ข้ามมิติรักแท้ทะลุออนไลน์ : ตอนที่ 32 ขอบคุณนะครับ

" .. ใจมันจำเธอไม่จาง

ห่างกันไปไม่นาน

นอนละเมอมันทุกวัน

ก็ใจมันต้องการจะเจอ

.. ฉันจึงต้องวนกลับมา

หมุนมาให้เจอกับเธอ

ตามมาตื้อกันจนเจอ

มาจนกว่าเธอจะให้ใจ

.. ก็เพราะว่าตัวฉันเป็นอย่างบูมเมอแรง

ขว้างไปยิ่งแรงยิ่งกลับมาเร็ว

ฉันเป็นอย่างบูมเมอแรง

ขว้างไปทุกแห่งก็มาที่เดิม.. "

( เพลง: บูมเมอแรง / ศิลปิน : เบิร์ด ธงชัย แมคอินไตย์ )

ณนนท์ หันไปหยิบโทรศัพท์มือถือส่วนตัว มากดดูความเคลื่อนไหวที่ส่งเสียงเตือน!!

ติดต่อกันหลายครั้ง มีผู้กดไล้ค์ให้กับโพสท์ล่าสุดของเขาและย้อนไปกดให้กับโพสท์

เก่าๆ ของเขาอีกนับสิบกว่าภาพ ผู้ที่กดไล้ค์นี้เป็นคนๆ เดียวกันเสียด้วย แต่ เอ๊ะ!!

" ใครอ่ะ? ไม่ใช่แฟนคลับเก่าๆที่คุ้นเคยนี่หว่า?

ไหนขอไปดูโปรไฟลท์สักหน่อยซิ "

พระเอกคนดัง ผู้กำลังพักผ่อนแบบส่วนตัวภายในบ้านในคืนค่ำของวันปล่อยผี!!!!!

แต่เขากลับไม่มีผีให้ออกไปปล่อย นี่สิ!! มันคือปัญหาส่วนตั๊วส่วนตัว

ของหนุ่มรูปงามแถมโสดสนิท เยี่ยงเขานี่เอง หุ หุ !!

" .. ก็เพราะว่าตัวฉันเป็นอย่างบูมเมอแรง (ฉันเป็นอย่างบูมเมอแรง)

ขว้างไปยิ่งแรงยิ่งกลับมาเร็ว (ขว้างไปยิ่งกลับมาเร็ว)

ฉันเป็นอย่างบูมเมอแรง (ฉันเป็นอย่างบูมเมอแรง)

ขว้างไปทุกแห่งก็มาที่เดิม

ฮู้ว..... ......... ..........."

( เพลง : บูมเมอแรง / ศิลปิน : เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย์ )

.......

ว่าแล้วณนนท์ ก็กดตามไปดูโปรไฟลท์ใหม่

ที่ซึ่งมีรูปภาพบุคคลและชื่อซึ่งไม่เป็นที่คุ้นเคยต่อการจดจำของเขา

ในฐานะกลุ่มแฟนคลับประจำของพระเอกคนดัง

" *แม่เพนกวินลูกสาม*!? ตกลงเธอเป็นใคร?

สงสัยจะชอบดูการ์ตูน หรือพวกสารคดีสัตว์โลก นะนี่!

ตั้งชื่อโปรไฟลท์ และใช้รูปโปรไฟลท์แบบนี้ อ่ะ! "

ณนนท์ พูดพึมพำคนเดียว โดยมีเจ้าอ้วนโรนัลโด้ สุนัขที่เปรียบเสมือนลูกชาย

หัวแก้วหัวแหวน ตัวเดียว!! ของพระเอกหนุ่มโสดอย่างเขา เผยอหน้าชูคอขึ้นมา

มองการเคลื่อนไหวของนายของมัน ด้วยดวงตาคู่โตสีดำมีแววซุกซนขี้เล่น

ทันที! ที่ณนนท์ ได้เห็นภาพๆ แรก ซึ่งเป็นภาพถ่ายตัวจริง

ของเจ้าของโปรไฟลท์ปริศนา!! เขาถึงกับอ้าปากหว๋อ!

ยกมือถือค้างเอาไว้ในท่าจ้องมองอย่างไม่วางตา!! สตั๊น!!

