Vol.2-003 ฉกเด็กจ้ำม่ำคืน (2)

บทที่ 3 ฉกเด็กจ้ำม่ำคืน (2)

เสี่ยวลิ่วจื่อยิ้ม พลันหยุดรถม้าและเรียกพ่อค้าเร่ให้มาหา

ของหาบเร่มิได้มีเพียงถังหูลู่เท่านั้น แต่ยังมีส้มเชื่อมและพุทราจีนเชื่อมอีกด้วย ขนมแต่ละไม้สีแดงสดใสเป็นประกายระยิบระยับ ชวนให้น้ำลายสอ

“ขายเท่าไรรึ?” เสี่ยวลิ่วจื่อถาม

พ่อค้าเร่ตอบ “ถังหูลู่สิบอีแปะ ส้มเชื่อมสิบเอ็ดอีแปะ พุทราจีนเชื่อมสิบสองอีแปะ”

ไข่ฟองเดียวแค่หนึ่งอีแปะ ถังหูลู่เพียงหนึ่งไม้ กินไข่ได้ตั้งหลายวัน!

นิ้วของเถี่ยตั้นน้อยเกี่ยวกับพัลวัน

“เจ้าอยากกินไม้ใด?” เสี่ยวหลิวซีถาม

นางเจียงกล่าวว่า “ข้าเอาเงินมา อาหวั่นบอกว่าข้าใช้เงินของพวกเจ้าไม่ได้ เอาเงินของพวกเจ้ามาแม้แต่น้อยก็ไม่ได้”

เสี่ยวลิ่วจื่อยิ้มและกล่าวว่า “ไม่เป็นไร นายท่านฉินบอกว่าเขาจะเลี้ยงเอง ให้ข้าดูแลฮูหยินกับเด็กหนุ่มทั้งสอง ฮูหยินก็มาเลือกเถิด”

“ใยช่างน่าอายเช่นนี้?” นางเจียงเขินอาย

เสี่ยวลิ่วจื่อยิ้ม “หาได้มีสิ่งใดต้องอาย…”

นางเจียงกล่าว “เช่นนั้นเอาหมดเลยแล้วกัน!”

เสี่ยวลิ่วจื่อที่ยังกล่าวไม่จบ “...”

คืบเดียวของท่านกว้างยิ่งนัก