Saeng Chul-ah! Saeng Chul -ah!
Saeng Chul! Saeng Chul!
Oppa!
Nasaan kana?
Cochue! Cochue! Cochue! Cochue!
Saeng Chul: Waaaah magandang umaga mga ibon, halaman, puno, prutas Ah, hahahaha! Ahahahaha!
Ya Nayang: Anak jusko, dito ka lang pala matatagpuan! (Dadadadadadada)
SC: (😔😔😔)
Yori: Hyeong, di ka na nasanay ganyan talaga yang si inang!
Buko: Oo nga, hmm! buti pa mangahoy na lang tayo para may maipanggatong.
SC: Ye! (Tango sa dalwang kapatid)
Yan Nayang: 50 taon asawa ni Yunuko Gen
Gen Yori: 13 taon, babae.
Gen Buko: 17 taong gulang
Gen Saeng Chul: 17 taong gulang
Ya Nayang: Yaaaah! Hoy saan kayo pupunta ha nagsasalita pa ko wag kayong bastos.
Habang naglalakad ang tatlo: (Di kayo makakakain ng tanghalian)
Kukuha pong panggatong... tugon nila.
Kayo talagaaaaaah! (sigaw kahit nasamalayo na)
Makalipas ang limang oras...
Tara na bilisan natin gutom na ko (Yori)
Buko: Tara na!
SC: Ye!
Makalipas ang isang oras...
(Nakarating na galing bundok)
Nay heto na kami may dalang prutas at mga gulay na rin...
Ah pagkaluto ay kumain na kayo!
Makalipas ang tatlumpong minuto...
Mga anak ito oh lugaw!
Salamat sa pagkain!!! (naupo sa kanikanilang pwesto)
Ah, Aigoo! Kakain na rin!
Hoo! Hoo!
SC: Nay nasaan po ang plato ko?
Ya Nayang: Nak nandyan hugasan mo kinainan ni Waki kanina dumating! Ah nak wag na di ka nga pala kakain... hahahaha parusa mo yan!
SC: (tumulo ang luha) sya naman may sabi sa labas ako matulog tapos ngayon...! 🥺🥺🥺 (Halos inaraw-araw na ganyan ang trato niya sa akin lalo tuwing nagsisilbi si Appa sa palasyo, minsan gugustuhin ko na lang rin magsilbi sa palasyo, hayst!)
(Lumabas...)