บทที่ 374 พี่จิ่วอหังการ ราชาองค์ใหม่
เขาเดินออกมาจากหลุมทีละก้าวๆ ร่างโงนเงนไปมา เสื้อผ้าวิ่นแหว่งพาดอยู่บนร่างผอมบาง ส่วนใบหน้าของเขานั้น เปรอะเปื้อนไปด้วยฝุ่น จนยากที่จะมองเห็นใบหน้าที่แท้จริง
แต่ต่อให้เป็นเป็นเช่นนี้ อวี๋หวั่นก็ยังจดจำเขาได้ “เยี่ยนจิ่วเฉา!”
ทุกคนในที่นั้นตกตะลึง นี่คือเยี่ยนจิ่วเฉา?
เสื้อผ้าของเขาขาดวิ่นจนดูไม่ได้ ทว่านี่คือเสื้อผ้าของเยี่ยนจิ่วเฉา แต่...พวกเขาไม่อาจสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของ
เยี่ยนจิ่วเฉาแล้ว…
ทุกคนยังคงรู้สึกเหลือเชื่อ แต่ก็คิดว่าอวี๋หวั่นไม่มีทางจำคนผิด อีกฝ่ายเงยหน้าขึ้นมองพวกเขา ดวงตาคู่นั้น เป็นเยี่ยนจิ่วเฉาไม่ผิดแน่
“อา...” ชิงเหยียนอ้าปากพะงาบ เขาอยากพูดบางอย่าง แต่คำพูดกลับติดอยู่ที่ริมฝีปาก
“เยี่ยนจิ่วเฉา!” อวี๋หวั่นส่งเสี่ยวเป่าให้อาเว่ย แล้วเดินตรงไปหาเยี่ยนจิ่วเฉา
‘อาหวั่น!’ จิตใต้สำนึกของชิงเหยียนบอกให้หยุดอวี๋หวั่นไว้ เขาสัมผัสได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เพียงแต่ว่าเขาก็บอกไม่ได้เช่นกันว่าสิ่งใดที่ผิดปกติ
สุดท้ายแล้วชิงเหยียนก็ไม่ได้พูดออกไป
อวี๋หวั่นเดินข้ามซากปรักหักพังบนพื้น มายังเบื้องหน้าของเยี่ยนจิ่วเฉา
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください