บทที่ 49 : สหายต่างแดน
"...ท่านถอยออกไป...ข้าคุมตัวเองไม่ได้"
เซี่ยหยางส่งเสียงกระท่อนกระแท่นบอก เมื่อเห็นหนานเหอเข้ามาใกล้ คนถูกห้ามกลับส่ายหน้าตอบ
"ท่านรู้ดีแก่ใจ สามภพนี้ไม่มีผู้ใดห้ามท่านได้ ข้าเองก็เป็นเช่นนั้น"
กล่าวจบ เซียนวารีก็รวบรวมลมปราณ เดินพลังวิญญาณ พารัศมีสีน้ำเงินโอบล้อมรอบร่าง เรียกกระแสน้ำจากธารสายเล็กลอยละล่องเข้าโอบล้อม ครอบร่างเซียนอัคคีไว้ ดูราวกับหลังคาน้ำครึ่งวงกลม เขาผายฝ่ามือทั้งสองออก บังคับให้กระแสน้ำเหล่านั้นไหลเวียนคงที่ ป้องกันไอร้อนผ่าวของไฟที่แผ่จากกายของเซียนอัคคีไม่หยุดหย่อน
ขณะเดียวกัน คลื่นพลังมหาศาลที่สลายเรือนหออันงดงาม ก็เป็นเข็มทิศให้ต้าป๋อและเหม่ยจีตามมาพบต้ามู่ถง พวกเขาสองสามีภรรยารีบวิ่งเข้ามายืนเคียงข้างเจ้าเขตปีศาจ และมองฟางเหนียงผู้หลบหลังเซียนอย่างผิดหวัง
"ฟางฟาง! มาทางนี้"
เหม่ยจีร้องเรียก แต่ฟางเหนียงเมินหนี หันมองหนานเหอที่กำลังทุ่มเทพลังปกป้องดินแดนแห่งนี้ไว้อย่างยากลำบาก ด้วยคลื่นพลังที่ตีแผ่จากเซียนอัคคี มากมายมหาศาลชนิดที่ไอร้อนทะลุม่านน้ำออกมาด้วยซ้ำ
"ทำไมเขาถึงใส่ใจข้า เราไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ"
ロックされた章
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください