webnovel

SOON TO BE DELETED 2

Date started: September 2,2018 Date finished: May 29,2019 --- Trigger Warning: Brutal and violent scenes ahead. Not for the weak heart ---

3IE · 若者
レビュー数が足りません
80 Chs

♥ CHAPTER 103:1 ♥

✿ Syden's POV ✿

Pagkatapos naming magusap-usap, umupo na lang ulit kami habang nakatingin sa kalangitan. Hindi ko alam kung paano matatapos ang labang 'to pero alam kong ito na ang pinakahuling laban namin. Habang nakatingin ako sa kalangitan, isa lang ang hinihiling ko. Ang makalabas kami dito ng walang naiiwan ni isa. Ang makalabas kami ng sama-sama ng walang nawawala. Bukod doon ay wala na akong ibang hihilingin pa dahil simula noong nakasama ko ang grupong 'to, sila na ang naging pamilya ko. 

Isa-isa ko silang tinignan na diretso ring nakatingin sa mga bituin at alam kong may kanya-kanya din silang hinihiling kaya't napakatahimik. Bigla akong tumayo kaya't napatingin sila sa akin dahil gusto kong kumuha ng maiinom. Sinundan nila ako ng tingin hanggang sa pagpasok ko. Pagkapasok ko ay didiretso na sana ako sa kusina ng mapansin kong bumukas ang pintuan ng kwarto nina Raven  kaya napatingin ako doon. Nagulat na lang ako ng makita ko si Jarred na nakahawak sa ulo niya na parang masakit na masakit ito lalo na't hindi pa siya makatayo ng maayos kaya't nilapitan ko siya ko siya para alalayan.

Napatingin siya sa akin at nagulat na lang kaya't dahan-dahan niyang ibinaba ang kamay niyang nakahawak sa ulo niya, "Syden?!" tanong nito kaya pinagtaasan ko siya ng kilay at nagkibit-balikat.

"Bumalik ka na ba sa katinuan mo?" tanong ko sa kanya at konti na lang ang nakikita kong pagkapula ng mga mata niya hindi na gaya ng kanina.

Tila natauhan siya kaya bahagyang napangiti at napakamot sa ulo na parang nahihiya, "S-sorry about that" 

"Why did you do that?! Explain this to me, hindi ko maintindihan kung bakit ginusto mong maging leader ng club na 'yon at palitan si Nash!"

Unti-unti itong tumingala at tumingin sa akin para magsalita, "Remember...binalaan kita na tigilan na ang kakatingin sa wall na 'yon dahil hindi maganda ang mundong pinapasok mo" pahayag niya kaya nagtaka ako. 

"So you knew?"

"Of course. Narinig ko si Mrs. Lim na may kausap at sinabi ang tungkol dito sa eskwelang 'to. I knew they would frame you up. Pipigilan ko sana ang balak nila pero hindi ko na nagawa, kaya noong dinala kayo ni Raven dito, nalaman din nilang alam ko ang sikreto ng Heaven's Ward High kaya dinala rin nila ako dito. I knew na pinahirapan ka and they tortured you kaya nanghina ang loob ko at nagsisisi ako dahil hindi ko nagawang iligtas kayong dalawa ng kakambal mo. I felt depressed and I met Nash. He told me nagsasawa na siya sa pwesto niya. Hindi ko kinayang makitang nahihirapan kayo dahil hindi ko kayo nagawang mailigtas kaya kinausap ko si Nash. I wanted to hide from you dahil hiyang-hiya ako na wala akong nagawa. Ako ang pumalit sa lugar niya kaya nakalabas siya sa club at nagkulong ako doon na ginusto ko rin naman. Replacing him as the leader, I wanted him to protect you but he said that he couldn't protect you all the time dahil hindi ganon kadali kaya mas lalo pa akong nadepress at nilunod ang sarili sa droga" pahayag nito at nakaramdam ako ng lungkot.

"Jarred, you don't have to do that ng dahil lang sa amin. Wala kang kasalanan sa nangyari at biktima ka rin. You should have shown yourself to us para natulungan natin ang isa't-isa"  

"I should have done that but it's too late now" saad niya na napangiti ng bahagya. 

"We will leave this campus together" sambit ko dito at tumango siya, "Yes, we will"

"Ayusin mo pa rin ang sarili mo, hindi ka pwedeng lumabas ng campus kung ganyan ang itsura mo. You became a drug addict person, look at yourself" saad ko sa kanya na mas lumapad na lang din ang ngiti. Habang nag-uusap kami ay nakita naming pumasok na ang buong grupo kaya nakita din nila kami at lumapit sila sa amin. Hinarapan na lang ni Nash si Jarred kaya nagkatinginan silang dalawa, "You broke the promise" saad niya kay Jarred.

"I'm sorry bro, nalunod ako sa bisyo. I changed the rules , I forgot you and I just realized that I am just a fake leader. Hindi ko naalagaan ang club na ipinagkatiwala mo sa akin" 

"I know, pero wala na tayong kailangang balikan. I already burned it"

"You only did what is right" sagot naman ni Jarred sa kanya. 

"Hey you..." pagsasalita ni Dean na nakatingin kay Jarred, "Vipers?" sagot niya habang tinitignan sila isa-isa na ngayon niya lang napansin kung sino sila, "I heard everything about you. You are the powerful group of this school, that's why you are the target of Venom, right?" 

"That's right pero dahil wala na ang club na pinakaminamahal mo, may mapupuntahan ka pa ba?" tanong ni Dean sa kanya kaya lalo itong napangiti, "Don't worry about me, may mapupuntahan pa ako- " bigla na lang itong natigilan na parang nag-iisip kaya nagkatinginan kami at napangiti ng masama. 

"That's what I'm talking about. Nagpakalunod ka sa droga kaya ngayong wala na ang club, hindi mo na alam kung saan ka tatakbo" sagot ko naman. 

"L-look..." tinignan niya kaming lahat na parang nag-iisip ng sasabihin niya, "I-i may not be....t-that strong, but you know I'm not weak. I-I mean oo hindi ako malakas, p-pero hindi ako mahina- " pagsasalita nito na hinarangan ni Dean, "Ano ba talagang gusto mong sabihin?" tanong ni Dean at lahat kami ay nalalaman na kung anong gusto niyang iparating. 

"C-can I...can I just join you?" tanong nito at matagal na natahimik habang nakatingin sa kanya si Dean at nakangiti ng masama, "What can you promise?" saad ni Dean kaya muling napaisip ng matagal si Jarred , "I-i don't really want to be one of the Vipers dahil hindi naman ako ganon kagaling sa pakikipaglaban....b-but I promise na hindi ko sisirain ang tiwala niyo, I won't be a traitor. Can you please let me stay with my friends?" pagkatapos niyang sabihin 'yon ay nagkatinginan kami ni Dean at tinignan niya ulit si Jarred, "Fine" maikling sagot nito na ikinatuwa ni Jarred at tinalikuran na siya ni Dean at sunud-sunod silang pumunta sa kusina kaya nagkatinginan kami ni Jarred at sumunod na rin. 

Umupo kaming lahat sa harap ng lamesa at sakto kaming lahat doon. Walang labis, walang kulang, "What are we going to do now?" tanong ni Dave at nagkatinginan kaming lahat. 

"Drop your biggest what if" saad ni Dustin. 

"What if we start introducing ourselves" saad naman ni Zorren kaya napatingin kami lahat sa kanya, "Since you entered this place, inisip ng lahat na wala ng pakielam ang mga pamilya nila kaya nga sa tuwing nagpapakilala ang iba, they don't mention their family names right?" pahayag nito at nabigla na lang ako dahil ngayon ko lang narealize. Oo nga pala! Sa tuwing may nakikilala ako at may nagpapakilala sa akin, hindi sinasabi ang family name, kundi first name lang. Ang tagal ko na ring kasama ang Black Vipers pero hindi ko alam ang full name nila. What. The. Hell!

"I think that's a better idea" saad naman ni Dean, "Lahat tayong nakaupo ngayon will just  be one group. We'll do everything to escape this place and our main goal is to defeat Venom. As part of the group, we should know each and everyone by mentioning their full name. Game?" tanong nito at isa-isa kaming tinignan lalo na ako na katabi lang niya.

"I'm in" sagot ni Dave kaya muli kaming nagkatinginang lahat at ngumiti.

"I'll go first" pagsasalita ni Jarred kaya sa kanya napatingin ang lahat.

"My full name is Jarred Avilla Villegas"  

"Wait, do you mean you are the grandson of AV Cafe owner?" tanong ni Dustin. 

"Yes, it means Avilla Villegas Cafe"

"That's cool, we tried your cafe once and your food tastes really good"

"Thanks" sagot niya kay Dustin kaya nagsalita na si Stephen. 

"Stephen Ynares Fabregas" 

"Fabregas family? They make advertisements of different products right?" tanong naman ni Dave kaya tumango si Stephen. 

"Caleb Endrano Chavez" napatingin naman kami kay Caleb ng magpakilala siya at parang naghihintay siya ng tanong pero walang nagtatanong at matagal lang kaming nagkakatinginan, "Fine, we only have pet shop so shut up. Don't ask me anything. Alam kong bigatin ang mga pamilya niyo kaya hindi niyo na kailangang ipamukha 'yon sa akin" saad nito kaya natawa na lang kami dahil sa sinabi niya. 

"Dude, what's wrong with that? We really really love pets" sambit ni Nash. 

"Yeah, he's right. There's no need to be embarassed" saad ni Dave kaya natawa na lang kami kaya kahit natatawa kami ay nagsalita si Oliver, "Jan Oliver Reyes Renollino" pagkatapos niyang sabihin 'yon ay wala ring nagtatanong kaya muli siyang nagsalita at napatingin kay Caleb, "Well, my parents are both veterinarians and they always check Caleb Chavez's family pet shop to check if all their 'for sale' pets are okay" natawa na lang silang dalawa at napayuko na parang hindi makapaniwala kaya natawa na rin kami. 

"So you're family are friends because of pets?" tanong ni Dave kaya sinagot na ni Oliver habang natatawa pa rin, "Well, yeah"

"Cassius Julez Estacion" saad ni Julez na sinabayan ni Zorren, "You already know me, Zorren Kai Estacion" 

"From Estacion Entertainment?" tanong ni Dean. 

"Seriously?!" gulat na tanong ko na naging reaksyon din ng iba, "They are the one making movies reaching  billions of views or more dahil sadyang pinaghahandaan nila 'yon. From a different kind of setting, video effects and all, right?"

"Yeah, not just one movie but in every movie kumikita sila  ng more than 10 billion" dagdag pa ni Dave kaya napangiti na lang silang dalawa na magkapatid, "Let's watch your family's new movie when we get out here" saad ni Dave kay Zorren, "Sure, I'll treat you all kung maaabutan pa natin 'yon" sagot naman niya kaya natuwa sila, "Who's next then?" tanong ni Dave. 

"Nash Claudio Von Doren" napatingin kaming lahat kay Nash ng sabihin niya 'yon. 

"Von Doren family is the owner of all airports here in Asia, right?" tanong ni Zorren.

"You're right"

"But are you planning to take over your family business?" tanong ni Zorren sa kanya.

"I'm not yet sure. That kind of business is not just a business. It needs a lot of knowledge" sagot naman niya kaya napatango na lang sila. 

"Dustin Zachary Marcus Remoquillo. You're all aware of my family"

"Yeah, we really are dahil lahat na ata ng mayayaman sa mundo, sa inyo bumibili ng sasakyan. Remoquillo Corporation made the most expensive lambhorgini which is made of gold and diamonds" pahayag ni Zorren, "I really want to buy it"

"I'll wait for you to buy it" sagot naman ni Dustin sa kanya at natawa sila.

"Dave Axelle Davenport Andrada" sambit naman ni Dave. 

"The top 10 most expensive and famous restaurants in the world, iisa lang ang may-ari and that's Davenport Andrada family am I right?" tanong ni Dean. Sobrang yaman naman pala ng mga 'to.

"Once we get outside, I'll treat you all" saad nito kaya natuwa kami. Sana lang makalabas talaga kami dito. 

"Sean Raven Vale Fuentes" nang magsalita si Raven ay tumingin siya sa akin kaya nagsalita na rin ako, "Bliss Syden Louie Vale Fuentes" saad ko naman.

"You have the famous perfume product in Asia right?" tanong ni Oliver, "Yeah, but there's nothing really important about our business, it's just a perfume" daing ko naman. Napansin kong lumapit sa akin si Dean at ngumiti ng masama kaya nagtaka ako, "There's something important about your family" saad nito. 

"Ano naman?" tanong ko sa kanya, "V-Fuentes Family is our greatest investor" saad nito na nakapag-patahimik sa akin sa pagkabigla, "W-what?! Anong ibig mong sabihin?" tanong ko dito. Umupo siya ng maayos at napansin kong mas lumapad pa ang ngiti nito kaya pinilit ko siya, "Tell me your full name" saad ko dito kaya tinignan niya ako, "Dean Carson Rhodes Schulz" pagkarinig ko pa lang doon ay nanlaki na ang mata ko. WHAT. DA. HELL?! 

"IS THAT TRUE?!" gulat kong tanong dito kaya napatakip siya ng tainga dahil sa lakas ng boses ko. 

"Rhodes Schulz family owns all the hotels in Asia even the famous beaches. They have a mansion in every country and they have their own private plane designed by Mr. Schulz grandson, tell me Dean Carson, is that you?" tanong ni Zorren sa kanya at sa pagkakatanda ko, Schulz family's private plane has the most iconic design in the world. Base sa nabasa ko, that design was made by a young 12 year old boy which is his own grandson. Don't tell me it's Dean who made that?!

"Yeah, it's me who designed that d*mn plane" sagot nito na mas lalo ko pang ikinagulat. 

"Tell me, you're lying?" mahina kong sabi dito at halos matulala na ako.

"Why would I lie sweetie, soon you'll be my honey" saad niya na ipinagtaka ko, "What are you saying?"

"Knowing that you are the grandson of Mr. Schulz, the richest person in the world. I think I already know why you are saying that" sambit ni Raven habang nakangiti ng masama kay Dean at ganoon din naman si Dean sa kanya.

"What is it?!" tanong ko kay Raven.

"Just ask him" sagot ni Raven habang nakangiti sila ng masama sa isa't-isa, "Talk about it privately" dagdag pa niya.

Napansin kong tumayo na lang si Dean at biglang hinawakan ang kamay ko kaya napatayo na rin ako. Hinila niya ako papalayo sa kanila at napansin kong papunta kami sa kwarto niya. Pumasok kami doon at nakita kong ni-lock niya yung pinto kaya nagtaka ako, "So bakit mo ako biglaang dinala dito?" tanong ko sa kanya na nakatayo sa tapat ng saradong pintuan.

"Cause I need to tell you something" saad nito na hinawakan ang kamay ko kaya napatingin ako dito bago siya muling tinignan, "Now that you know my family. We can't avoid the fact that we have rules and conditions" saad nito at napansin kong parang lumungkot siya kaya kinabahan na ako. I have a bad feeling about this.

"What is it? Tell me" sambit ko at nagkibit-balikat.

"Since I was young....to maintain our good relationship with a certain company. T-they....they already....."

"What?" tanong ko dito na parang ayaw ng magsalita.

"They already made an arranged marriage for me" saad nito. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko dahil sa sinabi niya. Arranged marriage?! No way, that can't be! He must be kidding me?

Dahan-dahan kong inialis ang mga kamay nito na nakahawak sa akin at napayuko, "Stop kidding me, it's not funny" malungkot kong sabi sa kanya habang nakayuko pa rin.

