ข้ามมิติรักแท้ทะลุออนไลน์ : ตอนที่ 12 กระเสือกกระสน

เสียงกรีดร้องในดวงจิตคิดถึงลูก

ผู้ไม่รู้ว่าแม่ถูกความตายประกบ

เสี้ยววินาทีแห่งชีวิต ฤา เป็นศพ

ต้องนอนสงบตายโดดเดี่ยวมิทันลา

...

สำหรับนิมนิมแล้ว ชีวิตทั้งหมดของเธอหลังการตัดสินใจขอหย่าจากอดีตสามี(คุณพ่อของลูกชายทั้งสามคน) นิมนิมได้ทุ่มเททั้งหัวใจและทุกลมหายใจ เพื่อชีวิตของลูกชายตัวเล็กๆที่แสนน่ารักน่าทะนุถนอมปานเทวดาตัวน้อยๆลงมาจุติบนโลกมนุษย์ นี่คือความรู้สึกทั้งหมดของสตรีผู้ตกเป็นแม่ม่ายและกลายเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวเมื่ออายุได้เพียง 37 ปี

คืนนี้ วันที่ 30 พฤษภาคม พุทธศักราช 2554 (4 ปีหลังการหย่าร้าง) หลังการสูญเสียทรัพย์สินมรดกทุกสิ่งทุกอย่างที่จับต้องได้ทางโลกไปพร้อมๆกับคำว่า "อดีตภรรยา"

ที่เธอได้รับมา ชะตาชีวิตกำลังส่งพายุทอร์นาโดพัดกระหน่ำทำลาย!! หมายเอาชีวิตคือลมหายใจของนิมนิม ไปจากลูกชายตัวน้อยๆที่ไร้เดียงสา ซึ่งกำลังรอคอยแม่กลับจากทำงาน อยู่กันตามลำพังสามคนพี่น้องในห้องคอนโดมิเนียมเล็กๆ เขตพระนั่งเกล้า จังหวัดนนทบุรี

มันจักต้องดำเนินและเป็นไป ตามกรรมลิขิตเอาไว้

เฉกเช่นนี้แล้ว จริงๆหรือ ?

ระหว่างกายทิพย์(กายใน) ที่ลอยเด้งสูงขึ้นมาหลุดออกจากกายเนื้อ(กายรูป, กายนอก)

กับกายเนื้อที่กระเด็นลอยละลิ่วลงไปนอนหงายอยู่กลางพื้นถนนคอนกรีต

"จิตของนิมนิม" รับรู้ถึงการแตกสลายทุกอณูธาตุ

ที่ประกอบเป็นตัวตนและชีวิตของคนๆหนึ่ง

นี่คือครั้งแรกของประสบการณ์ตายทั้งเป็นแบบสดๆ ที่เธอมีสติทุกขณะจิต

รับรู้อยู่ทุกช่วงเวลาว่าอะไรกำลังเกิดขึ้นกับตัวเอง? แต่...ณ เวลานี้ตอนนี้!

เธอไม่สามารถตัดสินใจได้ด้วยตนเองอีกต่อไปแล้วว่า เธอกำลังจะนอนตายโหงจริงๆ

อยู่ที่นี่ หรือ กายทิพย์ที่ลอยละลิ่วมองเห็นทุกอย่างอยู่ข้างล่างอย่างชัดเจนนี้

จะต้องทำอะไร? ยังไง? ต่อไป ?

ทันใดนั้นเอง ลำแสงสีทองอมขาวสว่างจ้า++++++++++

พลันปรากฎสาดส่องตรงมาที่กายทิพย์อันใสกระจ่างดุจแก้ว

แต่เบาหวิวไร้น่ำหนักยิ่งกว่าปุยสำลีของนิมนิม

เหมือนมาเพิ่มพลังงาน และขับไล่มือปีศาจที่ยื่นชูชันไขว่คว้าขึ้นมาให้พ้นพื้นใต้ถนน

เพราะนิมนิมได้ยินเสียงกรีดร้องลั่นโหยหวนทรมาน และหวาดกลัวอย่างสุดขีด

เหมือนคนจำนวนมากถูกน้ำกรดรดราดเข้าใส่ ความมืดทะมึนในหลุมดำใต้พื้นถนนแห่งนั้นพลันเลือนหายวับไปกับตา

หลังจากแสงสีทองอมขาวสว่างจ้าสาดส่องไปทั่วบริเวณ ที่เกิดอุบัติเหตุแห่งนี้

" รีบกำหนดจิตกลับเข้าร่างเดี๋ยวนี้ !!!! "

เสียงอันทรงพลังอำนาจเสียงเดิม ที่แยกไม่ออกว่า

เป็นเสียงของสตรีหรือบุรุษกันแน่?

ออกคำสั่งแก่นิมนิม ผู้ซึ่งจิตกำลังหาทางไปต่อเองไม่เป็น.....

"รู้หนอๆๆ กลับเข้าร่างหนอ ๆ ๆ ๆ ๆ"

นิมนิม รีบตั้งสติรวบรวมพลังสมาธิกำหนดจิต เพื่อดึงดูดกายทิพย์

ที่ลอยละลิ่วอยู่ข้างบนอากาศ ให้ค่อยๆลอยลงมานอนแนบลงไป

กับกายเนื้อของตนเองที่นอนหงายแต่ไม่ได้สลบหรือหมดสติ อยู่บนพื้นถนนรัชดาภิเษก

อันเปียกสกปรกเลอะเทอะ เพราะสายฝนที่กำลังเทลงมา

"เจ็บหนอๆๆ

ปวดมากหนอ ๆๆ

ตายหรือยังหนอ ๆ ๆ ?"

นิมนิม กำหนดสติรับรู้อาการทุกๆอาการ ในทันทีที่กายทิพย์นอนแนบซ้อนเข้าทับกับกายเนื้อของตนเองอย่างแนบสนิท เธอกลับมามีความรู้สึกทางร่างกายตามปกติ แต่เธอกลัวที่จะไม่ได้มีโอกาสครั้งสุดท้าย ในการได้กลับไปพบเพื่ออำลาลูกชายตัวน้อยทั้งสามคนของเธอหากว่าเธอจะต้องตายแล้วจริงๆในคืนนี้

" มาช่วยกันหน่อย ๆ ๆ ๆ ๆ

เป็นน้องผู้หญิงคนที่ตกรถเมล์ มาช่วยอุ้มน้องออกจากถนนเร็วเข้า ๆ ๆ ๆ

ใครก็ได้ ออกไปยืนโบกรถ ที่กำลังวิ่งมาเลนส์นี้ให้หน่อย เดี๋ยวรถคันอื่นจะวิ่งมาทับคน!! "

เสียงแม่ค้าผู้หญิงที่ยืนขายสินค้าอยู่ริมฟุตบาท หน้าห้างสรรพสินค้าใจกลางกรุง

ตะโกนสุดเสียง เธอวิ่งลงมาที่ถนนเป็นคนแรกที่เห็นเหตุการณ์

พร้อมๆกับตะโกนขอความช่วยเหลือจากพ่อค้าแม่ค้าคนอื่นๆ

ความชุลมุนวุ่นวายเกิดขึ้นบริเวณนั้น ทุกคนต่างตะโกนบอกกันต่อๆไป

พร้อมทั้งแต่ละคนต่างรีบวิ่งลงมาที่พื้นถนนเพื่อเข้ามาช่วยเหลือร่างของนิมนิม