Vol.2-016 มอบของแทนใจ

บทที่ 16 มอบของแทนใจ

ณ เรือนใหญ่สกุลเกา

เกาหย่วนตัวสั่นเทิ้ม ค่อยๆ ลุกขึ้นนั่งบนเตียง “เจ้าว่าอะไรนะ? ทัพซยงหนูแพ้แล้วหรือ?”

ฉีหลินพยักหน้าทำตาโต “ใช่แล้วขอรับ ข่าวดีนี้ส่งไปถึงเมืองหลวงแล้ว กองทัพเราชนะ ซยงหนูแพ้แล้ว!”

“แพ้...แพ้แล้ว? ไม่ใช่ข่าวลือหรอกกระมัง?” เกาหย่วนพึมพำด้วยความเหลือเชื่อ “แม้ว่าโยวโจวจะปลอดภัยแล้ว แต่ว่าซยงหนูยังไม่แพ้หรอก พวกเขาเพียงถอยทัพไป อีกไม่กี่ปีก็จะกลับมา...”

ใบหน้าอ่อนเยาว์ของฉีหลินงุ้มงอ ท่านปู่พูดอะไรแปลกๆ อีกแล้ว!

ฉีหลินเบ้ปาก “ซยงหนูแพ้สงครามก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรนี่ขอรับ ท่านลืมไปแล้วหรือ แม่ทัพใหญ่เซียวไปชายแดนแล้ว”

“อา...” เกาหย่วนเข้าใจทันที “ใช่แล้วละ เซียวเจิ้นถิงไปชายแดนแล้ว ไม่เหมือนกันๆ!”

ฉีหลินรู้สึกทรมานกับคำพูดซึ่งจับต้นชนปลายไม่ถูกของท่านปู่ “ในเมื่อท่านตื่นแล้ว เรารีบไปโถงบุปผากันเถิด”

“เกิดอะไรขึ้น?” เกาหย่วนถาม

ฉีหลินร้อง ‘โอ้’ แล้วตอบว่า “ขันทีวังมาหาท่านตามพระบัญชาของฮ่องเต้”

เกาหย่วนถูกขันทีวังเชิญเข้าวัง ฮ่องเต้ต้องการพบเขา

เกาหย่วนเดินเข้าไปในห้องทรงพระอักษร ถวายบังคมตามครั้งหนึ่ง “กระหม่อม ถวายบังคมฝ่าบาท”