webnovel

Labyrinthine

作者: GeometAgape
幻想
連載中 · 16.6K ビュー
  • 3 章
    コンテンツ
  • レビュー結果
  • N/A
    応援
概要

Hindi na niya alam kung saan na siya mapupunta. Hindi na niya alam kung saan siya lulugar. Eton already had his happy ending with Elysia. Helios too. Tanging siya na lang ang naiwan sa ere. She, and her happily ever after. Wala na ding pag-asa. Maraming drafts. But none of it satisfied the author hanggang sa, hindi na ito nagkaroon ng pagkakataon na gumawa pa ng iba. Kung papipiliin sana siya ay okay na 'yong nasagasaan siya ng pison o 'di kaya nahulog sa balon. O namatay siya sa cancer. O 'di kaya nagpakamatay. Okay lang. She's the antagonist. Ano pa bang hinhintay niyang happy ending? Death is mercy. Pero wala sa vocabulary ng author ang Death. Pati Mercy.

タグ
3 タグ
Chapter 1Chapter 1: The Fictional Character

Third Person's Point of View

Hindi na niya alam kung saan na siya mapupunta. Hindi na niya alam kung saan siya lulugar. Eton already had his happy ending with Elysia. Helios too. Tanging siya na lang ang naiwan sa ere. She, and her happily ever after. Wala na ding pag-asa. Maraming drafts. But none of it satisfied the author hanggang sa, hindi na ito nagkaroon ng pagkakataon na gumawa pa ng iba.

Kung papipiliin sana siya ay okay na 'yong nasagasaan siya ng pison o 'di kaya nahulog sa balon. O namatay siya sa cancer. O 'di kaya nagpakamatay. Okay lang. She's the antagonist. Ano pa bang hinhintay niyang happy ending?

Death is mercy.

Pero wala sa vocabulary ng author ang Death. Pati Mercy.

"Roshia, pasensya ka na kay Elysia ah? Alam mo namang masama pa din ang loob no'n. Kakausapin ko 'yon mamaya pag uwi ko." sabi ni Eton sa kanya.

Nakakapagod din maging masama. Pero anong magagawa niya?

Lalo na't trabaho niya iyon. Simula nang matapos ang kwento nila—ni Elysia at Eton; doon lang niya nalaman lahat ng mga bagay na sana hindi niya na lang nalaman.

Umalis na si Eton.

Hindi na ito nagpaalam,nakaramdam atang ayaw niyang makipag-usap. Elysia is her sister. Sukat agawin niya ba naman ang lahat dito. Their parents died because of her. Pero 'di tulad ng ibang protagonist na mahilig magpatawad, at hindi marunong magkimkim ng sama ng loob; Elysia, isn't that type of protagonist. Hindi ito marunong makinig. Ayaw din nitong inuutusan at sasabihan kung anong dapat gawin. Minsan tuloy napapaisip siya kung sino ba talagang bida.

Si Eton siguro. She whispered to herself.

Unlike Elysia, Eton never treated her like her sister did. Mabait ito sa kanya. Walang halong kaplastikan. Para itong sumalo ng lahat ng kabutihan sa universe. Wala sa sariling napatulala siya sa picture frame na nasa ibabaw ng katabing lamesa ng kama niya. Kuha iyon nang ikasal si Eton at Elysia. Eton is her ideal guy. Pero alam na niyang hindi ito ang para sa kanya. Her sister might be too much to handle, pero mas malala naman siya kumpara sa kapatid niya.

"Roshia Urbi Irsia Zendejas," tawag sa kanya ng book keeper. The book keeper is one of her enemies. Gusto niya itong sapakin. It's still her world where she belongs. Where she preferred to die. Walang nakakaalam kung saan nagtapos ang nagsusulat, o ang Creator nila, so they just assumed that she needed to get out of her world. Their world. Baka daw kasi, kung anong gawin niya. Ganoon din sa ibang characters na napag-iwanan.

Walang sariling mundo kaya, pagala-gala na lang sila. Walang katapusan.

Para silang sinumpa.

Narinig niya na, kapag nakalimutan sila ng Creator bigla na lang silang mawawala na parang bula.

"Bakit?" she asked. Kahit alam naman na niya na ang sasabihin nito.

"Pinapaalis ka na dito."

Gusto niyang matawa sa sinabi nito, she nodded before she said fine. Kahit ang totoo hindi niya alam kung saan na siya pupunta.

Pagka-alis niya, Franco gave her a piece of pink paper and an envelope. Nasa tapat sila ng bahay niya nang i-abot ito sa kanya ni Franco.

"Ano 'to? Farewell gift?" tanong niya. Umiling ito.

"Eh ano nga?"

"Nakita mo 'yong lalaki?" Tinuro nito ang isang malaking monitor na nagmistulang langit sa sobrang laki. Doon nila nakikita ang ekspresyon ng bumubuklat, at tumutuklas sa mundo nila.

Ang nagsulat ng kwento nila ay namatay na bago nila makuha ang gusto nilang katapusan.

"Anong meron sa kanya?"

Tinignan niya ang lalaking seryosong nagbabasa at titig na titig.

"Sulatan mo siya."

"Ano?!"

"Huwag kang maingay."

Napasampal na lang siya sa braso nito. Tinakpan kasi nito ang bibig niya.

"Aray!"

"Siraulo ka!"

"Dali na!"

Umiling siya.

Malakas mang-trip si Franco, at madalas kung hindi sa kawalan ang bagsak niya, sa ibang mundo naman.

"Ano isusulat ko?"

"Tungkol sa sarili mo."

"Tapos?"

"Magugustuhan ka niya tapos magiging kayo. The end!"

Gusto niyang sapakin si Franco, kaso mahirap dahil nga nag-iinarte pa siya ngayon.

"Dali! Magandang lalaki 'yan aba."

Kinunotan niya ito ng noo.

"Leche. Anong trip na naman ba 'to?"

"Trip to happy ending mo."

"Franco, hindi ko alam kung tanga ka ba, o nagtatangahan ka lang. Alam mo namang hindi ako pwedeng makipag-usap sa mga tao sa labas ng Ardwyad--I mean, we can't! Hindi pwede! We're literally going to break the wall."

Franco is a villain of his story titled; The Gods: The forbidden fruit. May powers ito unlike her. He was able to jump in to any story too. Kaso malakas talaga tama nito minsan. May society silang mga villain, kaso dahil siya na ang wala pang patutunguhan hindi tuloy siya maka relate. Parang di siya belong.

"Roshia, susulat ka lang."

"Franco, masasapak ka lang."

"Roshia."

"Don't push it Franco, sumbong kita kay Fran."Napasimangot ito.

"Fine." suko nito, bago biglang nawala sa harap niya.

***

The image of the guy, smiling while reading their story kept bugging her mind. Idagdag mo pa 'yong sinabi ni Franco.

Paano kung pumayag na lang siya? Is her what if.

Hindi na niya mabilang kung ilang beses na niyang tinanong iyon sa sarili niya.

The offer is tempting. Sinong hindi? Lahat sila, kahit iyong mga nakalabing limang apo na ata na taga-Ardwyad ay gustong maranasang pumunta sa labas ng mundo. Lahat sila gustong makilala ang mga sumulat at nagbigay buhay sa kanila. Ilang beses na niyang tinawag at binigkas sa utak niya ang pangalan ni Franco, para makipag-usap. Inside her head she knew, Franco already had been to the free world.

Madalas itong magkwento sa kanya.

Minsan tuloy gusto niyang makausap ang sumulat sa kwento nitong sina Franco at kung bakit binigyan niya ito ng ganoong powers.

"Malawak kasi yung pag iisip no'ng God namin."

Gusto niyang sampalin sa gulat si Franco dahil sa paglitaw nitong bigla sa tabi niya.

"Kaso, may limit ako. Alam mo naman, sa lahat ng villain isa ako sa pinakamaswerte dahil hindi nila ako pinugutan ng ulo, kinulong,o tinorture." nginitian siya nito.

"Alam mo may sinulat 'yong God namin." dagdag pa nito. Gusto niyang mapa-iling sa sinabi nito. God kasi ang tawag ni Franco sa author nila.

Napataas ang kilay niya at napaayos ng upo.

"Ano na naman?"

"Ako ang pinaka favorite niyang character."

"Yeah right, kasi kung hindi baka pinapatay ka na niya o pinabalatan ng buhay." sarkastikong sabi niya pa dito.

"Oo! Pero seryoso, sinabi niya 'yon! May dagdag na libro nga ata iyong kwento namin."

"Congrats!"

