Vol.2-049 ตอกกลับคือเจ้า

บทที่ 49 ตอกกลับคือเจ้า

กินน้ำใต้ศอกมิได้เรียกว่าไม่ได้รับความเป็นธรรม เช่นนั้นต้องเป็นอย่างไร?

อวี๋หวั่นรู้สึกหงุดหงิดกับคำพูดเหล่านี้ ทว่ายามเธอสงบลงแล้วลองคิดดู เยี่ยนไหวจิ่งก็คงเป็น ‘ผู้ชายเลว’ เช่นนี้เป็นปกติอยุ่แล้ว เธอไม่อาจใช้แนวคิดผัวเดียวเมียเดียวแบบสมัยใหม่มาวัดผู้ชายโบราณได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งบุรุษที่อยู่ในจุดสุดยอดทางอำนาจ เมื่อลองคิดดูจากมุมมองของเยี่ยนไหวจิ่ง เด็กหญิงตัวเล็กๆ ในหมู่บ้านที่ไม่คู่ควรแม้แต่จะเป็นสาวใช้ ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึงเช่อเฟย ไม่ต้องถามก็รู้ว่าเขาต้องอดทนต่อแรงกดดันมหาศาลเพื่อให้ผู้หญิงต่ำต้อยเช่นเธอได้เป็นเช่อเฟย

แม้เธอเข้าใจเจตนาของเขา ทว่าก็ไม่ได้หมายความว่าเธอเห็นด้วยกับการกระทำของเขา

ในมุมมองของเขา เขาคือผู้เสียสละและยอมอ่อนข้อให้อย่างมาก ทว่าในมุมมองของอวี๋หวั่น เขาไม่ได้ให้แม้แต่ความเคารพในขั้นพื้นฐานที่สุดกับเธอด้วยซ้ำ

อวี๋หวั่นถามอย่างจริงจัง "องค์ชายรอง ใช่หรือไม่ว่า ในสายตาคนร่ำรวยและทรงอำนาจเช่นพวกท่าน ขอเพียงเป็นสิ่งของให้ทาน คนอื่นๆ ก็ต้องยอมรับด้วยความซาบซึ้ง ไม่ว่าตนเองจะต้องการหรือไม่ก็ตาม?"