0363

บทที่ 363 : การประชันลายมือ?

______________________________________________

ทั่วทั้งสวนเต็มไปด้วยกลิ่นหมึก

โดยเฉพาะกลิ่นกระดาษเซวียนจื่อที่ลอยฟุ้งในอากาศ

"อาจารย์หวัง"

"โอ้ คุณหลิ่ว"

"ปรมาจารย์เฉินก็มาเหรอครับ ท่านมาจากที่ไหนครับนี่?"

"มาจากเซี่ยงไฮ้น่ะ วันแซยิดใหญ่[1]ท่านเว่ยทั้งที ไม่มาได้ยังไง"

ต่างก็เป็นคนในวงการเดียวกัน ทุกคนจึงคุ้นหน้ากันดี จับกลุ่มคุยกันวงละสองสามคน เหมือนไม่ได้พบกันมานาน

คนที่ถูกทิ้งมีเพียงจางเย่คนเดียว มีหลายคนที่เห็นชายหนุ่มแต่ไม่มีใครจำได้ ต่างคิดว่าเขาสวมแว่นดำดูแปลกแยกและอายุยังน้อย จึงไม่มีใครสนใจ ส่วนซูน่าเดินเป็นเพื่อนคุณพ่อซูไปทักทายพวกเพื่อนพ้อง ขณะที่อู๋เจ๋อชิงนั่งคุยกับคนอยู่อีกด้าน จางเย่จึงหาเก้าอี้นั่งลงเอง เมื่อเช้าเขาไม่ทันได้กินอะไรมา จึงคว้าชาบนโต๊ะมาดื่มไปก่อน ไม่พูดก็รู้ว่าชานี่เยี่ยมแค่ไหน เขาดื่มชาไปถ้วยหนึ่ง ยังคงรู้สึกไม่พอใจก็เริ่มแกะเม็ดแตงเข้าปากด้วย ไม่คิดว่าตนเองเป็นคนนอกสักนิดเดียว

"หมอนั่นใครน่ะ?"

"เหมือนไม่รู้จักนะ"

"ใครพาคนที่บ้านมาไหม? หิวขนาดนั้นเชียว?"

"เห็นตอนเข้ามาก็มาพร้อมกับลูกสาวอาจารย์ซูนะ"