"Magkaka-lovelife na ata ako do'n." natatawang sabi niya.

"Oh 'di ikaw na!"

"Huwag kang magselos, gagawin kitang kabit."

"Gago ka!"

"I know. Pero narinig ko kanina, tinatawag mo ko ng paulit-ulit. Magtatapat ka na ba?"

"Tangina mo din," Miski mainis sa kanya, humagalpak pa ito ng tawa.

"Sige na, ano nga 'yon?"

Napa-iling na lang siya. Nang umalis kasi si Franco, kasama nito ang pink na papel kasama ang envelope.

"Payag ka na?"

Napalunok siya, bago tumango.

Wala namang mawawala kung susubukan 'di ba?

あなたも好きかも

BREAK THE WORLD(Living Is Dying) BOOK 2 of Hunting Kendra[ FILIPINO]

BREAK THE WORLD(Living Is Dying)COMPLETED -BOOK TWO OF HUNTING KENDRA Genre:Vampire/Werewolf SYPNOSIS NAGMULA sa angkan ng mga Bampira sina Halls, Oreo at Zain. Lumaki sila na busog sa pagmamahal sa kanilang ina na si Kendra, kalahating Bampira at mortal. Habang ang ama naman nilang si Timothy ay kalahating Lobo at Bampira. Naging matiwasay ang mga taon na nagdaan para sa pamilya nila sa mundo ng mga tao. Matapos na maganap ang pagkawasak sa tagong mundo--- ang Acerria. Kung saan nanirahan dati ang mga lahi ng Bampira, Lobo at mga naagnas na nilalang kung tawagin ng mga mortal ay Zombie. Ngunit sa pagdaan ng mga taon ay nagkaroon ng malaking digmaan sa kabilang mundo. Kaya upang sa ikalawang pagkakataon ay tuluyang mawasak ang Acerria. Nakaligtas sina Kendra at Timothy, ngunit sa kasawiang palad ang lahat ng nilalang sa Acceria'y tuluyang nakasama sa pagkaguho. Sa mga lumipas na taon ay muli silang bumangon, hindi nila hinayaan mabalewala ang sakripisyo ng ina ni Timothy; ang huling may purong dugo ng Bampira. Ngunit iyon ang inaakala nila... Dahil isang pangyayari ang magpapabago sa lahat. Pangyayaring kasugpong ng nakaraan. Nakaraan na siyang hahabol sa kanila sa kasalukuyan. Muling dadanak ng dugo sa magkabilang lahi sa mundo ng mga mortal. Na magiging dahilan ng pagkasawi nina Kendra at Timothy. Paano kung sa pagkawala ng mga magulang ay ang siyang pagdating ng bagong nilalang na magbibigay sa kanila ng ibayong pag-asa. Ngunit paano kung ang natitirang pag-asa na iyon ay tuluyang mawala at mapalitan ng 'di matatawarang pighati. Pighati na siyang wawasak sa mundong kanilang ginagalawan. "Dugo at laman ng banal ang siyang papawi sa lahat ng sakit, hanggang wakas upang bigyang daan ang bagong sibol na mundo..."

Babz07_Aziole · 幻想
レビュー数が足りません
17 Chs

Ang Gwapong Hardinero

Good day. Ako nga pla si Rein. Tisoy, 24 yrs old na ako ngayon 5'7 ang height at slim body may itsura nalaban sa pageant. ang kwentong ito ay hango sa karanasan ko mula nung 10 yrs old palang ako. Bata palang ako nun alam ko na sa sarili Kong may kakaiba sa akin.Ang tawag nila sa akin ay Rein Tisoy. Dahil sa may lahi akong American Pero dko nakilala si Papa na nakilala ni mama sa Olongapo. Andito na ako ngaun sa Bukid kasama ng lola at lolo ko sa Zambales. Masabi ko naman na marangya buhay namin kasi may mga katulong kami sa bahay at kasama na dun si kuya Caloy (Matangkad, Gwapo at Maskulado at Moreno ang nagparanas Sakin ng ligaya at sakit). Ang mama ko kasi ay Nasa US na at nakapag asawa ng U.S citizen na Pinoy din naman. Inaantay lng nila ako makatapos ng pagaaral at kukunin din dun. Tanghali na ako nagising dahil Gabi na kami nakauwi nila lola galing sa Kasal. Pang baba ko sa Sala dumeretso na ako sa kusina dun kasi malapit ang CR. Paglabas ko ng CR tinanong ako ni manang Anie (kasambahaya namin) kung gusto ko daw ba ng sinangag. Tumango nalang ako at wala pako sa wisyo at kagigising ko. Habang hinahanda ni Manang ang pagkain ko umupo ako sa Mesa at Dali akong tinimplahan ng gatas ni ate. Sa kinauupuan ko nahagip ng mata ko sa bintana na may lalakeng nakatakip ng kamiseta ang mukha habang nagpuputol ng Malagong halaman sa Hardin. Nakasandong manipis at Shorts na pangbasketball. namangha ako sa katawan nito dahil sa taglay nitong hulma. "Ate sino po Yong naglilinis sa Hardin" tanong ko Kay ate Anie. "Ah yan ba, si Caloy yan anak ni Mang Goryo Jan sa kabilang bahay" sagot ni ate Anie. "Te sya na bago boy nila lolo?'' tanong ko. "Ngayong bakasyon lang, nagaaral pa yan sa senior high si Caloy incoming grade 12 sa pasukan" paliwanag ni ate Anie. "Pupunta na nga pla ako sa palengke soy (nickname ko pinaikling Tisoy). Mamayang 10 am pakidalhan nalang si Caloy ng Meryenda, may kakanin at Suman Jan sa ref. "Opo Te ingat po" sagot ko. Wala pang 10 am Pero inasikaso ko kaagad ang Meryenda ni kuya Caloy dala na din ng excitement. Dumako na ako agad sa likod ng bahay kung San ko narinig na may nagtatabas ng mga Malagong halaman. Papalapit pa lang ako, titig na titig na ako sa katawan ni kuya Caloy. "Kuya Good Morning po. Magmeryenda ka po muna" inilapag ko sa papag ang pagkain. Narinig naman ako nito at tumango. "Good morning sir Rein. Ako po si Caloy bago ninyong boy." pakilala nito at tinanggal ang kamisetang nakabalot sa mukha. Namangha ako sa istura ni kuya Caloy 17 palang sya Pero para syang batang version ni EJ Falcon. mukhang mabait si kuya Caloy. Umupo sya at NASA gitna namin ang suman at kakanin. Nagtanggal sya ng Damit pangitaas kitang kita ko ang kabuoan ng katawan Nia na nagpapawis may abs at pormadong dibdib. Kaka-kain ko lang ng almusal Pero parang nagutom ako Uli. "Kuya Bale uwian ka po ba or stay-in ka po" tanong ko. "Stay-in ako dto sir, para may kasama daw po Kau ni ate Anie habang nasa hospital si lolo mo yan kasi bilin Sakin ng lola Mila mo'' paliwanag nito. "Kuya wag mo na po akong tawaging sir. Rein nlng po." Sabi ko. "Hahahaha" " Cge pla rein." patawang sagot nito. nakita ko ang mga ngiti ni kuya Caloy mas lalo itong nagpagwapo sakaniya. Pinagmamasdan ko sya habang kumakain sabay tingin nito Sakin at ngiti. napaiwas nlng ako ng tingin baka mailang si kuya Caloy Sakin ngunit alam Kong nahuli Nia akong nakatitig saknya. "Rein wala ka bang inumin Jan" tanong nito. " Ay kuya oo nga po Pla, ano pong gusto mo" tanong ko. "Ikaw" sagot Niya. "Ako po" mejo nagulat na may kilig. "Oo ikaw, ikaw ang bahala Pero kung may beer pwedi Nadin hahahaha". pabiro nitong bilin and Dali Dali akong kumuha ng Coke Casalo. Pagbalik ko habang nilalagyan ko ng Coke ang baso ni kuya tumayo ito at magtanggal ng short at boxer shorts nlng ang natirang suot. Muli itong umupo at tinaas ang paa sa papag na upuan at sumandal. "Rein boxer short muna ako hah ang init kasi dibale tayo lang naman dito.

DaoistXHTNxl · 幻想
レビュー数が足りません
5 Chs

レビュー結果

  • 総合レビュー
  • テキストの品質
  • リリース頻度安定性
  • ストーリー展開
  • キャラクターデザイン
  • 世界観設定
レビュー
ワウ!今レビューすると、最初のレビュアーになれる!

応援