยคำใดชั่วขณะ