LANCE'S POV
Pinatawag ko kay Carl ang mga bagong trabahante dito. Si Carl ay sekretarya ko.
Alam kong nagtataka kayo kung bakit lalaki ang sekretarya ko at hindi babae, common kasi ang babaeng sekretarya at gusto ko lang maiba..
Wag na kayong papalag diyan.
Nang biglang may kumatok sa pinto at nakita kong may mga bagong mukhang trabahante ang pumapasok sa opisina ko at bumabato sa'kin, hanggang padami na sila ng padami at nakita ko si Carol na pumasok at pumwesto sa harap at may kasama at kausap yung lalaki.
Sino kayang lalaking toh, nagsalubong ang kilay ko sa nakita. Pero binalewala ko nlng tung nararamdaman ko.
Nanatiling blangko ang mukha ko at kinuha yung folder na naglalaman ng mga Resume at Bio-data ng mga aplikante dito, at binilang ko muna kung iilan sila at humigit trenta sila pero binilang ko ulit at wala namang pinagbago sa bilang ko.
Biglang pumasok si Carl at tumabi sa akin at may binulong..
"Di po lahat sir ay makapunta dito at sila lang po ang bagong aplikante dito sir"
"Okay Carl, salamat" nanatili pa ring blangko ang mukha ko at muling tinignan yung mga bagong mukha at sinipat at inobserva ang mga galaw nila.
Yung iba ay nagbubulungan pero dinig ko naman, yung iba naman ay nahihiya at napayuko nalang dahil natatakot silang tumingin sa akin.
Bigla muna akong umubo at nag clear throat bago magsalita at para mapansin nila ako pero tila nagulat sila sa ginawa ko.
"Good Morning Everyone, today I would like to send my regards to all of you for being here in this company and to congratulate you and it's my pleasure meet you and it's nice to see a new face here in our company" nakangiting sabi ko at huminto muna sa pagsasalita at sinipat pa muna sila saglit at nagsalita na ko ulit.
"Everyone, I am expecting you to be a responsible to your work, respect one another, and to be trustworthy, there are some people that don't know me but I hate people who are stupid, sluggish and clumsy, and I hate someone who is very irresponsible to their work. Just believe in yourself and be confident as you are, hindi tayo magkakatunggali dito, and I hope that we are helping each other hand-in-hand, that's all" pagtatapos ko.
"Sino yung mga late ay maiwan muna rito" dagdag na sabi.
Umalis na yung karamihan at may naiwang walo ata.
"Di nako magpapaligoy-ligoy pa at may tatanungin akong dalawang tao kung bakit sila late" seryosong sabi ko sa kanila.
"Bakit ka na late, unang araw pa lang uh.." dagdag ko pa at sabay pinuntahan yung babaeng nasa mid-30's ata, maganda siya alam mong puyat talaga siya dahil sa eyebags niya.
"B-Binantayan ko kasi ang a-anak ko s-sir, b-bata pa po kasi siya at p-pinabantayan k-ko na po siya p-pagdating ng n-nanay ko, k-kaya na late po ako k-kanina" utal na dahilan niya sabay yuko niya, kaya pala kita mo sa kaniya na puyat siya sa pagbabantay ng anak niya.
Napapatango nalang ako sa sagot niya at medyo na-satisfied naman ako sa sagot niya.
Napatingin naman ako kay Carol at kita sa mukha niyang nagulat siya sa akin, dahil sa pagtitig ko sa kaniya.
"Ikaw" seryosong sabi ko at lumapit sa kaniya habang nakatitig sa kaniya.
CAROL'S POV
"Ikaw" habang lumalapit at nakatingin sa akin. Ako naman ay nangangapa kung anong isasagot ko sa kaniya.
"Maiwan ka dito at kayo naman ay puede ng umalis dito" habang nakatingin sa'kin, naiilang ako sa titig niya kaya naman napayuko nako.
"Bakit ka sumakay sa elevator na ako lang ang pwedeng sumakay at ang sekretarya ko?!" ma-awtoridad na tanong niya sa akin.
Bakit ba kasi ganyan siya makatingin, nakaka ilang yung tingin niya, kasi nakayuko tingin ko titig na titig talaga siya parang nag-oobserba siya sa'kin.
"K-Kasi po s-sir" utal na usal ko sabay tingin sa kaniya at yung kamay niya ay nasa panga niya habang nakatitig.
"K-Kasi po, h-hindi ko po kasi alam na CEO'S Elevator yung s-sinakyan at (bulong)hindi ko po alam na meron palang ganito dito" bulong ko sa huling sinabi ko.
"N-Nagmadali na po kasi ako k-kanina sir at h-hindi ko namalayan na nakasakay pala ako sa e-elevator niyo" dagdag na dahilan ko, alam kong hindi siya satisfied sa sagot.
"S-sa s-susunod po, h-hindi na po mauulit toh" dagdag ko pa at napapatango siya nakatingin sa 'kin.
Bakit ba kasi hindi niya sinita kanina sa baba, kainis rin siya ha.. sarap niya ring bigwasin eh.
"Okay" sabi niya at nakahinga naman ako nang biglang...
"But for the consequence of what you did is..." para akong pinag sakluban ng langit at lupa sa sinabi, okay na sana eh, may consequence pa.
"A-ano po yun sir" sana lang talaga di ito sing lala ng naiisip ko at sana di niya patalsikin dito.
Sa loob loob ko ay nagtatawag na ako ng mga santong alam ko.
"Hhhhmmmmm..." habang nag-iisip siya kung anong kapalit nung pagsakay ko sa pesteng elevator niya.
"Hhhhmmmmm..... What are good for the consequence" habang nakatingin at nag-iisip.
Sssshhhiiitttzzzuu ha, kinakabahan ako sa kung anong naiisip niyang kalokohan.
"Hhhhmmmmm... Just pack me a lunch tomorrow" sabi niya, yun lang pala... pero habang na r-realize ko yung sinabi niya ay parang napako yung paningin ko sa kaniya.
Para akong nabingi sandali sa sinabi niya.
"What sir?!" di ko mapigilang di mapataas ng boses habang nanlalaki ang mata
"Pack me a lunch tomorrow at gusto kong ikaw maghatid sa'kin bukas, maliwanag" seryosong sabi niya habang nag s-smirk at yung tingin niya ay nakakaloko.
Kabadtrip siya ha, at bakit ako pa, may sekretarya naman siya ha or pwede naman siyang bumili sa ibaba ng pang lunch niya.
"Ehh?!... B-Bakit ako pa sir? P-Pwede naman kayong bumili sa b-baba diba?" Pigil na inis ko sa kaniya.. the eff siya ha.
"Kini-question mo ba ako?! Ano bang pangalan mo?!" pigil ding inis niya sa akin para akong nainsulto sa sinabi niya
Sabay yuko at pilit kong pinapakalma ang sarili.
"Carol dela Cruz po sir, at hindi ko po kayo keni-question, nagsu-suggest lang ho ako" sabay tingala at Hindi ko mapigilan ang pagka sarkatiko ko
"Okay Ms. dela Cruz, consequence ko lang yan diba, simple pang naman, pack me a lunch o gusto mong dagdagan ang consequence mo?!" Pinandilatan niya ako at sinabihan niya rin ako nang pabalang.
"Okay po sir at wag niyo lang dagdagan ang consequence ko 'pero'...," pigil ko at nag iisip kung anong kasunod
"Pero... pwede po bang sa sekretarya ko na lang ihahabilin yung lunch niyo bukas" suhestiyon ko sa kanya
"Ayoko, gusto kong ikaw ang magbigay sa akin bukas" sabi niya at nagsalubong na naman ang kilay niya
Pinipigilan ko lng talaga wag mainis sa kaniya at nagtiim yung bagang sa sobrang irita ko sa kaniya. Walang hiyang lalaking toh... Buset ka talaga sa buhay ko.
"Okay po sir, kung yan ang gusto niyo, pero may oven po ba kayo diyan?" tiim bagang sabi at tanong ko sa kaniya
Wala naman nakong magagawa eh, kundi pagbigyan yung gusto niya.
May binulong siya sa sekretarya niya at muling bamaling sa'kin.
"Sabi ng sekretarya mayroong oven diyan" nagulat sa sinabi niya may oven daw, edi ikaw na mayaman psshh...
"Okay sir, pwede na po ba akong bumalik sa trabaho ko"
"Okay you may go"
At umalis nako sa empyenong lungga niyang opisina, ang sarap sarap mong ihulog sa ilog pasig at ipalapa sa buwaya LANCELOT KA.
Pasensya na po sa typos guys
God Bless po sa inyo
Please Vote, Comment and Follow
Please Follow me to my Account:
twitter: @taoclaire16
instagram: @abrokenart
facebook: @facebook.com/PurpleClaire16
Love You so Much Guys
😊💕😘😍