"Hey sweetie, I'm not kidding. I'm serious" saad niya pa na mas ikinalungkot ko na lang. Kailangan niya pa talagang sabihin 'yon kahit na alam niyang masasaktan ako? He's so mean!

Pinilit kong tumingala para tignan siya, "Did you meet her?" tanong ko sa kanya na ipinagtaka niya, "What?"

"Did you already meet the girl you're going to marry?" tanong ko.

"Yeah, I met her"

"But do you like her?"

"At first no, but in the end I happened to like her, accidentally" sagot niya na mas ikinainis ko pa.

"You just said na gusto mo siya, then what about me?"

"Yeah I like her, but I love you"

"Tsk! Ganon na rin 'yon, inamin mong may gusto ka din sa kanya!"

"It's not what I mean- "

"Kakasabi mo lang dba?!" sigaw ko sa kanya kaya natigilan siya. I hate him!

"Sweetie, you know that I love you"

"Loving me should just be only me, ako lang, wala ng iba! Just tell me that you really want to marry that girl, edi doon ka sa kanya!" aalis na sana ako pero bigla niya akong niyakap habang nakatalikod ako sa kanya.

"You're leaving me?" tanong nito.

"What do you want me to do?! Just find that girl you like and marry her!" aalis na sana ako pero mas hinigpitan niya pa ang pagkakayakap sa akin, "I don't need to find her, because I already found her" bulong nito kaya nagtaka ako.

"We're not yet married iniiwan mo na ako. Paano pa kaya kapag kinasal na tayo?" saad niya kaya mas lalo pa akong nagtaka.

"What are you saying? Huwag mo akong daanin sa mga salita mo, Dean Carson!"

"I, Dean Carson Rhodes Schulz is the grandson of the richest person in the world. For family business, I would have to marry the daughter of our family's greatest investor. And that is...." saad nito at parang unti-unti ng pumapasok sa utak ko ang gusto niyang sabihin kaya nanlaki ang mata ko at pinilit kong humarap sa kanya, "D-do you mean....me and you...." saad ko habang itinuturo ko ang sarili ko bago ko siya tinuro habang nakayakap pa rin siya sa akin at nakaharap ako sa kanya.

"That's right. Since young, our marriage was already arranged by our family" saad nito at napangiti siya habang ako naman, natulala sa pagkabigla.

"Would you still get mad at me?" tanong niya.

"So dati mo pa alam?" tanong ko naman at hindi na sinagot ang tanong niya.

"Dati ko pa alam na ipapakasal ako sa taong hindi ko naman gusto at hindi ko pa nakikita but I know na anak siya ng owner ng V-Fuentes company. Since I met you, napaisip na lang ako na baka ikaw nga 'yon but no one ever mentioned that you carry the name Vale Fuentes. Maraming Fuentes family sa mundo at tanging Vale Fuentes lang ang pwede kong pakasalan. Since you mentioned it, I felt happy because I knew who must be the girl I should marry. 10 years from now, we're gomna have to marry each other, sweetie" saad nito and I felt happy.

"Can you sleep again with me tonight?" tanong niya kaya napangiti ako ng masama, "Muffin, nakakadalawa ka na. Pangalawang beses na 'to ah?" saad ko sa kanya kaya mas lalo pa siyang napangiti.

"You should be thankful dahil ang matulog lang sa tabi ko ang hinihiling ko sa'yo" dahil sa sinabi niya ay pinagtaasan ko siya ng kilay at nagkibit-balikat, "Bakit? Ano pa bang hihilingin mo bukod sa matulog ako sa tabi mo?"

Nilapit na lang nito ang mukha niya sa akin kaya diretso kaming nagkatinginan habang nakangiti siya ng masama, "Do you really want to hear it?" tanong nito.

"Fine, tell me" mas lalo pa nitong inilapit ang mukha niya sa akin kaya ramdam namin ang paghinga ng bawat isa, "Make me happy...using your body"

Next...