webnovel

UNTitled,DaoistJXCNpA1705198855

作者: DaoistJXCNpA
都市
連載中 · 2K ビュー
  • 2 章
    コンテンツ
  • レビュー結果
  • N/A
    応援
概要

Chapter 1เธอพลาด

ชีวิตเหมือนละคร

มีเด็กผูหญิคนหนึ่งเกิดมาไม่ตัดสินใจอะไรเองได้แต่เธอไม่เคยน้อยใจโชคชะตาเธอยิ้มเธอหัวเราะสนุกสนานแต่เวลาที่เธออยู่คนเดียวเธอต้องมานอนร้องไห้แทบทุกวันเมื่อเธอเริ่่มเติบโตเป็นสาวเธอเห็นเพื่อนๆซื้อเสื้อผ้าใหม่ๆำปเที่ยวในมี่ต่างๆแต่เธอไม่เคยไปไม่เคยรู้ว่าโลกภายนอกมันเป็นอย่างไรวันๆเธอไปโรงเรียนแล้วกลับบ้านจนเธอเกิดความคิดแปลกๆเพียงเพราะเธออยากไปดูโลกตอนกลางคืนบ้าง เธอคิดว่าถ้าเธอ

แต่งงานออกไปจะทำให้ชีวิตเธอเป็นอิสระ

จนทำให้เธอเจอกับผู้ายคนนึงและได้อยุ่กินกันฉันท์ผัวเมีย

เธอคิดว่าสามของเธอจะรักเธอคนเดียวจากการให้คำมั่นสัญญาเธอไม่เคิดหรือระแวงว่าสามีจะนอกใจเพราะเธอปรนนิบัติสามีทุกอย่าง

สามีบอกว่าขอเวลาที่ยวสักพักพอเบื่อจะเลิกเที่ยวเองจนเธอท้องก้อมีเื่องที่ไม่เคยคิดเกิดขึ้น

"เขานอกใจเธอ"เธอร้องไห้แทบเป็นสายเลือดเธอหวนกัไปคิดว่าถึแม้เมื่อก่อนพ่อแม่ไม่เคยให้อิสระแต่เขาก้อไม่เคยทำให้เธอเสียใจ

สุดท้ายแล้วเธอก้อให้อภัยเขาเขาสัญญาว่าจะไม่ให้เกอดขึ้นอีกเธอกลายเป็นคอารมณ์ร้ายขี้หึงขี้ระแวงแต่มันก้อเกิดขึ้นอีกจนได้มันหลายครั้งจนทำให้เธอเหนื่อยที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้สงสารแต่ลูกที่ต้องมาเจอและนับรู้เรื่องอะไรแบบนี้

เธอเลยคิดว่าอยากทำอะไรก้อทำจนเธอหันมากินเหล้าเพื่อดับปันหามีเพืีอนฝูงมากมาย

จนสามีจองเธอเริ่มแปลกใจว่าเมียของตนทำไมไม่โทรตามไม่หึงไม่หวง

หลังจากนั้นเธอก้อไม่สนใจเขาจนทำให้สามีคิดว่าเธอมีคนอื่น

แต่ความจริงแล้วเธอแค่อยากเมาให้หลับให้ลืมไม่ต้องคิดมากแต่เธอไม่เคยทิ้้งลูกของเธอเลย

ทุกวันนี้เธอกลับมีชีวิตที่ไร้อิสระไม่มีแม้แต่เพื่อน

ไม่มีแม้แต่คำว่าความสุขจากการที่เธอตัดสินใจผิดครั้งนั้น

นี่คือเรื่องจริงจากผู้หญิงคนหนึ่งมันอาจมองว่าเป็นเรื่องตลกแต่ชีวิตจริงของเธอมันมีมากกว่านั้น

บางทีชีวิตคนเราอาจไม่เหมือนกันขอให้เป็นคนดี

ไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนก้อน่าจะพอ

)ฝากไว้ให้คิด)

___-----___________________

คนมีฝันThe end เตือนใจเด็กวัยเรียนติดตามตอนต่อไป

あなたも好きかも

HATE YOU : ยิ่งเกลียดเธอก็ยิ่งรักเธอ

"จดหมายนี่น่ะ ของเธอใช่ไหม?" เด็กหนุ่มมัธยมปลายหน้าตาดีชูซองจดหมายสีชมพูต่อหน้าคนส่งจดหมายและ...ผู้คนทั้งโรงเรียน "อื้อ ของเราเอง..." เด็กสาวตัวอ้วน ผิวดำ หน้าตาไม่ได้มีอะไรโดดเด่นเลยแม้แต่น้อยตอบด้วยความขัดเขิน เขารู้ได้ยังไงว่าเป็นเธอ? ยิ่งต่อหน้าทุกคนแบบนี้ยิ่งประหม่าเป็นที่สุด แคว้ก!! เด็กหนุ่มฉีกซองจดหมายทิ้งพร้อมเหยียดยิ้มให้แก่เธอ เขาเดินไปจับมือเด็กสาวที่มีใบหน้าตาสวยงาม น่ารัก มายืนข้าง ๆ ทำให้เจ้าของจดหมายรู้สึกเจ็บแปลบในใจ คนรอบข้างต่างพากันหัวเราะเย้ยหยันเธอราวกับว่าตัวเธอนั้นเป็นตัวอะไรสักอย่างที่น่ารังเกียจของสังคม "ขอบใจที่รู้สึกดีกับฉันนะ แต่อย่างที่เห็นว่าฉันมีแฟนแล้ว...ถึงไม่มีฉันก็ไม่เลือกเธอหรอก ไปศัลยกรรมมาให้เรียบร้อยก่อนไป้! แล้วค่อยมาส่งจดหมายรักมาอีก จะว่าไปก็สงสารหมอว่ะ! ฮ่าๆ อาจจะทำงานหนักก็ได้กว่าจะทำให้ผีอย่างเธอมาเป็นคน" เด็กหนุ่มคนนั้นพูดจาไม่รู้ถึงจิตใจของอีกฝ่ายว่าจะเจ็บปวดสักเพียงไหน เด็กสาวตัวอ้วนมองเขาแล้วก็น้ำตาไหลออกมา...เพื่อนๆของเธอเดินฝ่าฝูงชนเข้ามาปลอบใจแล้วต่อว่าคนตรงหน้า ช่างใจร้ายเหลือเกิน... "จะด่าจะว่าอะไรฉันก็ช่าง แต่คนที่ไม่เจียมสารรูปแบบยัยอัปลักษณ์นี่น่ะแม่งน่าขำว่ะ นี่ๆ ก่อนจะไปหาหมอศัลยกรรมน่ะ ลดน้ำหนักลงให้ได้สักกิโลก่อนเถอะ ฮ่าๆ" ใครๆก็ชอบคนสวยคนหล่อด้วยกันทั้งนั้น เด็กสาวตัวอ้วนก็เช่นกัน.. เธอได้แต่มองผู้คนที่หัวเราะเยาะเธอด้วยความเจ็บปวดในใจ ในเมื่อคนบนโลกนี้ต่างให้หน้าตาเป็นตัวชี้วัดในหลายๆสิ่ง นี่คือสิ่งที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนครั้งใหญ่ในชีวิตของเธอ เด็กสาวตัดสินใจขอทางบ้านลาออกจากโรงเรียนและย้ายไปเรียนที่อเมริกาโดยติดต่อแค่กลุ่มเพื่อนสนิทที่จริงใจต่อเธอเพียงเท่านั้น ความผิดหวังและการถูกดูหมิ่นจากคนที่เธอแอบปลื้มมานานนั้นสร้างรอยแผลเอาไว้ในใจจนลึกยากที่จะรักษาให้หาย เธอตั้งมั่นไว้ไม่ว่าชายใดบนโลกนี้จะแสนดีหรือรูปหล่อปานเทพบุตรมาจุติ...ก็อย่าได้หวังว่าจะได้ตัวและหัวใจของเธอไปครอบครอง

Thunyarat_Si · 都市
レビュー数が足りません
1 Chs