ส่วนที่ 4 บทที่ 106-2

บทที่ 106-2 พระราชโองการสั่งเสีย

เซี่ยฟางหวาออกมาจากในตำหนัก พบฉินอวี้ที่ถือพระราชโองการสั่งเสียในมือกำลังรออยู่หน้าประตู รวมไปถึงอิงชินอ๋องกับพระชายาที่อู๋เฉวียนไปเชิญมาด้วยตนเองด้วย

ทั้งสามยืนอยู่นอกตำหนักด้วยความสงบ ประตูตำหนักมิได้ปิดไว้ มิทราบว่าพวกเขามายืนรออยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อใด และมิทราบว่าถ้อยคำเมื่อครู่นั้นพวกเขาได้ยินไปมากแค่ไหน

เซี่ยฟางหวามองทั้งสาม ก่อนทำความเคารพอิงชินอ๋องกับพระชายา “ท่านอ๋อง พระชายา”

อิงชินอ๋องพยักหน้า

พระชายาอิงชินอ๋องอ้าปากค้าง ผ่านไปเนิ่นนานถึงหาเสียงพบ “หวาเอ๋อร์ เจ้า…”

“ข้าสบายดี ท่านรักษาตัวด้วย” เซี่ยฟางหวาพูดจบก็หันไปกล่าวกับฉินอวี้ “จัดที่พักในวังหลวงให้ข้าแล้วกระมัง”

ฉินอวี้พยักหน้า ก่อนตวัดมือเรียกคนมาสั่งงาน “พาคุณหนูฟางหวาไปพักในตำหนักข้าที่เตรียมไว้ ต้อนรับอย่างดี อย่าได้ละเลย”

“พ่ะย่ะค่ะ” คนผู้นั้นผงกศีรษะรับ ก่อนกล่าวด้วยความเคารพ “คุณหนูฟางหวา เชิญตามบ่าวมา”

เซี่ยฟางหวาพยักหน้า คนผู้นั้นเดินนำทางข้างหน้า นางค่อยๆ ก้าวเท้าตามไปอย่างเชื่องช้า

ซื่อฮว่ากับซื่อม่อเดินตามหลังนางขนาบซ้ายขวา