บทที่ 40 : นิทาน
ใบหน้างดงามของสตรีผู้ครองอาภรณ์มงคลสีแดง ประกายระยิบระยับ เปื้อนด้วยรอยยิ้มเบิกบานใจ เข้ากอดคล้องแขนบุรุษคู่รัก เหล่าปีศาจพากันโห่ร้องยินดี ปรบมือกันถ้วนหน้า ไม่มีผู้ใดสังเกตความตกตะลึงของไป๋อวิ๋น นอกจากเซี่ยหยาง ทว่า บุรุษรูปงามเจ้าของงานมงคลก็ยกมือปรามเสียงเหล่านั้นไว้ก่อน เรียกความสนใจของเขาหันมองต่อ
"ขอบใจ...ขอบใจ...ข้า ต้ามู่ถง และภรรยา องค์หญิงฟางเหนียงซาบซึ้งน้ำใจของพวกท่านที่มาร่วมยินดีนัก ราตรีนี้ เขตจงโจว ไม่มีชนชั้น โปรดลุกขึ้น ร่วมกินดื่มกันให้เต็มที่ ผู้ใดไม่สนุกสนานไปกับงาน ข้าจะถือว่าทรยศต่อความหวังดีของข้าและน้องหญิง ดื่ม! กิน! สำราญกันให้สะใจเถิด!!"
"ฮู้!!!!"
'ปังๆๆ'
ท่ามกลางเสียงโห่ร้องของปีศาจ เสียงกัมปนาทก็ดังกึกก้องขึ้น พลันปรากฏพลุไฟสีทองแตกกระจายกลางฟากฟ้านับสิบๆดอก เฉกเช่นทุ่งบุปผายักษ์สีอร่าม เหล่าหงส์เพลิงหลายสิบตน โบยบินอยู่เหนือพลุไฟเหล่านั้น ต่างกระพือปีก พาเปลวอัคคีวาดผ่านอากาศ ขีดเขียนคำอวยพรต่อคู่บ่าวสาว
"...ขอให้ครองรักกันตลอดชั่วอายุขัยแดนบรรพกาล เอ๊ะ! ดับไปแล้ว นั่นๆ! มีคำใหม่ปรากฏต่อด้วย"
ロックされた章
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください