Vol.2-301 ลิขิตสวรรค์

บทที่ 301 ลิขิตสวรรค์

ปรมาจารย์พิษอาวุโสเมิ่งนำราชินีสัตว์พิษกลับมายังสำนักราชครู

ราชครูและหนานกงหลีรออยู่นานแล้ว แม้ว่าราชินีสัตว์พิษจะไม่ใช่สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ แต่ก็เป็นสัตว์พิษที่ใกล้เคียงกับสัตว์ศักดิ์สิทธิ์มากที่สุด หลายปีที่ผ่านมา พวกเขาไปหาร่องรอยของมันบนเขาหลายครั้ง แต่ก็กลับมามือเปล่าทุกครั้ง

บัดนี้ได้เห็นแล้วจริงๆ แม้แต่ราชครูก็ยังอดตื่นเต้นไม่ได้

ปรมาจารย์พิษอาวุโสเมิ่งเดินเข้าไป ค่อยๆ เปิดฝากล่องเบาๆ แล้วหยิบขวดมรกตที่ใส่ราชินีสัตว์พิษออกมา

เขาหยิบชามหยกออกมาจากกล่องซึ่งพกติดตัวไปออกมา “ราชครูได้โปรดให้คนนำน้ำแข็งก้อนมาใส่สักหน่อย”

ราชินีสัตว์พิษชอบความเย็น เมื่อวางไว้บนน้ำแข็ง มันก็เกียจคร้านไม่ยอมขยับ

ราชครูให้ลูกศิษย์ไปนำน้ำแข็งมาจากห้องใต้ดิน

ปรมาจารย์พิษอาวุโสเมิ่งเคาะน้ำแข็งหนึ่งก้อนลงในชาม จากนั้นจึงสวมถุงมือเส้นเงิน เปิดฝาขวดมรกต และเทสิ่งของเล็กๆ ในขวดออกมา

ในที่สุดทุกคนก็ได้เห็นราชินีสัตว์พิษสีขาวราวกับหิมะ แม้จะเรียกว่าคางคกหิมะ แต่มันไม่ใช่คางคกตามความหมาย หากแต่บางครั้งมันสามารถส่งเสียงร้องคล้ายคางคกออกมา