ไปชั่วขณะหนึ่ง กันเลยทีเดียว จน *นังโด้* เอียงคอมองป๋าของมัน

อย่างงงๆ ตามไปด้วย มันเลยเห่าถามเจ้านายเสียเลย

" โฮ้ง! โฮ้ง ๆ ๆ ๆ!!!!! "

" นิมนิม? ใช่คุณนิมนิมจริงๆ รึเปล่านี่ !!??? "

ภาพของหญิงสาวคนหนึ่ง ยืนยิ้มหวานอย่างมีความสุขอยู่กึ่งกลาง

ระหว่างหนุ่มน้อยรูปหล่อทั้งสามนาย รึนี่จะเป็น....อิทธิฤทธิ์อันรุนแรงมหัศจรรย์

แห่งคืนวันฮาโลวีนปีนี้? กำลังแสดงอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์แก่พระเอกละครทีวีชื่อดัง

ผู้ไม่เคยรู้สึกใจเต้นแรง!! มากกกกก!! ขนาดนี้มาก่อนในชีวิต

เพราะเขากำลังรู้สึกชาไปทั้งตัว ในขณะที่หัวใจของเขากำลังตีกลองในจังหวะซุมบ้า!!

พร้อมทั้งโห่ร้องแหกปากก้องไปทั้งบ้าน ปานประหนึ่ง!!ว่าทีมฟุตบอลอาร์เซนอล

เอาชนะประตูทีมแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด ได้ กระนั้น(เยย!!) โห่ๆๆๆ!!!!!! ฮิ๊ว!!!!!!!!

" ใช่ ! ใช่จริงๆ ด้วยคุณนิมนิม!!

นี่ไงไอ้ต้าวทั้งสาม!!! โตกันขึ้นเยอะเลย ตั้งปีแล้วสินะ!!

โอ๊ยยยยย!!! นังโด้!!!! มามะ ป๊าขอฟัดแกหน่อย หมั่นเขี๊ยว!!!! "

ณนนท์ กดไล่ดูภาพของเจ้าของโปรไฟลท์ที่ใช้ชื่อว่า : *แม่เพนกวินลูกสาม*

ด้วยความดีอกดีใจจนออกนอกหน้า เพราะเขาไม่ต้องเก็บอาการใดๆ ทั้งสิ้น

ในขณะอยู่ภายในบ้านของตัวเอง และเมื่อความยินดีปรีดามาถึงขีดสุด

ณนนท์จึงรีบหันไปหาโรนัลโด้ผู้ซึ่งกำลังงง กับท่าทางของปะป๊าผู้ใจดีมากของมัน

พระเอกหนุ่ม คว้าหมับเข้าที่กลางลำตัวอ้วนกลมนุ่มนิ่มของนังโด้

ก่อนที่จะอุ้มขึ้นมาหอมฟอดใหญ่ แล้วกอดไว้แนบอกอย่างดีอกดีใจ

" นังโด้เอ๊ย! แกหนะไม่รู้หรอกว่าชั๊นดีใจมากขนาดไหนคืนนี้? วู๊วววววว!! วู๊ !!!!! "

เขาเกิดอาการพูดอย่างเข้าใจกับสุนัขตัวโปรดเข้าให้

" นังโด้ แกรู้ไม๊ ว่าชั๊นรอเค้ามานานมากแค่ไหน? จะตามหาก็ไม่รู้ว่าจะต้อง

ตามหายังไง? เพราะหลังจากคืนนั้นแล้ว ชั๊นก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวของเค้าเลย "

แขนอันกำยำล่ำสันด้วยกล้ามเนื้อแน่นๆ ที่แข็งแรงจากการออกกำลังกายอยู่เป็นประจำ

ของณนนท์ กอดโรนัลโด้เอาไว้กับตัว ในขณะที่มืออีกข้างหนึ่งนั้นกำลังไล่กดดู

ภาพถ่ายมากมายที่นิมนิมได้โพสท์เอาไว้ ในแต่ละช่วงเวลาที่ผ่านมา

" เอ.. แปลกจริง? ทำไมไม่มีภาพถ่ายกับสามีของเค้าเลยสักภาพนะ?

หรือว่าหนึ่งปีผ่านไปนี้ เค้าจะเลิกกันแล้ว!!?? "

" #เรายังมีชีวิตอยู่ เพื่อขอบคุณความดีงามของทุกองค์ประกอบ

ซึ่งอยู่รายรอบชีวิตเล็กๆของเรานี้.. มนุษย์คือสัตว์สังคมมวลเล็กๆ

ในท่ามกลางโลกที่กว้างใหญ่ มีมากมายที่เรายังไม่รู้มากกว่าที่เราเคยรู้...

ลมหายใจของเรามีคุณค่าเสมอมากับความตั้งใจต่อการมองเห็น

แล้วลงมือกระทำสิ่งที่ดีงามต่อกันต่อๆ ไปไม่สิ้นสุด....

และจากวันนี้ไปเรามิอาจรู้แน่ชัดว่าอะไรจะเป็นไปในอนาคต?

แต่สิ่งหนึ่งที่เราเลือกกำหนดได้เสมอนั่นคือ

#ฉันจะมีสติให้มากยิ่งขึ้นกว่าที่เคยมี

#และฉันจะเลือกทำแต่สิ่งที่ดีที่สุดในเวลาที่เหลืออยู่นี้ "

ณนนท์ อ่านออกเสียง*ข้อความใต้ภาพถ่าย* ของนิมนิมภาพหนึ่ง

" ภาพนี้โพสท์เมื่อ 12 มกราคม 2564 นี้นี่หว่า..?

ทำไมดูเศร้าๆ เหงาๆ แบบนี้? รึว่าเค้าเลิกกับสามีของเค้าจริงๆ? "

ในขณะที่ณนนท์ กำลังกดไล่ดูโพสท์และภาพถ่าย

ในโปรไฟลท์ของนิมนิม อยู่นั้น

นิมนิม ก็กำลังกดดูภาพถ่ายในโปรไฟลท์ของพระเอกชื่อดัง

พร้อมทั้งครุ่นคิดถึงณนนท์ เช่นกัน

" อืม... เป็นถึงพระเอกละครทีวีชื่อดังมาตั้งแต่หนุ่มๆเลยนะนี่!!

โห!!! ตัวจริงดูไม่เหมือนคนดังเลยอ่ะ น่ารักจังเลย

ว่าแต่.... คุณนนท์ เค้าจะจำเราได้ไม๊น๊า? "

หญิงสาวผู้มีรูปร่างหน้าตาดูอ่อนวัยกว่าอายุขัยจริงของเธอนับสิบปี

ครุ่นคิดถึงเรื่องราวในอดีตกับพระเอกหนุ่มรูปหล่อผู้มีอัธยาศัยไมตรีที่น่าชื่นชมยิ่งนัก

" เค้า.. ไม่น่าจะจดจำเราได้ เพราะแต่ละวันนั้นชีวิตของเค้าผ่านการพบกับผู้คน

มากมาย จริงสิ! ถ้าเราเป็นเค้าเราก็จำ *ตัวเรา* ไม่ได้เหมือนกันแหละ

เอ๊อ!!!.... จะไปหวังอะไรกับพระเอกคนดังขนาดนี้ เนอะ!! "

" ว่าแต่ คุณนิมนิมเค้าคงรู้ว่าเราเป็นพระเอกชื่อดังแล้วสินะแบบนี้?

แล้วเค้าจะทักเรามาไม๊อ่ะ? นังโด้ เอ้ย! นังโด้!! เอ็งว่าเค้าจะทักป๊า มาไม๊ว๊า? "

ด้านฝั่งณนนท์เอง ก็กำลังลุ้นให้นิมนิมยังคงรู้สึกดีๆ กับเขา

และทักแชทเขาขึ้นมาเพื่อแสดงออกให้เขารู้ว่า : เธอจดจำเขาได้

แม้เวลาของการได้พบกันนั้น จะผ่านพ้นไปแล้วถึงหนึ่งปีกว่า

" น่ารักจังเลย รักน้องหมาเหมือนบ้านเราด้วยสิ!

เอ๊ะ!! มีเด็กผู้หญิงอยู่ด้วย ใครอ่ะ? มีลูก!

แต่งงานแล้ว!! ใช่ป่าวว๊าาาา? "

ทางฝ่ายของนิมนิม ก็แทบจะไม่ต่างกันเลย เพราะเธอกดไล่ย้อนดูภาพ

มากมายของณนนท์ พร้อมๆ กับพูดอยู่คนเดียว อมยิ้มหัวเราะ และรู้สึก

มีชีวิตชีวาขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก แต่แล้วสีหน้าท่าทางและอารมณ์ของเธอ

ก็เปลี่ยนไป เมื่อเห็นภาพหลายๆ ภาพของณนนท์ กำลังอุ้มเด็กผู้หญิงตัวขาวๆ

อ้วนจ้ำม่ำน่ารักน่าชังอยู่ ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความรักและความสุขใจ